Wpływ. Adam Mickiewicz i poezja, która działa

Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz jak mało który poeta w historii wpłynął na społeczeństwa i jednostki na świecie, kształtując postawy i wprawiając w ruch wielkie i wciąż niezakończone procesy.

“WPŁYW” to próba zmapowania nieoczywistego, często utajonego oddziaływania polskiego poety na globalną historię i naszą współczesność.

Wpływ ten, którego głęboki polityczny, dekolonizacyjny i emancypacyjny charakter wciąż nie został całościowo opisany, ujawnia się w pełni dopiero dziś…

1

Wywrotowo: Rzeczpospolita

W wielu swoich utworach, także tych, które ukazały się w warunkach cenzury, Adam Mickiewicz zaszyfrował modele krytyki i oporu wobec potężniejszego wroga. W innych przemycił wywrotowe strategie walki o narodową i kulturową odrębność. Ale nawet utwory pozornie dalekie od politycznego przekazu miały często nieprzewidywalne oddziaływanie polityczne, przyczyniając się do emancypacji narodów sąsiedzkich, które niegdyś współtworzyły Rzeczpospolitą. Jak Mickiewicza czytali Ukraińcy, Litwini, Białorusini i Żydzi – a jak mieszkańcy Krymu?

Te zamki, połamane w zwaliska bez ładu,
Zdobiły cię i strzegły, o niewdzięczny Krymie!
Dzisiaj sterczą na górach jak czaszki olbrzymie,
W nich gad mieszka, lub człowiek podlejszy od gadu.
[...]
Dziś sępy czarnym skrzydłem oblatują groby,
Jak w mieście, które całkiem wybije zaraza,
Wiecznie z baszt powiewają chorągwie żałoby.
“Ruiny zamku w Bałakławie” ("Sonety krymskie")
Te zamki, połamane w zwaliska bez ładu,
Zdobiły cię i strzegły, o niewdzięczny Krymie!
Dzisiaj sterczą na górach jak czaszki olbrzymie,
W nich gad mieszka, lub człowiek podlejszy od gadu.
[...]
Dziś sępy czarnym skrzydłem oblatują groby,
Jak w mieście, które całkiem wybije zaraza,
Wiecznie z baszt powiewają chorągwie żałoby.
“Ruiny zamku w Bałakławie” ("Sonety krymskie")

2

Globalnie: Z dala

Poetycka twórczość Mickiewicza wywarła niespodziewany wpływ na twórców różnych narodów i kultur – często tworzących w podobnie kolonialnych warunkach podporządkowania wobec imperium lub metropolii. Słowa Mickiewicza docierały do najodleglejszych części globu – adaptowane do lokalnych warunków społeczno-politycznych zostawiały emancypacyjny ślad tysiące kilometrów od ojczyzny Poety. Co w Mickiewiczu widzieli czytelnicy z antypodów, peryferii i kolonii: od Kaukazu po Brazylię i od Bliskiego Wschodu po Chiny?

Płomień rozgryzie malowane dzieje,
Skarby mieczowi spustoszą złodzieje,
Pieśń ujdzie cało! Tłum ludzi obiega;
A jeśli podłe dusze nie umieją
Karmić ją żalem i poić nadzieją,
Ucieka w góry, do gruzów przylega
I stamtąd dawne opowiada czasy…
“Konrad Wallenrod”

3

Antyimperialnie: Rosja

Jako jeden z pierwszych intelektualistów w nowoczesnej Europie Mickiewicz na własnej skórze doświadczył działania opresyjnego państwa policyjnego – z długim cieniem imperium zmagał się zresztą przez całe życie. Jako jeden z pierwszych zidentyfikował też zagrożenie płynące z despotyzmu dla całego wolnego świata. Jego imperiologiczne diagnozy, także te poetyckie, były niezwykle przenikliwe, a z dzisiejszej perspektywy – wręcz prorocze. Jednocześnie jego podejście dalekie było od nieznoszącej sprzeciwu zaciekłości: szukał ziaren, które mogą w przyszłości stać się zaczynem zmiany oraz wskazać drogi przyszłego pojednania. Gdzie możemy je znaleźć?

Teraz na świat wylewam ten kielich trucizny,
Żrąca jest i paląca mojej gorycz mowy,
Gorycz wyssana ze krwi i z łez mej ojczyzny,
Niech zrze i pali, nie was, lecz wasze okowy.

Kto z was podniesie skargę, dla mnie jego skarga
Będzie jak psa szczekanie, który tak się wdroży
Do cierpliwie i długo noszonej obroży,
Że w końcu gotów kąsać — rękę, co ją targa.

“Do przyjaciół Moskali”

4

Politycznie: Czyn

Poezja Mickiewicza była formą działania i transformacji świata. Tak też działała, czego dowodem kolejne pokolenia jego czytelników – polskich spiskowców i bojowników o wolność “naszą i waszą”. On sam przez całe życie podejmował się wszelkiej działalności – politycznej, publicystycznej, uniwersyteckiej – w której widział potencjalne narzędzie zmiany i wpływu na rzeczywistość. I choć za życia Mickiewicz nie ujrzał efektów swojej pracy – niepodległej, wielokulturowej Polski czy Europy jako federacji suwerennych i solidarnych państw – cele te z czasem udało się osiągnąć. Jaka była rola Mickiewicza w tych procesach?

“[...] czas, bracie, robić poezją”
w liście do Aleksandra Chodźki
“[...] czas, bracie, robić poezją”
w liście do Aleksandra Chodźki

5

Zmieniać świat: Dzisiaj!

Życie, twórczość i sposób istnienia Mickiewicza w świecie pozwalają nam postawić ważne i aktualne w kontekście nowych globalnych wyzwań pytania: Co to znaczy działać? Zmieniać i naprawiać świat? Stawiać opór potężnym siłom i autorytarnej władzy? I jak można to robić skutecznieliteraturą i aktywizmem? Skąd brać siłę do naszych działań oraz wiarę w możliwości osiągnięcia celu? Wreszcie: Kiedy uznajemy, że nasze działania przynoszą skutek? Dzisiaj? Za rok? Za 200 lat?