Z wykształcenia historyczka teatru, doktoryzowała się w Instytucie Sztuki PAN. Pracowała naukowo w Instytucie Badań Literackich PAN w latach 1987-1992. Od lat 90. uczy studentów i studentki swojego reporterskiego fachu – obecnie seminaria prowadzi w warszawskim Instytucie Reportażu oraz w Studium Literacko-Artystycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Tuszyńska doskonale odnajduje się w szeregu rozmaitych gatunków literackich. Wydała kilka zbiorów poezji oraz zbeletryzowane biografie – modernistycznej aktorki scen warszawskich, Marii Wisnowskiej, oraz światowej sławy pisarza, Isaaka Bashevisa Singera. Podała do druku wspomnienia Ireny Krzywickiej, jednej z najciekawszych postaci polskiego dwudziestolecia międzywojennego, pisarki, publicystki, przyjaciółki Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Przygotowała do publikacji wspomnienia Hilarego Koprowskiego, wybitnego profesora medycyny, który dojrzałe życie spędził w USA ("Wygrać każdy dzień"). Tuszyńska jest też autorką książki "Kilka portretów z Polską w tle. Reportaże izraelskie" oraz wydanej w 1990 w Paryżu, a dwa lata później wznowionej w Polsce, pracy: "Rosjanie w Warszawie", pokazującej obecność rosyjskiego zaborcy na ziemiach polskich w drugiej połowie ubiegłego stulecia.
Jej książki promowane były przez wybitnych twórców polskiej kultury: Wiktora Woroszylskiego, księdza Jana Twardowskiego, Ryszarda Kapuścińskiego. Towarzyszy im od lat zainteresowanie czytelników. Dwie kwestie zasługują na szczególną uwagę. Po pierwsze – książki Tuszyńskiej łączą w sobie walory prac naukowych i popularnych. Dobrze osadzone w faktach odwołują się do fikcji, przypuszczeń, sytuacji niekoniecznie prawdziwych, lecz zawsze prawdopodobnych. Sprawa druga – to wysmakowany, obmyślany w szczegółach język narracji. Tuszyńska starannie kontroluje każdą metaforę, długość frazy, zawieszenie głosu. Panuje nad wszystkim, jak dobra, świadoma swego warsztatu aktorka.
