Po wojnie związał się ponownie z Polskim Radiem, gdzie do 1963 pracował jako kierownik Działu Muzyki Lekkiej. Był też dyrygentem orkiestry, inicjatorem konkursów muzycznych, wielu nagrań i współorganizatorem w 1961 Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie. Wznowił również koncertowanie - odbył kilka tournées po Europie, występował w kraju z orkiestrami symfonicznymi. Od 1947 grał w duetach ze skrzypkami Tadeuszem Wrońskim oraz Bronisławem Gimplem, z którymi odbył wiele podróży artystycznych po Polsce i Europie, dając m.in. cykle koncertów "Wieczory sonat". Koncertował także z Henrykiem Szeryngiem, Idą Haendel i Romanem Totenbergiem.
W 1962 założył Warszawski Kwintet Fortepianowy, który wraz z nim tworzyli Bronisław Gimpel (I skrzypce), Tadeusz Wroński (II skrzypce), Stefan Kamasa (altówka) i Aleksander Ciechański (wiolonczela). Zagraniczny debiut Kwintetu odbył się w Wigmore Hall w Londynie w styczniu 1963. Do 1986 zespół dał ponad 2000 koncertów w Europie, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Meksyku, Indiach i Japonii, a jego dorobek dokumentuje kilkanaście płyt wydanych przez polskie i zagraniczne firmy fonograficzne.
Sławę przyniosły Władysławowi Szpilmanowi piosenki estradowe - skomponował ich około 500, z czego 150 stało się przebojami. Najsłynniejsze z nich to "Cicha noc" (sł. Roman Sadowski), "Czerwony autobus" (sł. Kazimierz Winkler), "Deszcz" (sł. Konstanty Ildefons Gałczyński), "Do widzenia Teddy" (sł. Bogusław Choiński i Jan Gałkowski), "Gdy się kogoś ma" (sł. Zdzisław Gozdawa), "Ja jestem Twoja" (sł. Tadeusz Kubiak), "Nie ma szczęścia bez miłości" (sł. Henryk Herold), "Nie wierzę piosence" (sł. Bronisław Brok), "Piosenka mariensztacka" (sł. Tadeusz Kubiak i Artur Międzyrzecki), "Pójdę na Stare Miasto" (sł. Edward Fiszer), "Trzej przyjaciele z boiska" (sł. Artur Międzyrzecki), "Tych lat nie odda nikt" (sł. Kazimierz Winkler), "W małym kinie" (sł. Ludwik Starski). Pisał je m.in. dla Andrzeja Boguckiego, Olgierda Buczka, Mieczysława Fogga, Janiny Godlewskiej, Ludmiły Jakubczak, Marii Koterbskiej, Dany Lerskiej, Heleny Majdaniec, Marty Mirskiej, Barbary Muszyńskiej, Sławy Przybylskiej, Hanny Rek, Reny Rolskiej, Ireny Santor, Juliana Sztatlera, Violetty Villas i Nataszy Zylskiej.
Był również kompozytorem sygnału Polskiej Kroniki Filmowej, piosenek (ok. 40) i słuchowisk radiowych (ok. 50) dla dzieci, musicali, muzyki filmowej i do przedstawień teatralnych.
Władysław Szpilman był członkiem Związku Kompozytorów Polskich oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.