Druga i ostatnia minipowieść Lipskiego "Piotruś" z 1960 roku budzi opór moralny u czytelnika już od pierwszych słów:
Było to w Palestynie, na Ziemi Świętej, gdzieś wiosną 194... Wtedy to właśnie byłem zmuszony […] wywiesić nad swoją głową wielki szyld w językach niemieckim, hebrajskim i angielskim: »Piotruś wraz z odzieżą – do sprzedania«.
Chociaż autor zapewniał później, że wątek handlu ludźmi był jedynie dziełem jego wyobraźni, degradacja człowieka i wybory moralne stanowiące oś narracji są rzeczywistym odzwierciedleniem konsekwencji łagrowych przeżyć. Przedstawiając zdegenerowany świat, Lipski sięga po groteskę, kalectwo głównego bohatera wydaje się wręcz żałosne, na pewno jest dalekie od skargi. Marta Cuber w pracy doktorskiej omawiającej poetykę i egzystencję w twórczości Lipskiego przekonuje: "To proza emigranta o emigracji i chorego o chorobie, mistrzostwo literatury konfesyjnej, która powstrzymuje się przed dosłownym wyznaniem". Czapski zaś, porównując "Piotrusia" z "Pornografią" Gombrowicza, mówił, że książka Lipskiego jest "głębsza i potrzebniejsza – bez śladu mizdrzenia się, pozerstwa".
Prozę zapomnianego pisarza emigracyjnego nazywa się katastroficzną lub schyłkową. Stawia się go w jednym rzędzie z Becketem, Kafką i Hłaską, zaznaczając jednocześnie, że porównania te są niewystarczające. Lipski już na początku wypracował indywidualny styl. W urywanej narracji (jedynie "Piotruś" sprawia wrażenie dokończonego dzieła), poetyce minimalizmu i skrótu przewyższał niejednego twórcę modernizmu europejskiego. Jego sposób prezentacji zachowań i osobowości bohaterów pozwala wielorako interpretować jego utwory w kontekście psychoanalizy.
Pod koniec życia, gdy Lipski już nie mógł chodzić, nałogowo czytał. Pochłaniał nawet kilka książek dziennie, najchętniej powieści – znał wszystkie pozycje z Biblioteki "Kultury" – oraz dzieła filozoficzne Platona, Kanta i Heideggera. Nie przepadał za historiami detektywistycznymi, po kryminały sięgał tylko wtedy, gdy innych lektur nie miał pod ręką. Zmarł 7 lipca 1997 roku w Tel Awiwie.
Twórczość:
- "Niespokojni" (powieść, Londyn 1952, Olsztyn 1998)
- "Dzień i noc" (opowiadania, 1955)
- "Piotruś" (powieść, 1960)
- "Śmierć i dziewczyna" (opowiadania zebrane, 1991)
- "Paryż ze złota" (wspomnienia, notatki, 2002)