Ciekawe role stworzyła także na małym ekranie: zagrała prawniczkę-pracoholiczkę, jedną z pacjentek psychoterapii w "Bez tajemnic" i komunistkę Adę Lewińską w wojennym serialu "Czas honoru". Pojawiła się w aż czterech głośnych produkcjach kryminalnych: zagrała odpalającą papierosa od papierosa patolożkę sądową w "Prokuratorze", nakręconym na podstawie scenariusza Zygmunta i Wojciecha Miłoszewskich, wdowę po zamieszanym w tajemniczą zbrodnię dyrektora finansowego w produkcji HBO "Pakt" i prowadzącą fundację, majętną mieszczkę w "Belfrze" na podstawie scenariusza Moniki Powalisz i Jakuba Żulczyka. W 2018 roku zagrała mecenas Joannę Chyłkę w produkcji "Chyłka – Zaginięcie" na podstawie bestsellerowego prawniczego thrillera autorstwa Remigiusza Mroza.
Reżyserzy podkreślają "niezwykłą zdolność do transformacji", całkowite "zatopienie się w postaci", którą przychodzi grać Magdalenie Cieleckiej, wielką pracowitość i otwartość. Barbara Sass mówiła w wywiadzie dla "Marie Claire":
Zawsze zaskakiwała nas umiejętnością koncentracji. Ale ona nie tylko szybko wchodzi w rolę. Ona wchodzi w jakąś prawdę o bohaterce. Potrafi powiedzieć najtrudniejszą kwestię, najbardziej nieprawdopodobny dialog, niezależnie od tego, czy gra księżniczkę, czy brzydkie kaczątko.
Warto wspomnieć jeszcze o kilku ważnych rolach teatralnych Magdaleny Cieleckiej: Nataszy w "Trzech siostrach" Antoniego Czechowa w spektaklu Natashy Parry i Krystyny Jandy z warszawskiego Teatru Polonia (2006), Julii z "Upadłych Aniołów" Och-Teatru (2014), Emily i Anioła w znakomitym przedstawieniu "Anioły w Ameryce" Tony'ego Kushnera w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego (TR Warszawa, 2007) oraz Kobiety w "Kobiecie z zapałkami" w reżyserii Aleksandry Koniecznej (Teatr Narodowy w Warszawie, 2012). O ostatniej z wymienionych ról, którą aktorka zadebiutowała na deskach Teatru Narodowego, pisała Aneta Kyzioł w "Polityce":
Cielecka gra kobietę na skraju załamania nerwowego, pogrążającą się we własnych wizjach, mocującą się z sobą, ludźmi i duchami. Jest jednocześnie zadzierającą nosa pięknością i zdesperowaną kurą domową. I w każdej z tych wersji jest przekonująca i porywająca.
Aktorkę można oglądać również w spektaklach: "(A)pollonia", "Koniec" i "Francuzi" w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego (Nowy Teatr). Zagrała także w "Dziennikach" wg Witolda Gombrowicza w reż. Mikołaja Grabowskiego (Teatr IMKA).
W 2018 roku wystąpiła w trzech premierach warszawskiego Nowego Teatru: "Uczcie" Krzysztofa Garbaczewskiego, "2118. Anna Karasińska" Anny Karasińskiej i "Wyjeżdżamy" Krzysztofa Warlikowskiego. 7 lutego 2021 roku odbyła się premiera "Wstydu" w reżyserii Małgorzaty Wdowik, w którym zagrała narratorkę.
Wracając do wyzwań filmowych, Magdalena Cielecka w 2018 roku pojawiła się w produkcji "7 uczuć" Marka Koterskiego. W thrillerze "Ciemno, prawie noc" (premiera 22 marca 2019) na podstawie powieści Joanny Bator, za którą autorka została uhonorowana nagrodą Nike, Cielecka zagrała główną rolę – dziennikarki Alicji Tabor. W tym samym roku zagrała w międzynarodowej produkcji "Pieśń imion" w reżyserii Françoisa Girarda u boku m.in. Tima Rotha i Clive'a Owena. W 2020 użyczyła swojego głosu matce dziewczynki w tramwaju w głośnej animacji w reżyserii Mariusza Wilczyńskiego "Zabij to i wyjedź z tego miasta".
Ważniejsze nagrody:
- 1995 - Nagroda indywidualna za najlepszą rolę kobiecą w filmie"Pokuszenie" na 20. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku;
- 1996 - Główna nagroda za najlepszą rolę żeńską w filmie "Pokuszenie" na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym "Gwiazdy Jutra" w Genewie;
- 1999 - Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę tytułową w "Iwonie, Księżniczce Burgunda" w Starym Teatrze w Krakowie, Candy w "Niezidentyfikowanych szczątkach ludzkich" w Teatrze Dramatycznym w Warszawie i Judytę w "Księdzu Marku" w Teatrze Telewizji;
- 2000 - Nagroda aktorska za rolę tytułową w "Iwonie, Księżniczce Burgunda" w Starym Teatrze w Krakowie na 25. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych w Opolu;
- 2002 - Statuetka Jańcia Wodnika za rolę Teresy Lenart w filmie "Listy miłosne" Sławomira Kryńskiego na 9. Prowincjonaliach w Słupcy;
- 2003 - Feliks Warszawski - nagroda za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą - za rolę Ariela w "Burzy" Williama Szekspira w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego w Teatrze Rozmaitości w Warszawie;
- 2007 - Nagroda za rolę kobiecą - za rolę Stelli w przedstawieniu "Kolekcja" Harolda Pintera w reżyserii Marcina Wrony na 7. Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" w Sopocie;
- 2008 - Herald Angel Award (Międzynarodowy Festiwal Teatralny w Edynburgu) za role: Ariela w "Dybuku" Szymona An-skiego i Hanny Krall w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego i główną postać w "4.48 Psychosis" Sary Kane w reżyserii Grzegorza Jarzyny.
- 2009 - Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
- 2009 - Kraków - 2. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia - Nagroda Boskiego Komedianta za najlepszą rolę żeńską - za rolę w przedstawieniu "(A)pollonia" z Nowego Teatru w Warszawie - "za odwagę w - zaskakującym - przedstawieniu poświęcania wychodzącego poza rolę ofiary",
- 2011 - Nagroda L'Oreal Paris dla najbardziej stylowej aktorki - nagroda wręczona podczas 36. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
- 2013 - Wdecha dla Człowieka Roku - nagroda Gazety Co Jest Grane przyznana m.in. za rolę w "Kabarecie warszawskim"; Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" - Nagroda za rolę w spektaklu Teatru TV "Moralność pani Dulskiej"
- 2014 - Złoty Krzyż Zasługi za "zasługi dla rozwoju polskiej kultury, za osiągnięcia w pracy twórczej i działalności artystycznej"
- 2015 - Srebrny Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis przyznawany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Opracowanie tekstu: 2002; aktualizacja: NS, luty 2019; ZLS, luty 2022.