Film
W 1996 roku Preis wystąpiła w telewizyjnym filmie "Niepisane prawa" z cyklu "Opowieści weekendowych" Krzysztofa Zanussiego. W 1997 roku można ją było zobaczyć w "Farbie" Michała Rosy, a rok później w debiutanckim "Poniedziałku" Witolda Adamka, gdzie wcieliła się w postać Renaty, ciężarnej narkomanki. Ten film przyniósł jej nagrodę za najlepszą rolę drugoplanową na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Wystąpiła także we "Wtorku" Adamka, nakręconej w 2001 roku kontynuacji udanego debiutu. W 1999 roku była Halą we "Wrotach Europy" Jerzego Wójcika. Zagrała też matkę alkoholiczkę w "To ja, złodziej" Jacka Bromskiego (2000). W "Ciszy" Michała Rosy (2001) świetnie poradziła sobie z rolą wyrachowanej i zimnej businesswoman, która po spotkaniu kochającego ją od lat mężczyzny, przechodzi wewnętrzną przemianę. Po tym filmie okrzyknięto ją jedną z najzdolniejszych europejskich aktorek i uhonorowano nagrodą za główną rolę kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
W 2003 roku zagrała żonę Dawida, jednego z osadzonych w filmowym dramacie więziennym "Symetria" Konrada Niewolskiego. Natomiast kolejną nagrodę w Gdyni odebrała w 2005 roku za drugoplanową rolę w "Komorniku" Feliksa Falka (2005) – moralitetowej opowieści o komorniku, który doprowadził do śmierci młodego człowieka i w wyniku tej tragedii przechodzi duchową przemianę. Preis zagrała Gosię Bednarek, byłą dziewczynę głównego bohatera.
Potem wystąpiła jeszcze m.in. w głównej roli tłumaczki Bożeny w komediowo-lirycznych "Statystach" Michała Kwiecińskiego (2006) – opowieści o polskiej prowincji, mieszkańcach niewielkiego miasteczka statystujących w chińskiej produkcji. Zagrała psycholożkę w "Ogrodzie Luizy" Macieja Wojtyszki (2007) – historii o rodzącym się uczuciu dwójki młodych bohaterów przebywających w szpitalu psychiatrycznym. Zagrała tytułową rolę w świetnym filmie Jerzego Skolimowskiego "Cztery noce z Anną" (2008). W tej intymnej, prostej i pełnej intensywnych emocji historii miłosnej Preis wykreowała piękną, milczącą rolę samotnej kobiety.
Kinga Preis ponownie zagrała u Michała Rosy w 2008 roku. Wykreowała postać Zosi, córki głównych bohaterów. Wystąpiła w komediach "Idealny facet dla mojej dziewczyny" (2009) Tomasza Koneckiego oraz "Milion dolarów" (2010) Janusza Kondratiuka. W 2010 roku zagrała w "Joannie" Feliksa Falka oraz w filmie "Nie ten człowiek" Pawła Wendorffa. Sama artystka podkreśla, że, lubi współpracować z Wojciechem Smarzowskim, z którym spotkała się trzykrotnie – w 2009 roku na planie wstrząsającego "Domu złego", gdzie mistrzowsko zagrała Bożenę Dziabasową, w "Róży" (2011) i w "Pod mocnym aniołem" (2014).
W 2011 zagrała postać psychiatrki Karoliny w fabularnym pełnometrażowym debiucie Jana Komasy "Sala samobójców", a także drugoplanową rolę u Agnieszki Holland w opowieści o Holokauście – filmie "W ciemności" – który był polskim kandydatem do Oscara 2012. Niewielką, acz wyrazistą rolę zagrała również w jednym z najważniejszych filmów 2014 roku, czyli w "Bogach" Łukasza Palkowskiego. Swój talent wokalny mogła zaprezentować w dość chłodno przyjętym filmowym debiucie Agnieszki Glińskiej – warszawskim musicalu "#wszystkogra" (2016). Bardziej podobał się drugi film w reżyserskiej karierze cenionego aktora Arkadiusza Jakubika – "Prosta historia o morderstwie" (2016). Prejs grywa także w serialach - sympatię widzów zjednała jej rola gospodyni tytułowego bohatera, Natalii, w popularnym "Ojcu Mateuszu", pojawiła się również w drugich sezonach produkcji kryminalnych "Krew z krwi" i "Pakt".
Gdy wziąć pod uwagę liczbę nagród filmowych, Preis można by nazwać "polską Meryl Streep": do Orłów nominowana była już 15 razy, a w latach 2012 i 2015 rywalizowała sama ze sobą w kategorii "drugoplanowa rola kobieca". Ostatnią nominację zdobyła w roku 2016 za brawurową rolę Wokalistki w "Córkach dancingu" Agnieszki Smoczyńskiej.
W 2018 roku zagrała jedną z głównych ról w filmie "Plan B" w reżyserii Kingi Dębskiej, zobaczyć ją można było też w "53 wojnach" Ewy Bukowskiej. W 2020 roku u boku Arkadiusza Jakubika i debiutującej na wielkim ekranie Zofii Stafiej zagrała w dramacie rodzinnym "Jak najdalej stąd" w reżyserii Piotra Domalewskiego. Za tę rolę Preis wyróżniona została Orłem w kategorii Najlepsza drugoplanowa rola kobieca.