Wierni Kościołów wyrastających z nurtu reformacji spotykają się na uroczystych nabożeństwach, aby cieszyć się z pamiątki zmartwychwstania Jezusa, wspólnie wielbić Boga, czytać i rozważać jego słowo zapisane w Piśmie Świętym. Dzień ten jest dniem radości i śpiewu, w zależności od Kościoła różnie celebrowany, jednak wszędzie o radosnym i podniosłym charakterze.
Protestantów nie obowiązuje 40-dniowy post, wskazane jest jednak ograniczenie potraw mięsnych w Wielki Piątek (jako że przestrzegają postu ilościowego, a nie jakościowego). Przygotowania do świąt Wielkiej Nocy, podobnie jak u katolików, trwają tydzień. Wielki Tydzień w tradycji luterańskiej trwa od Niedzieli Palmowej i poświęcony jest refleksji nad Słowem Bożym.
W Wielki Czwartek w Kościele ewangelicko-augsburskim odprawiane jest wieczorne nabożeństwo. Wspomina się wtedy wydarzenia, które miały miejsce w Wieczerniku.
Komunia święta u luteran udzielana jest wszystkim wierzącym pod dwiema postaciami – chleba i wina. W Wielki Czwartek w luterańskich kościołach dominuje biel, czyli symbol czystości i niewinności.
Wielki Piątek jest dla luteran największym świętem – w krajach protestanckich jest to dzień wolny od pracy. Celebrowanie go odbywa się w ciszy i skupieniu – milkną dzwony, na ołtarzu i kazalnicy dominuje czerń, krzyż ołtarzowy na znak żałoby przesłonięty jest kirem. Najważniejsze nabożeństwo główne, nazywane "pamiątką wieczerzy", odbywa się w Wielki Piątek, czyli w dzień, w którym w Kościele katolickim w ogóle nie odprawia się Eucharystii.
Podczas uroczystych nabożeństw świętych, podobnie jak w katolicyzmie, odczytywane są fragmenty z Pisma Świętego dotyczące męki Chrystusowej na krzyżu. Rozpamiętywana jest wtedy śmierć Jezusa oraz jej znaczenie dla wyznawców i całego świata. Śmierć Chrystusa staje się centralnym punktem wiary protestanckiej, gdyż przez nią każdy wierny jest zbawiony, niezależnie od swoich uczynków. W niektórych Kościołach protestanckich zmartwychwstanie Chrystusa jest traktowane jedynie symbolicznie albo wręcz podważa się prawdziwość tego wydarzenia.
W Kościele ewangelicko-augsburskim nie ma tradycji Drogi Krzyżowej. W dzień ten nie obowiązuje post, je się zwyczajowo białe mięso i przyjmuje Eucharystię.
W Wielką Sobotę w niektórych parafiach są odprawiane krótkie nabożeństwa, niekiedy na cmentarzach. Barwą liturgiczną jest czerń. Jest to dzień łączący gorycz i ból pamiątki śmierci Chrystusa z pełnym nadziei oczekiwaniem na radość Zmartwychwstania. Luteranie nie święcą pokarmów, ani też nie malują pisanek, choć w czasie wielkanocnego śniadania dzielą się jajkiem i składają sobie świąteczne życzenia.
Zanim jednak zasiądą do śniadania, idą w wielkanocną niedzielę do kościoła na rezurekcyjne nabożeństwo. W wielu parafiach wchodzący do świątyń wierni mówią: "Chrystus zmartwychwstał", na co druga osoba odpowiada: "Pan wstał prawdziwie".
W wielu rodzinach praktykuje się zwyczaj obdarowywania dzieci czekoladowymi zającami czy jajkami z niespodziankami. Dotyczy to jedynie najmłodszych, bo starsi mają wpojone, że materialne aspekty Wielkiej Nocy nie są najważniejsze. Wiara ta odstępuje od wszelkiego rodzaju przesądów, zabobonów i ludowych tradycji, jak również od szalonych zakupów przedświątecznych i kosztownych prezentów.
Podobnie Wielkanoc celebrują baptyści. Ich nabożeństwo też niewiele różni się od cotygodniowych spotkań w zborze. U baptystów wielkanocne nabożeństwo odprawiane jest w niedzielę. Trwa około dwóch godzin, w tym połowa czasu przeznaczona jest na pieśni śpiewane w chórze.
Mormoni, czyli wyznawcy Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, celebrują święta Wielkiej Nocy podczas "spotkania sakramentalnego" w niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego. Wszystko odbywa się tak jak zwykle: przyjmowanie sakramentu pod postacią chleba i wody – obowiązuje całkowita abstynencja, dlatego wino zastępuje się wodą – śpiewanie hymnów, modlitwy i kazania zwane przemówieniami. Potem jak zazwyczaj wszyscy uczestniczą w szkółce niedzielnej, gdzie studiują Pismo Święte.
Przygotowania do Wielkanocy to indywidualna sprawa każdego wyznawcy Kościoła mormońskiego. Zazwyczaj rozważają śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, rozmawiając na ten temat w kościele. Nie przygotowują specjalnych potraw ani uroczystego obiadu.
Brak też u nich postu przedpaschalnego, bo mormoni poszczą co miesiąc – w każdą pierwszą niedzielę miesiąca nie przyjmują żadnych pokarmów ani płynów.
W Kościele mormońskim nie wisi ani jeden krzyż, jego członkowie nie uznają bowiem symboli religijnych. Pamiętając o cierpieniu Chrystusa, nie posługują się symbolem śmierci – ponieważ On żyje.
Chrześcijanie nieobchodzący Wielkanocy
Niektóre wyznania chrześcijańskie nie obchodzą świąt Wielkanocy. Świadkowie Jehowy nie obchodzą ich z kilku powodów. Uważają, że Jezus swoim naśladowcom nakazał obchodzenie tylko jednego święta – rocznicy Wieczerzy Pańskiej, potocznie nazywanej Pamiątką śmierci Jezusa Chrystusa, wiosną w dniu odpowiadającym 14 nisan według biblijnego kalendarza księżycowego.
Uważają także, że ponieważ niektóre wielkanocne zwyczaje wywodzą się ze starożytnych pogańskich obrzędów płodności, chrześcijanie nie powinni tych świąt obchodzić. Świąt Wielkanocnych nie obchodzi też Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa, Odrodzony Kościół Boży i inni.
Islam
Wcielenie Boga w człowieka i wiara w bóstwo Jezusa Chrystusa stanowi zasadniczą różnicę między chrześcijaństwem i islamem. Arabskie i muzułmańskie imię jednego z proroków islamu – Jezusa brzmi Isa ibn Marjam. Imię to jest wspominane 26 razy w Koranie.
Według Koranu był On prorokiem i zapowiedzianym wcześniej Mesjaszem stworzonym przez Allaha w łonie Maryi bez udziału mężczyzny, ale nie był Bogiem ani drugą osobą chrześcijańskiej Trójcy. Ponieważ muzułmanie nie przyjmują chrześcijańskiej prawdy, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym, który przyszedł na świat, aby dokonać aktu odkupienia, dlatego też w ich tradycji religijnej brak jest świąt bezpośrednio odnoszących się do Bożego Narodzenia i Wielkanocy. To samo dotyczy kapłanów i wiernych pozostałych niechrześcijańskich wyznań w Polsce.