W tegorocznej edycji Biennale bierze udział dziewięć pawilonów narodowych. Polski Pawilon ma formę programu publicznego, który będzie się odbywał w dniach 5-7 maja pod nazwą "Postartistic Assembly". Obejmie on performanse, warsztaty, spacery dźwiękowe, koncerty, dyskusje i projekcje filmowe z udziałem artystów polskich i koreańskich. Zaprezentowane zostaną praktyki opierające się na relacji sztuk wizualnych z innymi dyscyplinami: rolnictwem, choreografią czy muzyką. Formuła zgromadzenia, w większym stopniu niż wystawa, wychodzi naprzeciw potrzebom, z jakimi mierzy się obecnie sztuka współczesna. Obiekt zastępowany jest przez różnorodne, rozciągnięte w czasie procesy. Zaangażowanie w kwestie pozaartystyczne prowadzi do zawiązywania się kolektywów i pracy nad dziełami, które mają rozproszone lub nieujawnione autorstwo. Bycie razem, troska o środowisko i relacje międzyludzkie oraz międzygatunkowe wpływają znacząco na metody pracy artystycznej. Nieustannie zachodzi przenikanie się dyscyplin – artyści wizualni sięgają po narzędzia z innych obszarów: muzyki, filmu, teatru, ale i nauk społecznych, aktywizmu politycznego, ekonomii czy geologii.
Program ten odnosi się do znaczącej tendencji w sztukach wizualnych, jaką jest zaangażowanie w kształtowanie rzeczywistości pozaartystycznej, z użyciem narzędzi artystycznych. Wiąże się ona przede wszystkim ze świadomością kryzysu klimatycznego i nowej roli, jaką odgrywa obecnie kultura, dostarczająca opowieści, symboli, jak i języka niezbędnego do opisania emocji wobec planetarnego zagrożenia.