Dzięki swoim badaniom Sędziwój doszedł do ciekawych wniosków. Jednym z nich było odkrycie znaczenia ukrytego składnika powietrza. Pisał o nim w "Traktacie o kamieniu filozoficznym":
Człowiek powstał z Ziemi i żyje dzięki Powietrzu; a w Powietrzu istnieje sekretne pożywienie dla życia, które nocą zowie się rosą, a za dnia rozrzedzoną wodą, której niewidoczny stężały duch jest wspanialszy niż cała Ziemia.
Pomysł, że w powietrzu istnieje pewna kluczowa substancja, której ludzie potrzebują do życia, brzmi łudząco podobnie do koncepcji mówiącej o istnieniu tlenu. Nie istnieją spisane dowody potwierdzające przeprowadzenie przez Sędziwoja doświadczeń kierunkowych, lecz Szydło snuje teorię, że ten inteligentny polski alchemik mógł interesować się wieloma różnymi zjawiskami naturalnymi, w tym ogniem. W pewnym momencie mógł odkryć azotan potasu, który powoduje szybsze palenie się przedmiotów. Sam Sędziwój pisał, że w skład azotanu potasu wchodzi coś, co nazwał saletrą i że jest to substancja składowa powietrza kluczowa dla życia. Szydło zwraca uwagę, że koncepcja ta przypomina proces, który doprowadził do gloryfikacji złota przez alchemików:
W istocie przykuł uwagę alchemików do tej dziwnej substancji w postaci gazu znajdującej się w powietrzu, która pozwalała ludziom lepiej oddychać, a bez której nic żyć nie może. Przypomina to bardzo złoto, postrzegane jako idealna substancja, którą metalurdzy pragnęli wytworzyć.
Sędziwój nie miał jednak podstaw teoretycznych, by rozwiązać zagadkę tego "pożywienia dla życia". W tamtym czasie nie wynaleziono jeszcze pierwiastków chemicznych. Sędziwój nie posiadał tej kluczowej wiedzy, zatem nie możemy go oficjalnie uznać za odkrywcę tlenu, co potwierdza Prinke:
Przed XIX wiekiem pojęcie pierwiastków chemicznych nie istniało. Nie można więc odkryć czegoś, co nie zostało jeszcze zdefiniowane.
Niezależnie od tego, odkrycia Sędziwoja miały ważny wpływ na prace przyszłych chemików. Antoine Laurent Lavoisier i Joseph Priestley, naukowcy, którym przypisuje się późniejsze odkrycie tlenu, znali prace Sędziwoja i dzięki temu mogli je rozwinąć. Isaac Newton, jeden z najważniejszych naukowców w historii ludzkości, również świetnie znał dzieła Sędziwoja i badał je.