W 2018 roku Iwona Chmielewska wydała "Kołysankę na cztery" oraz "Jak ciężko być królem". Ta pierwsza to kołysanka w formie picturebooka, która pozwala się wyciszyć. Dziecko do snu przygotowują ukochane zwierzęta, zabawki i przedmioty, które stopniowo zwalniają, milkną i zapadają w sen.
"Jak ciężko być królem" to książka, która powstała na podstawie wybranych fragmentów "Króla Maciusia Pierwszego" w interpretacji wizualnej Iwony Chmielewskiej. Czy łatwo jest rządzić? Po co, jak i dla kogo się to robi? Jak urządzić państwo, żeby ludzie byli w nim szczęśliwi? – to pytania, na które próbuje znaleźć odpowiedź bohater książki Janusza Korczaka. Chmielewska za Korczakiem przypomina czytelnikom o tym, jak ważne jest zachowanie świeżego, dziecięcego spojrzenia na świat.
Za "Kołysankę dla babci" wydaną w Korei Południowej po raz trzeci w karierze otrzymała ilustratorskiego Oscara. To bardzo osobista opowieść o łódzkiej włókniarce, a zarazem uniwersalna historia ciężkiej pracy kobiet. Autorka opowiedziała ją językiem tkanin: domy łódzkich tkaczy to materiał w paski, koronkowe serwetki – bąbelki prania, płócienne serwetki stają się pierogami z jagodami, a zachowane po babci guziki udają winogrona niesione przez krasnali.
W wydanym w 2020 roku picturebooku "Taki teatr" Chmielewska przenosi czytelnika za kulisy teatralnego świata. Jest dosłownie i w przenośni reżyserką, scenografką i aktorką. W rolę scenarzysty wcielił się Paweł Kowalski związany z Teatrem im. Wilama Horzycy w Toruniu od 1993 roku. To właśnie na setne urodziny teatru powstała ta książka pełna emocji, marzeń i pasji. Dla czytelnika też znajdzie się niemała rola – musi on przetłumaczyć poetycki tekst i pełne ukrytych symboli ilustracje na własny język. Jeszcze większym zaangażowaniem może wykazać się w jej koreańskiej książce "Tak się składa". Strony tej publikacji zginają się wzdłuż przerywanej linii, a w efekcie odbiorca decyduje o losach bohaterów.
Na pytanie za co Koreańczycy i czytelnicy na całym świecie cenią prace Chmielewskiej odpowiada Jiwone Lee, jej agentka literacka i znawczyni polskiej ilustracji:
Cenią różne aspekty: myśl filozoficzną, wyobraźnię, liryzm, polityczną poprawność, otwartość, postmodernizm, wielowarstwowość, metaforyczne, zagadkowe obrazy...
Bohaterka książki Agaty Tuszyńskiej zilustrowanej przez Chmielewską "Mama zawsze wraca" (2020) to dziewczynka, która wojnę spędziła w warszawskim getcie, ukrywając się w piwnicy. To opowieść oparta na wspomnieniach ocalałej z Zagłady Zofii Zajczyk. Wchodzimy do jej świata, czytając:
Nikt nie wie, że tu mieszka dziewczynka. Będziesz tu mieszkała jak krasnoludek. Tak mi powiedziała. [...] Nie czułam się smutna. Nie było mi źle. Nie wiedziałam w ogóle, że jest inne życie. Myślałam, że tak to jest. Nigdy nie chciałam wyjść, bo nie wiedziałam, że można wyjść.
Autor: AL, lipiec 2015. Aktualizacja: HSz, październik 2019; AW, luty 2022, ZLS, maj 2022.
