Studiowała teorię muzyki, wychowanie muzyczne oraz dyrygenturę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (dyplom w 1972). Studia dyrygenckie uzupełniała pod kierunkiem Hansa Swarowsky'ego w Wiedniu.
W latach 1972-78 pracowała na stanowisku dyrygenta w Filharmonii Zielonogórskiej. W 1980 objęła kierownictwo artystyczne Opery i Operetki w Krakowie. W latach 1981-95 była dyrektorem naczelnym i artystycznym Opery Krakowskiej. Od 1995 pełni funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Opery Wrocławskiej. W latach 1997-2002 była dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Oratoryjno-Kantatowego "Wratislavia Cantans".
Dyrygowała gościnnie wieloma orkiestrami, m.in.: Orkiestrą Filharmonii Praskiej, Orkiestrą Budapeszteńskiego Radia i Telewizji, Orkiestrą Symfoniczną w Norymberdze, Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra, Deutsche Bach Orchester w Hamburgu, Kammer Wiener Oper, orkiestrami teatrów operowych w Łodzi, Warszawie i Poznaniu.
Ewa Michnik od 1997 z zespołem Opery Wrocławskiej realizuje superwidowiska operowe, z udziałem wybitnych artystów z całego świata. Większość z nich została wystawiona na scenie Hali Ludowej (obecnie Hali Stulecia) we Wrocławiu: "Aida" (1997, 2002), "Carmen" Georgesa Bizeta (1998, 2005), "Nabucco" (1999) i "Trubadur" (2000) Giuseppe Verdiego, "Carmina burana" Carla Orffa (2001), "Straszny dwór" Stanisława Moniuszki (2001), "Skrzypek na dachu" Jerry'ego Bocka i Josepha Steina (2002, 2008). Artystka jest drugą kobietą na świecie, która dyrygowała wszystkimi częściami tetralogii Richarda Wagnera "Pierścień Nibelunga: Złoto Renu" (2003, 2006), "Walkiria" (2004, 2006), "Zygfryd" (2005, 2006) i "Zmierzch bogów" (2006). W ramach Letniego Festiwalu Operowego przygotowała m.in.: w 2007 – "Napój miłosny" Gaetano Donizettiego (na Pergoli obok Hali Stulecia), w 2008 – "Otello" Verdiego (na Wyspie Piasek), w 2010 – "Turandot" Giacomo Pucciniego (na Stadionie Olimpijskim). Ponadto w 2003 zrealizowała na rzece Odrze "Giocondę" Amilcare Ponchiellego, którą na żywo obejrzała 30-tysięczna widownia, a zarejestrowała Telewizja Polska.
Poprowadziła też ponad 200 spektakli operowych w Anglii, Holandii, Belgii, Francji, Niemczech i na Tajwanie. W 2004 i 2005 wraz z zespołem Opery Wrocławskiej odbyła tournée na Cypr. Dokonała również nagrań płytowych "Trubadura", "Nabucco" (nominowanych do muzycznych nagród Fryderyk 2000 i 2001) oraz "Traviaty" Verdiego, "Cyganerii" Pucciniego i "Manru" Ignacego Jana Paderewskiego (nagroda Supersonic magazynu "Pizzicato" z Luksemburga, nagroda "Rewelacja" przyznana przez magazyn muzyczny "Audio Video", Fryderyk 2004 w kategorii "Album Roku - Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej"), a także nagrań wideo/DVD m.in. spektakli: "Trubadur", "Nabucco", "Halka" Moniuszki, "Król Roger" Karola Szymanowskiego (Fryderyk 2009 w kategorii "Album Roku - Recital Wokalny, Opera, Operetka").
Artystka zajmuje się również działalnością pedagogiczną w Akademii Muzycznej w Krakowie. W 2000 roku otrzymała tytuł profesora sztuki muzycznej. Uczestniczy w pracach jury konkursów wokalnych, pianistycznych i kompozytorskich.
Ewa Michnik jest laureatką Nagrody Krytyków "Złoty Orfeusz" za najlepsze wykonanie polskiej opery współczesnej ("Śmierć Don Juana" Romana Palestra) na Festiwalu "Warszawska Jesień" (1992). W 1993 przygotowana przez artystkę inscenizacja "Króla Ubu" Krzysztofa Pendereckiego została uznana za najlepszy spektakl roku. W 1999 otrzymała Nagrodę Prezydenta Wrocławia, pięciokrotnie – w 2000, 2002, 2003, 2006 i 2008 roku – Wrocławską Nagrodę Muzyczną, w 2001 – Złotą Statuetkę Fredry oraz Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, w 2003 – Nagrodę Artystyczną Polskiej Estrady "Prometeusz", w 2005 – Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", w 2007 – Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie muzyki oraz Krzyż Zasługi na Wstędze Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, nadany przez Prezydenta Republiki Federalnej Niemiec Horsta Köhlera, w 2008 – wyróżnienie "Dolnośląski Klucz Sukcesu", Złotego Fryderyka – honorową nagrodę przemysłu fonograficznego za całokształt twórczości oraz Nagrodę Polskiej Złotej Muzy, przyznawaną przez Stowarzyszenie Muzyki Polskiej "za ogromny wkład w promowanie polskich utworów, a zwłaszcza rodzimej twórczości operowej", w 2009 – doroczną nagrodę TVP Kultura "Gwarancja Kultury" w kategorii "Muzyka Poważna" "za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki operowej, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnego repertuaru".
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, listopad 2007, aktualizacja: czerwiec 2010.