Łukasz Twarkowski (1983) jest twórcą multimedialnych widowisk z pogranicza teatru i sztuk wizualnych, swoje projekty sytuuje w kontekście multimedialnego poszerzania realności. Istotnym elementem jego twórczości jest badanie możliwości i ograniczeń teatru jako medium i narzędzia komunikacji. Poprzez permanentną dekonstrukcję narracji, kwestionowanie utrwalonych przyzwyczajeń publiczności oraz wykorzystanie nowych mediów, Twarkowski tworzy nowy, oryginalny język widowiska scenicznego opartego na multimediach i, szerzej, technologiach cyfrowych. Jego spektakle wystawiane były między innymi na scenach Holland Festival, Odéon – Théâtre de l'Europe, Ruhrtriennale, Festival de Otoño de Madrid, Wiener Festwochen, Piccolo Teatro de Milano czy Southbank Center w Londynie. Obecnie związany jest z Onassis Stegi w Atenach.
W zawodowym teatrze debiutował w 2011 roku "Farinellim" Anki Herbut z Bartoszem Porczykiem w roli legendarnego śpiewaka operowego, ale wrocławskiej publiczności dał się już wcześniej poznać m.in. jako autor muzycznego performansu "Lila Negr" o rosyjskim aktorze Aleksandrze Wertyńskim. Do pracy nad tym projektem Twarkowski zaprosił artystów reprezentujących różne dziedziny sztuki: od rzeźby i malarstwa aż po wideo i muzykę elektroniczną, proponując widzom całkiem inny rodzaj spotkania z teatrem. Spektakl zderzał twórczość Wertyńskiego z wrażliwością współczesnego artysty i możliwościami sztuki audiowizualnej. Paulina Chrzan na łamach "Dziennika Teatralnego" notowała:
W sali teatralnej Dworca Świebodzkiego ustawiono scenę z przesuwanymi ścianami. Białe płótna otaczające jej wnętrze przypominały inkubator czy też miejsce schronienia, ukrycia. Jedynie dzięki przesunięciom fragmentów ścian możemy dowiedzieć się, co schowane zostało przed naszymi oczami. I tak, najpierw widzimy mężczyznę (Paweł Wenderski). Stojąc na platformie śpiewa piosenkę w języku rosyjskim. (...) Drogami poznawania rzeczywistości bohatera są tu: muzyka elektroniczna, koncertowe wykonania pieśni Wertyńskiego, wizualizacje, projekcje filmowe, rozsuwane ściany sceny fragmentyzujące w pewien sposób podgląd głównego bohatera. Ruchome płótna pozwalają też konfrontować obrazy na nich wyświetlane z obecnymi bezpośrednio wykonawcami.
"Lila Negr" było częścią projektu Vertinsky Project, który w 2009 roku otrzymał główną nagrodę nurtu OFF na XXX Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu.
Teatralna scena jak filmowy plan
We wrześniu 2012 roku Twarkowski zrealizował na dolnośląskiej scenie także "Kliniken/miłość jest zimniejsza niż śmierć", spektakl oparty na dramacie Larsa Noréna "Klinika" (Kliniken) i utworze Anki Herbut "Traumgruppe", inspirowanym kinem niemieckim lat 60. i 70. Także i tym razem filmowy plan twórcy wymieszali z teatralną sceną, odważnie łącząc dwa światy i dwa różne sposoby myślenia. Paweł Soczyński napisał:
Gwałtowna zmiana planów, użycie mikro- i makroskali, raptowny skok i ślizg – w tym przedstawieniu, jak na ekranie tabletu, operowanie zoomem, linkowanie treści i przeładowywanie obrazów jest płynne i naturalne jak ruch palcem. Jest jednocześnie prawdziwe i wirtualne, naturalne i sztuczne, organiczne i zerojedynkowe, jest aktem rzeczywistym i fikcyjnym. Granica między jednym a drugim jest przejrzysta jak szyba akwarium, oddzielającego widownię od sceny.
Wyspiański, piksele i krzem – "Akropolis"
Akropolis _ TRAILER from Spectribe on Vimeo.
