Następne autorskie wydawnictwo Kazika pojawiło się w 2004 roku. "Czterdziesty pierwszy" okazał się najdłuższym albumem w jego solowej dyskografii, bo dwupłytowym. Największym powodzeniem cieszyła się piosenka "Polska płonie" pełna ciekawych obserwacji na temat ówczesnej Polski, ale bardzo dobrze wypadł "Idol" naśmiewający się z popularnego programu czy "Stalingrad (Adam und Klara)" napisany pod wpływem powieści Wojciecha Kuczoka "Gnój". Na "Czterdziestym pierwszym" Kazik przypomniał również "Anarchię w WC" pamiętającą jego pierwszy zespół - Poland. Już rok później ukazała się płyta "Los się musi odmienić".
Motorem powstania tego krążka był film Leszka Wosiewicza "Rozdroże Cafe", w którym Kazik zagrał epizod i napisał kilka piosenek. Oprócz nich na płycie znalazły się jeszcze m.in. "W Polskę idziemy", standard Jerzego Wasowskiego i Wojciecha Młynarskiego (na singlu znalazło się nawet osiem różnych jej wersji) i taneczną wersję... Mazurka Dąbrowskiego. Staszewskiemu w nagraniach tym razem towarzyszyli Izdebski, Jabłoński oraz m.in. Glazik, Zdunek, Banasik oraz Paweł Nazimek, basista T. Love.
Izdebski był również współtwórcą kolejnej płyty Kazika "Silny Kazik pod wezwaniem". To najbardziej ludyczno-biesiadna produkcja wokalisty Kultu, zawierająca piosenki Stanisława Grześkowiaka i Silnej Grupy Pod Wezwaniem działających na przełomie lat 60. i 70. Największym powodzeniem cieszyły się piosenki "Anusia" i "Piwko", choć Kazik przypomniał jeszcze m.in. najsłynniejszą pieśń Grześkowiaka "Chłop żywemu nie przepuści". Kazik i Izdebski tylko raz zaprezentowali kilka piosenek z tego albumu, a do występu doszło we wrześniu 2009 roku podczas imprezy charytatywnej Fe Fighters 2 w Centralnym Basenie Artystycznym w Warszawie. Izdebskiego nie zabrakło też na inspirowanych PRLem "Zakażonych piosenkach", płycie zespołu Zuch Kazik.
Od 2012 roku Kazik współtworzy z wywodzącym się z Poznania Kwartetem ProForma. Choć w zamyśle miała być to wyłącznie jednorazowa współpraca, projekt zaowocował wydaniem dwóch albumów. Dwupłytowa "Wiwisekcja" z 2015 roku to album częściowo koncertowy, na który złożyły się utwory znane z wcześniejszego dorobku Kazika, ale i nowa, wspólna kompozycja Staszewskiego i Kwartetu pt. "Kalifat". Druga nagrana w ramach tej współpracy płyta, "Tata Kazika kontra Hedora" z 2017 roku, uzupełnia serię albumów z aranżacjami tekstów Stanisława Staszewskiego, stanowiąc trzecie podejście Kazika do utworów ojca. Przerwę w solowych wydawnictwach artysty wypełnia także wydany w 2018 roku album "Warhead", na którym Kazik wraz z trębaczem Kultu Januszem Zdunkiem przedstawili własne wersje klasyków brytyjskiego punku z lat 70.
Premierę pierwszego od 2008 roku całkowicie solowego albumu Kazika pod tytułem "Zaraza" zapowiedziano na czerwiec 2020. Wydawnictwo promuje singiel "Twój ból jest lepszy niż mój".
Kazik śpiewa też z zespołami El Dupa i KNŻ, a w latach 2005-09 występował z Buldogiem. Wziął też udział w nagrywaniu płyt innych artystów. I tak słuchać go z albumów m.in. Acid Drinkers "Infernal Connection", Piersi "Piersi 60/70", Voo Voo "Flota zjednoczonych sił", Nosowskiej "Milena", Stasia "Rozbujnik", Kasi I Wojtka "Kasia i Wojtek", Yugoton "Yugoton" (tu znalazł się wielki przebój "Malcziki"), Speca "Spec", The Syntetic "Tchnienie mocy", Zaciera "Masakra na Wałbrzyskiej, czyli zbiór wesołych piosenek o miłości, tolerancji i wzajemnym poszanowaniu", Plagiatu 199 "Do przodu". Napisał tez piosenkę do filmu "Pibull" w reż. Patryka Vegi, zaśpiewał "Balladę o Janku Wiśniewskim" do filmu "Czarny czwartek. Janek Wiśniewski padł" Antoniego Krauze oraz "Piosenkę członka" i "Piosenkę Milipantów" promujące powieść "Wroniec" Jacka Dukaja. Dwa ostatnie utwory zostały wykorzystane w filmie animowanym na podstawie książki.
Wielokrotnie uczestniczył w koncertach innych zespołów, m.in. Pidżamy Porno, T. Love, Armii, TPN 25 czy Płonąca Pyta. O solowych dokonaniach Kazika opowiada książka "Kult Kazika" wydana w 2000 roku. Sam Staszewski ma na swoim koncie kilka książek. W 2008 roku ukazał się zbiór felietonów jego autorstwa pod tytułem "Niepiosenki". W 2014 wydano biografię Stanisława Staszewskiego napisaną wspólnie przez Kazika i Jarosława Dusia, a rok później światło dzienne ujrzała autobiografia artysty "Idę tam gdzie idę". Najnowszym wydawnictwem o Staszewskim jest książka "Kazik. Biała księga" Wiesława Weissa z 2017 roku. Ponadto pod koniec 2019 roku miała miejsce premiera dokumentu "Kult. Film" w reżyserii Olgi Bieniek. Zdjęcia do filmu realizowano w latach 2013-2019, znalazły się w nim także materiały archiwalne.
Kazik jest też laureatem wielu nagród, z których części nie odbiera. Wśród odebranych znajdują się m.in. Paszport "Polityki", Machinery, Yachy czy nagrody miesięcznika "Tylko Rock". Nie odebrał m.in. Fryderyków i nagrody MTV. W 2014 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej oraz osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury.