Pochodząca z Gdańska reżyserka i współautorka reportaży. Odpowiedzialna za inscenizację jednego z głośniejszych przedstawień ostatnich lat – "1989", rapowego musicalu nazywanego "polskim »Hamiltonem«". Absolwentka Wydziału Reżyserii Dramatu Państwowej Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie oraz kursu Studio Prób w Szkole Wajdy.
Urodziła się w 1986 roku, więc czas transformacji ustrojowej może pamiętać tylko z mglistej, dziecięcej perspektywy. To właśnie spektakl poświęcony tym przemianom polityczno-społecznym okazał się jej największym sukcesem i został podkreślony w uzasadnieniu do otrzymanej w grudniu 2023 roku nominacji do Paszportu Polityki. "1989" napisane razem z kulturoznawcą i socjologiem Marcinem Napiórkowskim oraz reportażystą Mirosławem Wlekłym zdobyło imponującą liczbę nagród, między innymi Nagrodę Onetu i Miasta Kraków – O!Lśnienie 2022, Nagrodę Miasta Gdańska i Nagrodę Jury na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym BOSKA KOMEDIA w Krakowie. Koprodukcja Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego i Teatru Słowackiego w Krakowie (premiery kolejno 19 listopada i 2 grudnia 2022 roku) nazywana była przez krytykę wydarzeniem pionierskim, historycznym i feministycznym, proponującym atrakcyjną, ale głęboką i przemyślaną autorską opowieść o "Solidarności".
"1989" było drugą pracą Szyngiery w Teatrze Słowackiego w Krakowie – dwa lata wcześniej, również w trio z Napiórkowskim i Wlekłym, zrealizowała tam "Jedzonko", spektakl poświęcony kulturowo-społecznemu wymiarowi jedzenia. "Naszym zadaniem jest przerzucenie scenicznego mostu między codziennością aktów konsumpcji a globalnymi procesami", deklarowali twórcy. Reżyserka razem z Napiórkowskim stworzyła także "Przewodnik dla lewicy o prawicy" (Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2021), z Wlekłym współpracowała natomiast przy takich spektaklach, jak "Сварка (swarka)" czy "Bóg w dom" (oba z Teatru Polskiego w Bydgoszczy, 2015 i 2017). W trio pracowali także nad spektaklem "Lwów nie oddamy" (Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, 2018). Ostatnie z wymienionych przedstawień przyniosło jej Laur Konrada na XX Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej "Interpretacje" w Katowicach.
Szyngiera inscenizowała ponadto teksty Magdy Kupryanowicz ("Sferia") i Weroniki Murek ("Feinweinblein"), ale na warsztat brała także klasyków europejskiego dramatu, jak Antoni Czechow, Henrik Ibsen i Albert Camus oraz twórców rodzimej XX-wiecznej awangardy, jak Tadeusz Różewicz i Helmut Kajzar. W 2015 roku artystka zrealizowała spektakl telewizyjny "Zgaga" na podstawie tekstu Ewy Madeyskiej wyróżnionego miejscem w finale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej 2012 (spektakl wyprodukowany w cyklu Teatroteka na premierę czekał osiem lat, a widzki i widzowie zobaczyli go dopiero w listopadzie 2023 roku). W ramach projektu "Zorganizujmy swoją przyszłość – Biennale Warszawa 2019" przygotowała prezentowany w Teatrze Powszechnym w Warszawie spektakl "Uchodźczynie", nad którym pracowała z trzema kobietami z Ośrodka dla Cudzoziemców na Targówku.
W duecie z Wlekłym publikowała takie reportaże prasowe jak: "Wycieczka na dżihad. Dlaczego 640 Belgów trafiło do ISIS?" w "Dużym Formacie" czy "Matki dżihadystów" na łamach "Wysokich Obcasów".
Jest zwyciężczynią plebiscytu na "Pomorzankę Roku 2022". W grudniu 2023 roku otrzymała nominację do Paszportu POLITYKI.