Kompozytor, pianista oraz twórca projektów multimedialnych. Od kilku lat główne miejsce w jego działalności zajmuje twórczość elektroakustyczna.
Cezary Duchnowski urodził się 25 lutego 1971 roku w Elblągu. Studiował kompozycję w klasie Leszka Wisłockiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Obecnie pracuje w niej jako adiunkt i wykłada przedmioty związane z kompozycją oraz realizacją muzyki komputerowej. Był współinicjatorem utworzenia na uczelni Studia Kompozycji Komputerowej.
Jest laureatem wielu programów stypendialnych, w tym Heinrich-Strobel-Stiftung des SWR e.V., Fundacji Przyjaciół Warszawskiej Jesieni, Fundacji Muzyki AUKSO oraz Ernst von Siemens Musikstiftung. Był wielokrotnie nagradzany w konkursach kompozytorskich i wykonawczych. Jego utwór "monada 3" na głos, fortepian i komputer (2003) zajął I miejsce na X Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej w Rzymie w maju 2004 roku. W 2005 roku otrzymał nagrodę specjalną wspólnie z Agatą Zubel (jako duet ElettroVoce) na Międzynarodowym Konkursie Wykonawców Muzyki Współczesnej "Gaudeamus" w Amsterdamie. Dwukrotnie zdobywał Wrocławską Nagrodę Muzyczną (2004, 2008). W 2012 roku został uhonorowany Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich za wybitne osiągnięcia w dziedzinie muzyki elektronicznej i działalność dydaktyczną.
Cezary Duchnowski komponuje utwory kameralne, symfoniczne oraz muzykę do filmów i spektakli teatralnych. Jest twórcą projektów multimedialnych, w tym interaktywnej autorskiej opery do libretta Piotra Jaska "Ogród Marty" (2006). Jego utwory wykonywane były na wielu ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach, takich jak m.in. Warszawska Jesień, Ulraschall w Berlinie, Sacrum Profanum w Krakowie, Festiwal Prawykonań w Katowicach, Synthèse w Bourges we Francji, Other Spaces w Moskwie, Sonic Exploration w Londynie oraz Wratislavia Cantans i Musica Electronica Nova we Wrocławiu.
Nieodłączną częścią języka kompozytorskiego Duchnowskiego stała się muzyka algorytmiczna, o której w wywiadzie przeprowadzonym przez Jana Topolskiego i Joannę Hendrich dla magazynu "Glissando" mówił:
Text
Właściwie każda muzyka jest w jakimś sensie algorytmiczna, czyli napisana według szeregu określonych sposobów. Jeżeli chodzi o moje sposoby na komponowanie, to pojęcie muzyki algorytmicznej odnosi się przede wszystkim do sytuacji, w których tradycyjne narzędzia takie jak kartka papieru czy liczydło zaczynają nie wystarczać ze względu na zbyt duży stopień komplikacji kompozytorskiej. Wtedy niezwykle przydatny jest komputer, który pomaga opracowywać rozmaite algorytmy, czyli metody na konstruowanie na przykład zależności wysokościowych lub rytmicznych w utworze. Programy komputerowe napisane przeze mnie w środowisku Max/MSP służą między innymi właśnie do realizacji operacji algorytmicznych w procesie komponowania (choć mogą też być użyte przy wykonywaniu muzyki). Przykładem takiego programu jest Czardony, który stanowi pomoc w organizowaniu wysokości dźwięku w utworze, zarówno pionów harmonicznych, jak i modi.
Jest wielkim orędownikiem muzyki improwizowanej. Chętnie nawiązuje współpracę z muzykami jazzowymi, a także innymi artystami, których pasją jest kreowanie muzyki na żywo. Wraz z Pawłem Hendrichem i Sławomirem Kupczakiem powołał do życia grupę Phonos ek Mechanes. W ramach niej uprawia szczególny rodzaj elektronicznej muzyki improwizowanej – human-electronics, w której komputery kontrolowane są za pomocą akustycznych instrumentów. Wraz z Marcinem Rupocińskim założył grupę Morphai, formację podejmującą artystyczne inicjatywy o profilu interdyscyplinarnym. Występuje także w duecie ElettroVoce z Agatą Zubel. Współpracował z takimi zespołami jak musikFabrik, London Sinfonietta, Deutsche Symphonie-Orchester, The Hilliard Ensemble i AuditivVokal Dresden.
Wybrane kompozycje
- "Impresje żuławskie" na orkiestrę kameralną (1993)
- "Chmielowy poemat" na sopran, chór aktorów i wielką orkiestrę symfoniczną (1996)
- "Liryki z motłochu myśli niczyich" na 3 soprany, chór, klawesyn i fortepian (1996)
- "Krany", koncert-performance na fortepian, sopran, z udziałem kwintetu, teatru tańca oraz aktora (1997)
- "Hypér tes morphés" na taśmę (1998)
- "Morphai", spektakl multimedialny na sopran, saksofon, fortepian, marimbafon i media elektroniczne z tańcem, performance i wideo (1998)
- "Medianty" na kwartet smyczkowy, klawesyn i fortepian (1998)
- "Gry", spektakl audiowizualny na sopran, saksofon, fortepian, marimbafon i media elektroniczne z udziałem tancerzy i aktora (1998)
- "Wernisaż" na fotografie, fortepian i taśmę (1999)
- "Ludus" na orkiestrę symfoniczną (2000)
- "Ovinu Malkeinu" na taśmę (2000)
- "monada 1" na akordeon i dwoje skrzypiec (2001)
- "Sekwencje", spektakl audiowizualny (2001)
- "Początek. Audycja 1" na lektora i elektronikę (2001)
- "Postęp" na sopran i elektronikę (2001)
- "Wyczochraczone" na komputer (2002)
- "Trawy rozczochrane" na głos i komputer (2002)
- "Triady" na orkiestrę smyczkową i elektronikę (2002)
- "Cel. Audycja 2" na lektora i elektronikę (2002)
- "monada 2" na głos, trąbkę i komputer (2003)
- "Meloodia for Arvo Pärt" na cztery głosy męskie i taśmę (2003)
- "monada 3" na głos, fortepian i komputer (2003)
- "monada 4" na Barona, Wojtasika i komputer (2003)
- "Rzeczywistość na rozciągniętych szelkach z okna" na klarnet, puzon, fortepian, wiolonczelę i elektronikę (2004)
- "Niewieżowce" na orkiestrę smyczkową i komputer (2004)
- "10 1, 8 2, 6 3, 4 4" na kwartet smyczkowy (2005)
- "Brama" na orkiestrę symfoniczną i komputer (2005)
- "Broda" na wiolonczelę i komputer (2005)
- "Ogród Marty", opera kameralna na głos żeński, aktora, media elektroniczne i instrumenty, libretto Piotr Jasek (2006)
- "Apoftegmata" na taśmę (2006)
- "monada 5" na min. 3 muzyków improwizujących i komputer (2006)
- "Szymanki Kurpianowskie" na głos, fortepian i komputer (kompozycja zbiorowa) (2007)
- "Rzeczywistość na rozciągniętych szelkach z okna" na 2 fortepiany, smyczki i komputer (2008)
- "Sweter. Audycja 3" na lektora i elektronikę (2008)
- "Cello_net" na oktet wiolonczelowy (2009)
- "Głosy miasta" na orkiestrę symfoniczną, chór i komputer (2009)
- "Rzut kości" na trzy komputery (2009)
- "Stazione Termini", muzyka do spektaklu Wrocławskiego Teatru Pantomimy (2010)
- "1 5 1, 2 4 2, 3 3 3" na skrzypce, wiolonczelę i elektronikę (2011)
- "Crossfade" na akordeon, wiolonczelę i elektronikę (2011)
- "i" na grupy instrumentów i elektronikę (2012)
- "Fere Vetus Canticum" na głos i akordeon (2012)
- "Koniec poezji" na głos, wiolonczelę elektryczną, orkiestrę i elektronikę (2012)
- "Acc++ca" na akordeon i komputer (2012)
- "Kamień - rzeka - rytm" na 4 viole da gamba i elektronikę (2013)
- "Muzyka Form Przestrzennych" na głos, wiolonczelę, smyczki i elektronikę (2013)
- "Parallels" na fotepian, keybord midi, perkusję i wiolonczelę (2014)
- "In Between" na instrumenty hybrydowe i głos (2014)
- "Drone Music" na instrumenty i electronikę (2014)
- "Set Symphony" na grupę instrumentów i elektronikę (2015)
- "Bajki Robotów" co-opera (współkompozycja z Pawłem Hendrichem) (2016)
- "eSequenza I. Study for next cymbal stroke" na cymbały i komputer (2016)
- "The Spring Ball of the Full Moon" na zespół i elektronikę (2017)
- Układy względnie odosobnione. Phonos ek Mechanes, Cezary Duchnowski, Paweł Hendrich, Paweł Romańczuk. (2017)
- "Wściekłość" na głos, instrumenty i elektronikę. (2018)
- "Przedtakt octophonic tace" (2018). Colective composition: Cezary Duchnowski, Rafał Augustyn.
- "eSequenza III. The Rest." for voice and computer (2019)
Strona internetowa kompozytora: www.duchnowski.pl
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, listopad 2002; aktualizacja: maj 2021.
Tytuł (nagłówek do zdjęcia)
Galaktyka polskiej muzyki
