Sztuka opowiadania historii jest niezwykle cennym darem. To znak rozpoznawczy Pawła Huellego - jednego z najświetniejszych współczesnych polskich prozaików.
W "Opowieściach chłodnego morza" Paweł Huelle znowu spogląda w przeszłość, śledząc ludzkie losy związane z Pomorzem; wraca też do spokojnej, eleganckiej narracji i koncentruje się na tematyce egzystencjalnej i metafizycznej.
"Opowieści..." to forma dialogu pomiędzy autorem a różnymi wersjami mitu północy. Poszczególne historie składają się na nietypową sagę nadmorską, której bohaterowie dążą do odnalezienia prawdy. Bogactwo odwołań i aluzji w nadmorskich historiach spina klamra, którą stanowią publikowane już opowiadanie "Mimesis" i jego narracyjne odbicie zamykające zbiór "Pierwsze lato".
Każdy z bohaterów, naznaczony samotnością, odbywa najważniejszą podróż w życiu, która przybliża do ich własnej prawdy, własnego źródła, w którym wszystko ma swój początek. Chłodny, surowy klimat i wysmakowany styl prozy Huellego przenosi czytelnika w świat wyobraźni ludzi północy, gdzie człowiek, piasek i morze stają się historią o pamięci, tożsamości i prapoczątku.
Dariusz Nowacki, recenzując ten zbiór opowiadań Huellego, podsumowuje:
"Huelle posłużył się tym, co w literaturze starego typu mocno sprawdzone. Mity i symbole, do których nawiązał, koncepty, którymi się posłużył, nie tylko się wielokrotnie sprawdziły (w literaturze jako takiej, a osobliwie w twórczości Huellego), ale też w oczach zachowawczo usposobionej publiczności nadal uchodzą za wyróżniki 'stylu wysokiego', 'prawdziwej' literatury.
Oczywiście w samym korzystaniu z zastanego repertuaru motywów i powiązanych z nimi znaczeń nie ma niczego nagannego. Ale istnieje pewien warunek: ów repertuar musi być od nowa, a najlepiej w sposób nieoczywisty zaaranżowany.
(...) Przy całym podziwie dla kunsztu epickiego gdańskiego pisarza mam jednak z tą prozą nie lada problem. Ostatecznie bowiem opowiadania te dowodzą, że Huelle potrafi pisać ciekawie, że tworzy prozę wysmakowaną, przemyślaną, opartą na klasycznej poetyce i sprawdzonych motywach." ("Pocztówki znad morza", "Gazeta Wyborcza", 16.09.2008)
Paweł Huelle (ur. 1957) - prozaik, scenarzysta i dramaturg związanym biografią i licznymi wątkami swej twórczości z Gdańskiem. Zadebiutował powieścią "Weiser Dawidek" (1987), która została uznana przez krytyków za najważniejszą powieść lat osiemdziesiątych. Opublikował między innymi nominowany do Nagrody Literackiej Nike tom "Pierwsza miłość i inne opowiadania" (1997), a także "Opowiadania na czas przeprowadzki" (Londyn 1991, Gdańsk 1999) oraz powieści: "Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala" (2001), "Castorp" (2004). Jego powieść "Ostatnia Wieczerza" z roku 2007 również została wyróżniona nominacją do Nagrody Literackiej Nike. Laureat Nagrody Kościelskich 1998. Tłumaczony na wiele języków. Trzykrotnie jego książki znalazły się w finale nagrody Independent Foreign Fiction Prize (1992 - "Weiser Dawidek" / "Who was David Weiser", 2006 - "Mercedes-Benz" i 2008 - "Castorp"). W roku 2005 został wyróżniony Polsko-Niemiecką Nagrodę im. Samuela Bogumiła Lindego. Według powieści "Weiser Dawidek" Wojciech Marczewski nakręcił film "Weiser" (2001).
Źródło: www.znak.com.pl, materiały własne; opr. ak
- Paweł Huelle
"Opowieści chłodnego morza"
SIW Znak, Kraków 2008
126 x 205 mm, 208 ss., twarda oprawa
ISBN: 978-83-240-1031-8