Instalacje przedstawiane w ramach sceny dźwiękowej będą analizować ''czyny zabronione'' w twórczości związanej z materią dźwiękową: granic gatunkowych oraz nowoczesnego prymatu postępu twórczego. Wstępem do działań będzie zbiór tekstów bazujących na historii XX-wiecznych awangard odnoszących się do koncepcji muzyki scenicznej jako historii kolejnych prób stworzenia nowych paradygmatów - „rzeźby dźwiękowej” Harry’ego Bertoi , ''iluzji scenicznej'' Luigiego Nono, ''teatru instrumentalnego'' Mauricio Kagela i ''studium percepcji dźwięku'' Petera Ablingera. W cyklu 4 instalacji dźwiękowych każde z tych pojęć będzie poddane analizie i próbie znalezienia ram i granic pozwalających wyznaczyć alternatywne drogi rozwoju myśli muzycznej.
Punktem wyjścia będzie rzeźba dźwiękowa przygotowana z okazji obchodów 100-lecia Harry’ego Bertoi, amerykańskiego artysty poruszającego się na polu sound artu, ale także projektowania mebli. Proces tworzenia rzeźby będzie zwracał uwagę na fenomen twórczości Bertoi polegający na włączenia myślenia projektowego do artystycznej praktyki poszukiwań dźwiękowych; ten aspekt rzeźb dźwiękowych jest szczególnie interesujące w dobie cyfryzacji i ujednolicenia technologii reprodukcji dźwięku. Artyści zaproszeni do udziału w SURVIVALU odchodzą od dominujących w muzyce eksperymentalnej koncepcjach obiektów dźwiękowych i słuchania akuzmatycznego w stronę fizyczności dźwięku, związku jego faktury i charakterystyki akustycznej z przedmiotem instrumentu.
Paweł Kulczyński ''Enhanced Listening Techniques'' (2015), instalacja dźwiękowa
Artysta dźwiękowy i kompozytor (znany również jako Wilhelm Bras i Lautbild), konstruktor syntezatorów analogowych. W swoich pracach bazuje na wielokanałowych instalacjach dźwiękowych (cykl ''Earlids'', 2010-2011), wykorzystuje akustyczne właściwości zastanych przestrzeni (cykl ''When attitude becomes a form, Lament'', 2014), operuje w przestrzeni znaczeń i kontekstów zarówno samych dźwięków (''Biomimetics'', 2010), jak i psychologicznych zjawisk związanych z percepcją zjawisk akustycznych (''Anneliese Michel'', 2008).
''4-kanałowa przestrzenna generyczna kompozycja bazująca na syntezie spektralna połączonej z amplifikowanymi dźwiękami masztu antenowego i jego naciągów wprawianych w drgania przez sterowany syntezatorem system elektromagnetycznych młotków. W instalacji dźwiękowej złożonej z system wiszących głośników rozmieszczonych w przestrzeni poddasza tworzą środowisko pozwalającą zanurzyć się w wielowarstwowym przestrzennym dźwięku pochodzącym z syntezatora grającego na maszcie antenowym. W dyskursie z koncepcją ''studium percepcji dźwięku'' Petera Ablingera stawia pytania o podstawy doświadczenia dźwiękowego swobodnie dryfującego pomiędzy analitycznych słuchaniem pojedynczych składowych dźwięku a percepcją pełnego spektrum dźwiękowego jako całościowego “brzmienia”, o relacje dźwięku z przestrzenią w której powstaje i w której się rozchodzi. Tytuł pracy jest trawersacją jednocześnie idei Ablingera, jak i nazwy jednej z oficjalnych metod tortur stosowanych przez CIA w więzieniach w Guantanamo i Starych Kiejkutach''.
Paweł Romańczuk ''Ależ proszę, Harry'' (2015), rzeźba dźwiękowa
Poszukujący kompozytor, innowacyjny konstruktor niekonwencjonalnych urządzeń i instalacji dźwiękowych. Założyciel i kierownik grupy Małe Instrumenty, erudyta i kolekcjoner. Autor książki o konstrukcji instrumentów muzycznych w duchu DIY i historii toy piano. Goszczący z wykładami i warsztatami na MIT, reinterpretator idei twórczych Juliana Antonisza i Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia.
Rzeźba dźwiękowa będąca przewrotną inwersją koncepcji Harry’ego Bertoi. Gęsta sieć aluminiowych krążków zawieszona pod sufitem, po wprawieniu w ruch otwarciem drzwi do pokoju tworzy gęstą, mikrotonową chmurę ze 100 rezonansów różnej długości i wysokości. Jednorodny dźwiękowo sonambient Bertoi został rozszerzony o składowe harmoniczne i siec interwałów czasowych. Praca jest próbą powrotu do idei eksperymentu dźwiękowego tożsamego z fizyczną manipulacją źródłem dźwięku.
Jakub i Matej Frank ''air conditions: na pionowe struny i poziome organy'' (2015), instalacja dźwiękowa
Młodzi czescy artyści poszukujący nowych rozwiązań scenicznych i instrumentalnych produkowanych metoda DIY w dziedzinie rzeźby, muzyki eksperymentalnej i działań site specific. Matej Frank – rzeźbiarz i artysta wizualny, w roku 2014 był laureatem konkursu Artystyczna Podróż Hestii oraz najlepszych dyplomów wrocławskiej i gdańskiej ASP. Jakub Frank to kurator galerii Cella w Opawie i organizator koncertów, jako muzyk tworzy operuje w dziedzinie preparacji akustycznych obiektów dźwiękowych i estetyce gitarowego noise.
Bazując na doświadczeniach wyniesionych z projektu ''Ściana szumów'' bracia Frank podjęli sie próby wykorzystania sieci wentylacyjnej i rezonansu pomieszczenia stołówki do konstrukcji ogromnego instrumentu strunowego. Długi korytarz wzdłuż którego przebiega konstrukcja instrumentu jest zaproszeniem dla publiczności do czynnego udziału w procesie udźwiękowienia konstrukcji i wykonywania na nim muzyki, wejścia w sam proces powstawania “teatru instrumentalnego” według Mauricio Kagela. Słuchacze zgromadzeni w przestrzeni stołówki nie widzą akcji scenicznej, której odgłosy są zwielokrotnianie przez naturalny pogłos pustego pomieszczenia.
Robert Piotrowicz ''PROMETEUL IV'' (2015)
Kompozytor, autor słuchowisk, instalacji dźwiękowych (Berlin, Wiedeń, Praga, Lwów, Warszawa), muzyki do filmów i przestawień teatralnych, współtwórca festiwalu i oficyny wydawniczej Musica Genera. Robert Piotrowicz współpracował z czołowymi postaciami muzyki improwizowanej i elektroakustycznej – Anna Zaradny, Burkhard Stangl, Jérôme Noetinger, C. Spencer Yeh, Kevin Drumm, Valerio Tricoli, Oren Ambarchi, Zbigniew Karkowski, Lasse Marhaug, Tony Buck.
Praca jest kolejnym rozwinięciem cyklu Prometeul - instalacji dźwiękowej opartej na pustym obwodzie elektrycznym wzbudzającym dźwięk sprzężenia zwrotnego w gęstej sieci głośników. Podobnie jak operze ''Prometeusz'' Luigiego Nono, gdzie wielowarstwowa treść muzyczna towarzyszyła kompletnej pustce scenicznej, tak w pracy Piotrowicza przestrzenny, generyczny mikrotonalny akord rozbrzmiewający w pustej przestrzeni jest zaproszeniem do wniknięcia w istotę zjawiska elektroakustycznego, wejścia w środek przestrzeni głośnika, w którym ukryta jest iskra rodząca ogień. Praca będąca powrotem do podstaw muzyki elektroakustycznej jest jednocześnie próbą rozszerzenia jej języka tej estetyki przez budowę wielowarstwowego brzmienia pozornie dostępnego dla zaawansowanych technik syntezy dźwięku, pokazuje jak często postęp myśli muzycznej zostaje w tyle za postępem technologii.
SURVIVAL 13
26–30.06.2015, otwarcie: 26.06 godz. 19.00 (piątek)
Koszary Oddziałów Prewencji Policji, ul. Księcia Witolda 38 – 40, Wrocław
Kurator sceny dźwiękowej: Daniel Brożek
Więcej informacji: www.survival.art.pl
Źródła: materiały prasowe, wroclaw.gazeta.pl