Angielski kurator i galerzysta Kurt Beers opublikował w październiku 2014 roku we współpracy z wydawnictwem Thames & Hudson obszerną książkę "100 Artists of Tomorrow", w której przedstawia najbardziej ekscytujących malarzy początku XXI wieku. Wyboru dokonało jury, składające się z wybitnych postaci ze świata sztuki, m.in. Cecily Brown, Yuko Hasegawy i Suzanne Hudson. Spośród 4300 artystów zgłoszonych z całej kuli ziemskiej wybrali oni 53 mężczyzn i 47 kobiet.
Do konkursu na najbardziej obiecujących twórców mógł zgłosić się każdy, kto maluje – bez ograniczenia wiekowego i geograficznego. Dodatkowo na zaproszenie inicjatorów kilkadziesiąt czołowych międzynarodowych uczelni artystycznych nominowało swoich absolwentów.
Jak zauważa Kurt Beers, malarstwo przeżywa znaczący renesans. Wielu czołowych artystów powraca do tego tradycyjnego środka wyrazu po latach zdominowanych przez media cyfrowe. Publikacja "100 Artists of Tomorrow" nie tylko wróży dobre czasy dla malarstwa, ale jest także pomocnym przewodnikiem po współczesnych tendencjach, kierunkach i modach. W solidnej oprawie i na doskonałej jakości reprodukcjach prezentuje malarstwo realistyczne, abstrakcyjne i konceptualne oraz instalacje i techniki mieszane.
Oto nasze Top 10 malarstwa początku XXI wieku:
Kristina Alisauskaite
Kristina Alisauskaite (ur. 1984) to jedyna litewska artystka, która znalazła się w książce "100 Painters of Tomorrow". Jej minimalistyczne obrazy przedstawiają zastygnięte momenty rzeczywistości, chwile tęsknoty i samotności. Alisauskaite tworzy niespokojne wizje pustki – mężczyznę umieszcza na trampolinie, na krawędzi pustej przestrzeni obrazu, postać bez twarzy zawiesza w nicości, stawia stół z brakującym nakryciem.
Ewa Juszkiewicz
O Ewie Juszkiewicz (ur. 1984) głośno zrobiło się w Polsce w 2013 roku, gdy wygrała prestiżowy konkurs 41. Biennale Malarstwa Bielska Jesień. Jej najbardziej znanymi obrazami są surrealistyczne portrety kobiet z fantazyjnie zniekształconymi głowami, zamienionymi na rozrośnięte huby, gigantyczne korpusy owadów, bukiety roślin, maski plemienne lub udrapowane tkaniny. Malarstwo Ewy Juszkiewicz odnosi się do znanych nowożytnych dzieł malarskich, zwłaszcza mistrzów flamandzkich. Artystka dużą wagę przykłada do rzemiosła. Interesuje ją analiza sposobów portretowania kobiet w malarstwie na przestrzeni wieków. W swojej twórczości bada zjawiska przekraczania norm estetycznych i kanonów obrazowania. Przeplatając formalne przedstawienia z pozornie niepasującymi elementami, stawia pytania dotyczące granic piękna i brzydoty.
GL Brierley
Urodzony w Wielkiej Brytanii GL Brierley (1965) jest jednym z najstarszych artystów, który znalazł się w książce. Od dekady aktywny na scenie międzynarodowej, miał liczne wystawy solowe w Europie i w Stanach Zjednoczonych. Jego neobarokowe, bardzo rzeźbiarskie malarstwo jest – jak sam mówi, "jak ubieranie lalki". Zastygnięta gęsta farba tworzy zmarszczki, z których powstaje obiekt – przypominający portret, martwą naturę lub abstrakcję. Z malarskiej masy wyłaniają się rozpoznawalne dodatki: koronki, futro, lukier, drewno i cukier.
Kinga Nowak
Kinga Nowak (ur. 1977) należy do generacji krakowskich malarzy figuratywnych – tradycjonalistów. Związana jest ze środowiskami paryskim i londyńskim – studiowała w ENSBA w Paryżu i wykładała na University of the Arts w Londynie. Jej wczesne obrazy, malowane realistycznie, odnosiły się do pamięci, wspomnień własnego dzieciństwa. "(...) były retrospekcją, a także próbą zrozumienia siebie poprzez przyjrzenie się temu, co mnie ukształtowało" – mówi artystka w rozmowie z Culture.pl. W ostatnich pracach przygląda się budowaniu wizerunku świata. "Te obrazy są więc wynikiem skojarzeń, przeczuć i intuicji, jak w śnie, rzeczywistość w nich wykreowana, chcę by była symboliczna, wiarygodna a zarazem niemożliwa" – dodaje.
Carla Busuttil
Brytyjska artystka Carla Busuttil urodziła się w Johannesburgu w RPA (1982). W swoim malarstwie przedstawia karykaturalny portret społeczeństwa, często odwołując się do osób publicznych. W pracach "Great British Smile", "Wake up Rod" i "Alles Ist Schwindel" odtworzyła wizerunek Margaret Thatcher taki, jaki istnieje w zbiorowej pamięci – z charakterystyczną fryzurą, szerokimi ramionami i sznurem pereł. Obrazy Busuttil, reprezentantki British Art Now, znajdują się w Saatchi Collection.
Paweł Śliwiński
Paweł Śliwiński (ur. 1984) należy do tej grupy malarzy, którzy czerpią inspiracje z wyobraźni, tworzą wyimaginowane światy, pełne dziwnych postaci i nierealnych historii. Charakterystyczne dla niego jest ekspresyjne malowanie na styku abstrakcji i figuracji, a także refleksja nad samym medium malarstwa. "I nawet jeśli rozpoznawaliśmy [w obrazach] szałas, łąkę czy drzewo, to przede wszystkim przedstawiały one strukturę farby, a idąc jeszcze dalej – sam proces malowania" – pisał o jego malarstwie Jakub Banasiak. Śliwiński współpracuje z Tymkiem Borowskim, m.in. założyli razem Galerię Herostrates, która reprezentuje nieistniejących artystów.
André Hemer
Nowozelandczyk André Hemer (ur. 1981) w swojej twórczości zajmuje się przecięciami pomiędzy malarstwem i mediami cyfrowymi. Jego abstrakcyjne obrazy chwytają moment przejścia zdigitalizowanego obrazu i tradycyjnego obiektu malarskiego. Jest autorem projektów w przestrzeni miejskiej w Korei, Nowej Zelandii i Australii, gdzie mieszka i pracuje.
Łukasz Stokłosa
Zainspirowany kulturą masową, zwłaszcza popularnymi filmami i serialami, Łukasz Stokłosa (ur. 1986) tworzy obrazy w estetyce noir. Obrazy romantyczne i dekadenckie, lekko poruszone, prezentujące puste wnętrza okazałych pałaców, zimowe krajobrazy i melancholijne portrety, mieszają się w jego twórczości z przedstawieniami homoseksualnych romansów i orgii.
Andrew Sendor
W połowie XIX wieku nowy wynalazek rozpoczął debatę: co może malarstwo, czego nie może fotografia? Po blisko dwóch stuleciach Andrew Sendor (ur. 1977), absolwent prestiżowego Pratt Institute w Nowym Jorku oraz wydziału anatomii na Columbia University, postanowił włączyć się do tej dyskusji. Jego hiperrealistyczne obrazy olejne dodają do malarstwa i fotografii obraz cyfrowy, zdigitalizowany, rozpikslowany. Monochromatyczne, zwykle czarno-białe płótna, a czasem jpg-i, prezentują wyimaginowane widoki instalacji na wymyślonych wystawach.
Jakub Julian Ziółkowski
Spośród pięciorga polskich malarzy wybranych przez autorów książki Jakub Julian Ziółkowski (ur. 1980) cieszy się największym międzynarodowym uznaniem. Na koncie ma udział w najważniejszych imprezach poświęconych sztuce współczesnej, m.in. na 55. Biennale w Wenecji. Jego eklektyczne malarstwo łączy w sobie surrealizm i abstrakcję, kubizm i op-art, konstruktywizm i sztukę orientalną. Ziółkowskiego interesuje własna wyobraźnia i podświadomość, nie korzysta ze zdjęć ani gazet, wszystko maluje z głowy. Na swoich obrazach przedstawia pozornie chaotyczny mikrokosmos, tajemnicze światy, w których żyją fantastyczne rośliny, robaki i czasem pojawiają się postaci ludzkie, np. z dwiema głowami.
Autorka: Agnieszka Sural, 31.10.2014