Popławska jest absolwentką szkoły muzycznej II stopnia. W 2000 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną we Wrocławiu. Początkowo występowała na scenie wrocławskiego Teatru Polskiego, od 2000 roku jest w zespole TR Warszawa (dawny Teatr Rozmaitości).
Na scenie zaczęła występować jeszcze w czasie studiów. Zagrała w "Sztukmistrzu z Lublina" Isaaka Bashevisa Singera w reżyserii Jana Szurmieja w Operetce Wrocławskiej (1998), potem wcieliła się w postać Tani w "Czwartej siostrze" Janusza Głowackiego w reżyserii Agnieszki Glińskiej w Teatrze Polskim we Wrocławiu (1999). Rola ta przyniosła jej nagrodę aktorską na Festiwalu Dramaturgii Współczesnej w Zabrzu.
Współpracę zaproponował jej Grzegorz Jarzyna, który we wrocławskim Teatrze Polskim wystawiał wówczas "Doktora Faustusa" (1999). W spektaklu według Thomasa Manna Popławska zagrała Inez Rodde. Wkrótce dostała angaż do TR Warszawa i z powodzeniem wystąpiła jako Agłaja Jepanczyn w kolejnej realizacji Jarzyny - "Księciu Myszkinie" według "Idioty" Fiodora Dostojewskiego (2000).
Jednocześnie grała nadal w Teatrze Polskim. Wystąpiła w "Wiśniowym sadzie" Antoniego Czechowa w inscenizacji Pawła Miśkiewicza (2001). Za postać Warii została uhonorowana nagrodą aktorską podczas Kaliskich Spotkań Teatralnych. Na tej samej scenie zaprezentowała także Rachel w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Mikołaja Grabowskiego (2002).
Na scenie TR Warszawa świetnie sprawdziła się w repertuarze współczesnym. Zagrała pokojówkę Michelle uwikłaną w rodzinne sekrety w "Uroczystości" (Festen) Thomasa Vinterberga i Mogensa Rukova w reżyserii Jarzyny (2001). W "Obróbce" Martina Crimpa w inscenizacji Artura Urbańskiego wystąpiła w głównej roli Anne (2002).
"(...) największym objawieniem tego kameralnego spektaklu jest Aleksandra Popławska, czyli Anne, zahukana dziewczyna z prowincji, mająca do sprzedania swą historię" - pisała Iza Natasza Czapska. - "Oszczędna, wyrazista aktorka tworzy wokół swej postaci intensywną aurę, która nie pozwala spuścić z niej oka. Wiarygodna jako podmiejska świeżyzna powoli przerabiana przez machinę show-biznesu." ("Życie Warszawy" 25.09.2002)
W 2003 roku zagrała w reżyserowanym przez Redbada Klynstrę "Electronic City" młodego niemieckiego dramatopisarza Falka Richtera. Ostatnio można ją było oglądać jako Madame de Tourvel w "Niebezpiecznych związkach" Choderlosa de Lacrosa w reżyserii Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej w warszawskim Teatrze Nowym (2004).
Znakomicie wypadła w roli Małej Metalowej Dziewczynki w adaptacji "Między nami dobrze jest" Doroty Masłowskiej, wyreżyserowanej przez Grzegorza Jarzynę dla TR Warszawa (2009, w 2014 roku sztuka przeniesiona została na ekran). Za rolę tę została nagrodzona na IX Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona" w Zabrzu i na 50. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych.
Z powodzeniem próbuje także swoich sił w reżyserii teatralnej: z Adamem Sajnukiem współreżyserowała spektakl na podstawie "Kompleksu Portnoya" Philipa Rotha w Teatrze Konsekwentnym w Warszawie (2010), zaś z Markiem Kalitą - "Generała" Jarosława Jakubowskiego w Teatrze IMKA (2011). O pierwszym z tych spektakli pisał w "Dzienniku" Jacek Wakar:
"O klasie spektaklu Popławskiej i Sajnuka świadczy też jeden niby drobiazg. W centrum sceny do podłogi przymocowano dwa trójkąty. Gdy trzeba, robią za obrotówkę, ale też tworzy się z nich gwiazda Dawida. Oto scenograficzny znak, genialny skrót, jeden symbol, w którym udało się zamknąć kompleks Portnoya" ("Dziennik. Gazeta Prawna, 10.05.2010).
W Teatrze Telewizji aktorka wystąpiła jako Solange w "Lecie w Nohant" Jarosława Iwaszkiewicza (1999), jako Helena w "Szczęściu Frania" Włodzimierza Perzyńskiego (2001), jako Prokoszyna w "Stygmatyczce" - spektaklu Sceny Faktu w reżyserii Wojciecha Nowaka i jako Bela Berlo w "Sprzedawcach gumek" Hanocha Levina, wyreżyserowanych przez Artura Tyszkiewicza.
Aleksandra Popławska śpiewa francuskie piosenki. W 2002 roku odbyła staż w Szkole Piosenki Francisa Cabrela. Na przełomie 2003 i 2004 roku powstał jej recital zatytułowany "J'aime la vie".
W 2004 roku zagrała główną rolę Agaty w nagrodzonym za reżyserię w Gdyni filmie Przemysława Wojcieszka "W dół kolorowym wzgórzem". W 2007 roku - jedną ze swoich najciekawszych ról filmowych w głośnym debiucie Pawła Borowskiego "Zero". Wystąpiła także w popularnych komediach "Testosteron" (2007) i "Jak się pozbyć cellulitu" (2011). Grała również w serialach telewizyjnych, m.in. w "Barwach szczęścia", "Hotelu 52", "Przyjaciółkach", "Nie rób scen" i dobrze przyjętej "Watasze", zrealizowanej przez HBO.
Nagrody:
- 2000 - prywatna nagroda spółki "Guszpit-Speruda "Nos teatralny", przyznana z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru
- 2001 - nagroda aktorska za rolę Warii w Wiśniowym sadzie Antoniego Czechowa w reżyserii Pawła Miśkiewicza w Teatrze Polskim we Wrocławiu na 41. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych; pierwsza nagroda na Festiwalu Piosenki Francuskiej w Lubinie
- 2002 - nagroda za rolę Tani w Czwartej siostrze Janusza Głowackiego w reżyserii Agnieszki Glińskiej w Teatrze Polskim we Wrocławiu na 2. Festiwalu Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona" w Zabrzu
- 2009 - Nagroda za rolę Małej Metalowej Dziewczynki w przedstawieniu Między nami dobrze jest z Teatru Rozmaitości w Warszawie na IX Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona" w Zabrzu
- 2010 - Nagroda Promocyjna im. Kazimierza Krzanowskiego dla przedstawienia Kompleks Portnoya oraz wyróżnienie za rolę w przedstaiweniu "Między nami dobrze jest" z Teatru Rozmaitości w Warszawie na Przeglądzie Teatrów Małych Form KONTRAPUNKT w Szczecinie
- 2010 - Wyróżnienie aktorskie za rolę Małej Metalowej Dziewczynki w przedstawieniu Między nami dobrze jest z TR Warszawa na 50. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
- 2010 - "Feliks Warszawski" w kategorii: reżyseria za współreżyserię spektaklu Kompleks Portnoya w Teatrze Konsekwentnym w Warszawie
- 2012 - Wyróżnienie za reżyserię przedstawienia Generał w Teatrze IMKA w Warszawie w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej
Autor: Monika Mokrzycka-Pokora, grudzień 2005, aktualizacja: NMR, maj 2016.