W tym roku po raz trzydziesty Opole gości na swoim festiwalu najlepsze polskie teatry. Bohaterem festiwalu jest
Witold Gombrowicz. Rok 2004, w stulecie urodzin pisarza, przyniósł ogromną ilość premier jego sztuk - i inscenizacji jego prozy.
Podczas Konfrontacje po raz pierwszy poza Warszawą zostanie dwukrotnie pokazany wybitny spektakl
Teatru Narodowego -
Błądzenie. Scenariusz tego prapremierowego przedstawienia przygotował
Jerzy Jarocki, wielokrotnie nagradzany, także w Opolu. Na Błądzenie składają się dzieła z całego okresu twórczości Gombrowicza, może tylko z wyjątkiem Ślubu i Trans-Atlantyku. Ciekawostką jest wplecienie w akcję pierwotnej, odczytanej z rękopisów, wersji Operetki. Wystąpią m.in.: Ewa Wiśniewska,
Małgorzata Kożuchowska,
Dorota Landowska,
Mariusz Bonaszewski,
Ignacy Gogolewski,
Jan Englert, Marek Barbasiewicz, Jarosław Gajewski. Scenografia - Andrzej Witkowski (nagroda 28. OKT), muzyka -
Stanisław Radwan.
W drugim dniu festiwalu, oprócz Błądzenia zostanie pokazany spektakl
Teatru Studio z Warszawy - Biesiada u hrabiny Kotłubaj. Biesiada to zdarzenie towarzyskie: zaproszeni widzowie znajdują się niejako w sytuacji bohatera opowiadania, który ma szansę uczestniczyć w słynnym postnym obiedzie piątkowym u hrabiny, nie może jednak marzyć o odegraniu w nim pierwszoplanowej roli... Młodzieńczy utwór Gombrowicza, rozpisany na aktorkę i kwartet smyczkowy - mistrzowska klasa i humor.
Kolejny gwiazdorski spektakl to kontrowersyjne
Wyzwolenie Stanisława Wyspiańskiego w wykonaniu artystów
Starego Teatru w Krakowie. Reżyser
Mikołaj Grabowski, podjął próbę znalezienia klucza do współczesności przez ten arcydramat - i klucza do arcydramatu przez współczesność. Scenografia -
Barbara Hanicka, muzyka -
Stanisław Radwan. W roli Konrada - Oskar Hamerski. Prócz niego wystąpią m.in.: Anna Radwan, Ewa Kaim,
Dorota Pomykała,
Dorota Segda, Ewa Kolasińska,
Jerzy Trela,
Jan Frycz,
Krzysztof Globisz,
Jan Peszek, Mieczysław Grąbka, Jerzy Grałek, Tadeusz Huk, Błażej Peszek, Jakub Przebindowski i innych.
W czwartym dniu Konfrontacji zaprezentują się gospodarze,
Teatr im. Jana Kochanowskiego. Pokażą Dożywocie
Aleksandra Fredry w reżyserii Bartosza Zaczykiewicza z Andrzejem Czernikiem i Dominikiem Bąkiem w rolach głównych. Ta kapitalna komedia jest niezwykłym wyzwaniem dla realizatorów i aktorów.
Teatr Dramatyczny pokaże Pamiętnik przygotowany przez
Piotra Cieślaka. Oryginalnie i zaskakująco, z dużą dozą inteligentnego humoru i autoparodii zainscenizowany Pamiętnik Stefana Czarnieckiego Witolda Gombrowicza, opowiada historię buntu syna polskiego szlachcica i bogatej Żydówki, groteskowe rozdarcie między pogodą piosenek o ułanach, a nacjonalistycznymi fobiami. W roli Stefana - Krzysztof Ogłoza.
Estoński reżyser Elmo Nüganen przygotował z toruńskim zespołem
Teatru im. Wilama Horzycy kolejną, niespodziewaną wersję Ślubu z gościnnym udziałem wielkiego litewskiego aktora, Vladasa Bagdonasa, w roli Ojca. Nüganen nigdy wcześniej nie czytał Gombrowicza, zaś Bagdonas (tu grający po polsku) zasłynął w świecie mistycznymi rolami w spektaklach legendarnego Nekrošiusa. Z tego międzynarodowego spotkania wyszło przedstawienie nieskalane "pomysłami na Gombrowicza" - jak pisze krytyka - odczytane jako katastrofa ludzkiej świadomości wystawionej na pokusę nihilizmu i władzy, z nawiązaniami do duchowości Fausta i Hamleta.
Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu pokaże w przedostatnim dniu Konfrontacji
Córkę Fizdejki wg
Stanisława Ignacego Witkiewicza. Twórcą spektaklu (reżyseria, sample, skrecze mentalne) jest
Jan Klata, najgłośniejszy chyba w tej chwili z najmłodszego pokolenia młodych reżyserów (jeden z laureatów tegorocznego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej "Interpretacje" w Katowicach). Wybitną kreację w spektaklu stworzył Wiesław Cichy.
Na zakończenie jubileuszowej edycji OKT prawdziwa perła - Polityka
Włodzimierza Perzyńskiego w reżyserii Eugeniusza Korina. Ta komedia z 1919 roku (jej pewną staroświeckość reżyser uczynił atutem), okraszona piosenkami i śpiewem, z wielkim, prawie farsowym zacięciem opowiada o rzeczach poważnych - arogancji, zadufaniu, sprywatyzowaniu władzy - z których czasami lepiej zakpić, niż im wprost urągać. Ogromnym atutem spektaklu jest jego zespołowość, maestria aktorska, niezbędna przy tak wymyślonej konwencji - od głównych ról (Monika Domejko, Bartosz Marzec), aż do epizodów.
Ostatni wieczór, wypełni Akademia ku czci..., spotkanie z okazji 30-lecia Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu.