W 1996 roku ukończył Wydział Lalkarski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu. Po studiach związał się ze sceną legnicką. Stał się tam jednym z filarów zespołu prowadzonego przez Jacka Głomba. Występował w najważniejszych przedstawieniach, najpierw Centrum Sztuki - Teatru Dramatycznego, a potem Teatru Dramatycznego im. Heleny Modrzejewskiej (scena została przemianowana w 1999 roku).
Bluszcz grał między innymi w "Młodej śmierci" Grzegorza Nawrockiego w reżyserii Tomasza Sobczaka (1997) - drastycznej, opartej na faktach opowieści o przemocy oraz w przygotowanej przez Głomba "Balladzie o Zakaczawiu" (2000), której tekst reżyser opracował wraz z Krzysztofem Kopką i Maciejem Kowalewskim na podstawie relacji mieszkańców legnickiej dzielnicy leżącej za rzeką Kaczawa. Bluszcz wcielił się w legendarną w Legnicy postać Benka Cygana, herszta lokalnej bandy.
Grał w "Obywatelu M. Historyji" Kowalewskiego w reżyserii Głomba (2002) - zjadliwej satyrze na partyjnego działacza, wzorowanego na premierze Leszku Millerze, a także Dyrektora w "Szpitalu Polonia" Pawła Kamzy w inscenizacji autora (2002) oraz w kolejnej realizacji Głomba - "Wschodach i zachodach miasta" Roberta Urbańskiego (2003). Wcielił się w główną postać w innym tekście Urbańskiego - "Szawle" w reżyserii Głomba (2004).
Współpracował z Lechem Raczakiem przy jego legnickich inscenizacjach, był Profesorem w "Zonie" Andrieja Tarkowskiego (2003), a także Franciszkiem-synem / Ubekiem / Stalinem w "Placu wolności" Raczaka (2005).
Nagrodę za filmowy debiut aktorski na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni przyniosła mu z kolei rola bandziora Tadka w obrazie "W dół kolorowym wzgórzem" w reżyserii Przemysława Wojcieszka (2004). Aktor wystąpił też w scenicznej wersji tej historii zatytułowanej "Osobisty Jezus", wystawionej na legnickiej scenie (2006). Tym razem stworzył postać głównego bohatera - Ryśka, zagubionego życiowo chłopaka, który wracając z więzienia w rodzinne strony musi dojrzeć.
"Rysiek Bluszcza to zdeterminowany, mocny wewnętrznie typ - pisał Tomasz Wysocki. - Jak ewangeliczny ślepiec, którego uciszano, kiedy wołał Jezusa, twardo obstaje przy swoim." ("Gazeta Wyborcza-Wrocław", 11 września 2006).
Dobrze przyjęta została też jego rola Leszka Martinka, menedżera Dżemu, w biograficznym filmie poświęconym wokaliście Ryszardowi Riedlowi "Skazany na bluesa" Jana Kidawy-Błońskiego (2005).
W 2006 roku aktor brał udział w szeroko komentowanym przedstawieniu Jana Klaty "Transfer!" (Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego), poruszającym problem powojennych przesiedleń Niemców i Polaków. A tymczasem w Legnicy miał okazję pracować również nad ważnymi rolami z klasycznego repertuaru, za każdym razem tworząc portrety wyrazistych, porywczych bohaterów, cały czas utrzymujących wysoką temperaturę uczuć. Był między innymi Kordianem w dramacie Juliusza Słowackiego w reżyserii Kamzy (1999), Klaudiuszem w "Hamlecie, księciu Danii" Williama Szekspira w reżyserii Kopki (2001) oraz tytułowym bohaterem w Szekspirowskiej tragedii "Otello" inscenizowanej przez Głomba w 2006 roku.
Popularność wśród masowej publiczności przyniosły mu telewizyjne role w serialach sensacyjno-kryminalnych: komisarza Grosza w "Mroku" (2006) reżyserowanym przez Jacka Borcucha, Borysa Blancharda w "Trzecim oficerze" Macieja Dejczera (2008), gangstera Lewara w "Odwróconych" (2007), a wreszcie scharführera Uwego Rappke w wojennym serialu "Czas honoru" (2008) i w telenoweli "M jak miłość". Bluszcz zagrał także między innymi porucznika Jana B. Różyckiego w filmie fabularnym "Generał. Zamach na Gibraltarze" Anny Jadowskiej (2009) i Leszka, ojca jedenastoletniej dziewczynki w opowiadającym o miłości niezależnym obrazie "Ciemnego pokoju nie trzeba się bać" Kuby Czekaja (2009). W niewielkich rolach pojawił się między innymi w "Kołysance" Juliusza Machulskiego (2010) i "Wałęsie. Człowieku z nadziei" Andrzeja Wajdy (2013). Zagrał ojca Magika w "Jesteś bogiem" Leszka Dawida (2012) i kata w "Czerwonym pająku" Marcina Koszałki (2015).
W 2009 roku aktor dołączył do zespołu stołecznego Teatru Ateneum, gdzie debiutował główną rolą Basina Sergieja Aleksandrowicza we współczesnym rosyjskim dramacie "Miasto" Jewgienija Griszkowca w reżyserii Artura Urbańskiego (2009). Ponownie przełamał
"(…) schemat twardziela, z jakim był utożsamiany. Jest w nim brutalność i bezradność jednocześnie - pisał Jacek Wakar. - Bluszcz wnosi do Ateneum wartość bardzo rzadką. Reprezentuje aktorstwo konkretu, aktorstwo z mięsa i krwi. Nie ma w nim miejsca na gram fałszu. Gdy patrzę na Bluszcza, za każdym razem mam wrażenie, że gra o wszystko." ("Dziennik", 21 marca 2009).
Kolejne występy na scenie przy Jaracza potwierdziły jego klasę. "Dobrze się stało, że Bluszcz zasilił zespół Ateneum" - notował Tomasz Mościcki przy okazji premiery "Mojej córeczki" Tadeusza Różewicza w reżyserii Marka Fiedora (2009), w której aktor wcielał się w kilka drugoplanowych postaci, na czele z cynicznym, pozbawionym skrupułów Żorżem. 2010 rok przyniósł mu kolejną główną rolę - obłudnego świętoszka - Porfirego Gołowlewa w "Judaszku" według "Państwa Gołowlewów" Michaiła Sałtykowa-Szczedrina w reżyserii Andrzeja Bubienia oraz gościnny występ w białostockim Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w sztuce "Drzewo" Tima Croucha przygotowanej przez Lecha Mackiewicza. W Ateneum zagrał także w "Sile przyzwyczajenia" według Thomasa Bernharda w reżyserii Magdaleny Miklasz (2012). Rola K. w "Zamku" według Franza Kafki w reżyserii Marka Fiedora we wrocławskim Teatrze Współczesnym (2013) wzbudziła zainteresowanie, choć i niedosyt.
"Rzecz płynie w tonie delikatnych niedopowiedzeń, suflowane są symboliczne wymiary owej męskiej wędrówki: nieźle się to ogląda, także dzięki Przemysławowi Bluszczowi, dawno niegrającemu tak wieloodcieniowej roli" - pisał Jacek Sieradzki ("Zwierciadło" nr 9/09.2013).
W "Karierze Nikodema Dyzmy" w reżyserii Wojciecha Kościelniaka w stołecznym Teatrze Syrena Bluszcz zagrał tytułową rolę.
"Jaśniejszym punktem na tle farsowej plejady wykonawców jest tu odtwórca roli tytułowej - Przemysław Bluszcz. Dziś aktor stołecznego Ateneum największe teatralne triumfy święcił na Dolnym Śląsku, w złotych latach Teatru im. Modrzejewskiej w Legnicy, u Jacka Głomba czy Przemysława Wojcieszka. U tego drugiego w nagradzanym "Osobistym Jezusie" zagrał boksera, który właśnie wyszedł z więzienia i egzystencjalne rozmowy z zaprzyjaźnionym księdzem przeprowadza podczas sparingów. Dyzmie z Syreny mocny sierpowy też nieraz się przyda - "w mordę umiem dać", powtarza, pnąc się po szczeblach salonów władzy, lawirując między sanacyjnymi ministrami i pułkownikami jak z operetki. A co najdziwniejsze - odnosi realne polityczne sukcesy" - pisał Witold Mrozek ("Gazeta Wyborcza", 07.10.2014).
Do współpracy z Jackiem Głombem Bluszcz powrócił na planie filmowej komedii "Operacja Dunaj" (2009). Z Przemysławem Wojcieszkiem spotkał się ponownie podczas realizacji filmowej wersji jego głośnej sztuki "Made in Poland" (2010). W filmie Bluszcz zagrał księdza Edmunda. Wcześniej, kiedy Wojcieszek w 2004 roku dawał premierę swojego dramatu na legnickiej scenie, aktorowi przypadła rola szefa windykatorów Faziego.
Nagrody:
- 1998 - nagroda Naszej Kapituły (ludzi kultury związanych z Teatrem Dramatycznym w Legnicy);
- 1999 - Złota Kurtyna - nagroda w plebiscycie popularności widzów Teatru Dramatycznego w Legnicy i czytelników tygodnika "Konkrety";
- 2000 - Żelazna Kurtyna - nagroda dla najlepszego aktora Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy;
- 2001 - nagroda Ośrodka Telewizji Polskiej we Wrocławiu za rolę Benka Cygana w widowisku "Ballada o Zakaczawiu" Jacka Głomba, Krzysztofa Kopki i Macieja Kowalewskiego w reżyserii Jacka Głomba w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, Żelazna Kurtyna - nagroda dla najlepszego aktora Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, nagroda jury za rolę Benka Cygana w "Balladzie o Zakaczawiu" Jacka Głomba, Krzysztofa Kopki i Macieja Kowalewskiego w reżyserii Jacka Głomba w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy na 1. Festiwalu Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona" w Zabrzu;
- 2002 - Brązowy Krzyż Zasługi, wyróżnienie za rolę Benka Cygana w "Balladzie o Zakaczawiu" Jacka Głomba, Krzysztofa Kopki i Macieja Kowalewskiego w reżyserii Jacka Głomba w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy na 42. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych-Festiwalu Sztuki Aktorskiej;
- 2004 - nagroda prezydenta Gdyni za debiut aktorski, za rolę Tadka w filmie "W dół kolorowym wzgórzem" Przemysława Wojcieszka na 29. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni;
- 2007 - odznaka "Zasłużony dla Legnicy", nagroda specjalna Bomba X-lecia - nagroda przyznana przez Stowarzyszenie Przyjaciół Teatru Modrzejewskiej;
- 2007 - nagroda za rolę Ryśka w przedstawieniu "Osobisty Jezus" według tekstu i w reżyserii Przemysława Wojcieszka w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy w 13. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, nagroda jury oraz nagroda plebiscytu młodych w kategorii "niezapomniane kreacje" za rolę Ryśka w przedstawieniu "Osobisty Jezus" według tekstu i w reżyserii Przemysława Wojcieszka w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy na 6. Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy, nagroda główna za rolę Ryśka w przedstawieniu "Osobisty Jezus" według tekstu i w reżyserii Przemysława Wojcieszka w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy na 7. Festiwalu Dramaturgii Współczesnej "Rzeczywistość przedstawiona" w Zabrzu;
- 2012 - Nagroda za rolę męską w słuchowisku radiowym za rolę Alcesta w słuchowisku "Mizantrop" na Festiwalu "Dwa Teatry" w Sopocie;
- 2014 - Główna nagroda aktorska za rolę w przedstawieniu „Samospalenie” z Fundacji Sztuki Orbis Pictus na 12. Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego w Warszawie.
Autor: Monika Mokrzycka-Pokora, grudzień 2011