Urodził się 16 sierpnia 1969 roku w Łodzi. W latach 1989-95 studiował kompozycję pod kierunkiem Jerzego Bauera oraz fortapian w klasie Janusza Grzełązki w Akademii Muzycznej w Łodzi. W 1995 roku odbył roczny kurs kompozycji i informatyki muzycznej w IRCAM w Paryżu pod kierunkiem m.in. Tristana Muraila, Philippe'a Manoury'ego, Magnusa Lindberga i Marco Stroppy. Tam też, wraz z francuskim scenografem Alainem Galetem, zrealizował swój autorski projekt multimedialny "Voyage Amer". W latach 1995-2001 był stypendystą Fundacji Witolda Lutosławskiego. W 1997 roku zadebiutował na festiwalu "Warszawska Jesień" utworem "Avalon's Gates" na flet i komputer (1997). W latach 1998-2001 roku kontynuował studia kompozytorskie w klasie Ulricha Süße w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie. W latach 1999-2000 uczestniczył w kursie "Syntezy wspomagania modelowania obiektowego" w Zentrum für Kunst und Medientechnologie (ZKM) w Karlsruhe, gdzie w 2000 roku zaprezentował wraz z artystą wideo Bertholdem Gantnerem projekt multimedialny "L'Ange Noire - 4 Skizzen" na taśmę (2000).
Michał Talma-Sutt był dwukrotnie laureatem Międzynarodowej Trybuny Muzyki Elektroakustycznej: w 1998 roku w Wiedniu zajął I miejsce w kategorii kompozytorów do 30 lat oraz II miejsce w kategorii generalnej za utwór "What Nostradamus has kept only for himself" na taśmę (1995), w 2000 roku w Madrycie zdobył I miejsce w kategorii generalnej za utwór "Light and Shade" na taśmę (2000).
– Michał Talma-Sutt zwrócił moją uwagę podczas ubiegłorocznej "Jesieni": jego elektroakustyczna kompozycja "Light and Shade" pokazała artystę o niebanalnej wyobraźni dźwiękowej, doskonale kształtującego formę. Napisane dla Andrzeja Bauera "Cellotronicum" to półgodzinna feeria pomysłów na interakcje instrumentu i komputera. Solista wydobywa z wiolonczeli wszelkie dźwięki, jakie instrument ten jest w stanie wyprodukować, komputer przetwarza je, kształtując kolejne warstwy muzycznej struktury. Niby nienowe – lecz kompozytorowi udała się rzecz rzadka: stopienie obu partii, ich splecenie tak silne, że słuchacz ma wrażenie, iż słyszy jeden instrument. Nie jest to więc "wiolonczela z akompaniamentem", ale rzeczywiście "cellotronicum". Przy tym brzmienia warstwy elektroakustycznej, jakie wykorzystał Talma-Sutt, nie mają sobie równych: są przejmujące, mienią się niespotykanymi barwami, zdają się mieć dotykalną fakturę – szorstką, to znów gładką; są wśród nich ciepłe i porażające chłodem; tnące powietrze jak nóż i przytłaczające. Wszystko to w długim utworze, który nie nużył przy powtórnym słuchaniu (bo w połowie wykonania wiolonczeliście pękła struna i trzeba było zacząć od początku), przeciwnie - wciągał, budził zachwyt – fragment relacji Adama Suprynowicza z festiwalu "Warszawska Jesień", "Ruch Muzyczny" 2002.
Jego muzyka, poza wieloma wykonaniami w Polsce, była także prezentowana na festiwalach w Niemczech, Austrii, Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Danii, Rumunii, Republice Południowej Afryki oraz na Łotwie.
W 2007 roku pełnił funkcję dyrektora artystycznego Międzynarodowego Festiwalu "Musica Electronica Nova" we Wrocławiu.
Strona internetowa artysty: www.michal-talma-sutt.de
Wybrane kompozycje
- Sonata fortepianowa nr 1 (1985)
- Sonata fortepianowa nr 2 (1987)
- Sześć preludiów na fortepian (1988)
- Sześć preludiów strukturalnych na fortepian (1990)
- Schizofreniata na klarnet i fortepian (1991)
- Trio fortepianowe (1991)
- Oktet na instrumenty dęte (1992)
- Darkness na klawesyn amplifikowany i taśmę (1992)
- Double-Progress na 15 instrumentów (1993)
- Symfonia na orkiestrę smyczkową (1993)
- Shadows na taśmę (1994)
- Music from 'Ulysses' by James Joyce na mezzosopran, fortepian i czterech perkusistów (1994)
- Circulations na fortepian i orkiestrę (1994)
- What Nostradamus has kept only for himself na taśmę (1995)
- Sphinx's Games na flet solo (1996)
- Voyage Amer na taśmę, projekt multimedialny (1996-97)
- Avalon's Gates na flet i komputer (1997)
- Light and Shade na taśmę (2000)
- L'Ange Noire – 4 Skizzen na taśmę, projekt multimedialny (2000)
- Lost Whales na taśmę, instalacja dźwiękowa (2000)
- Soundscape One [wersja I] na taśmę (2001)
- Rituale Balenae na taśmę (2001)
- Cellotronicum na wiolonczelę i komputer (2002)
- Soundscape One [wersja II] na taśmę i wideoprojekcję (2003)
- Without Title na zespół kameralny (2003)
- Notturni di sogni na flet poprzeczny, flet prosty i komputer (2005)
- Strings O'tronic na 21 instrumentów smyczkowych i komputer (2005)
- Prisma na flet prosty kontrabasowy i komputer (2006)
- Vox Moduli na sopran i komputer (2006)
- Prisma na kontrabasowy flet prosty i komputer (2006)
- Soundscape Two na 6 kanałową projekcję dźwięku (2007)
- Cellotronicum II na wiolonczelę i komputer (2009)
- DUO na dwie grupy instrumentalne i projekcję dźwiękową (2013)
Strona internetowa kompozytora: www.michal-talma-sutt.de
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, marzec 2003; aktualizacja: lipiec 2016, AG.