W "Reshaping Reality" (2012) – pracy dyplomowej Wiewiórowskiego – artysta podjął próbę zilustrowania koncepcji modyfikacji płaszczyzn i objętości wraz z upływem czasu. Fakturowana powierzchnia odgrywa ważną rolę w twórczości Wiewiórowskiego. Blachy użyte do wykonania krzesła "Reflected Behaviour" zostały uformowane i wygięte pod wpływem ciepła, co dało efekt pogniecionego papieru. Ciąg dalszy kolekcji stanowiły rzeźby "Lamp Without Lamp" i "White Reflected Chair", które powstały we Wrocławiu z okazji Wroclove Design Fesival.
Projekt "Tactonic Stone" (2014) to odpowiedź Wiewiórowskiego na jego najbliższe otoczenie w norweskim Stavanger. Artysta obserwował, jak nawierzchnie stołu czy siedzenia – przedmiotów codziennego użytku – mogą łączyć się ze skalistymi klifami. Wiewiórowski zrealizował również kilka prac w Tulum, gdzie nadmorskie hotele zleciły mu stworzenie spójnej infrastruktury lub rzeźb z wykorzystaniem naturalnych materiałów, takich jak drewno czy wiklina.
Kolejnym projektem Wiewiórowskiego zrealizowanym w Meksyku jest "Obsee Eruption" (2019) – cykl rzeźb, których podstawa została wykuta obsydianu, a reszta z miedzi. Ciężki, szklisty kamień został wypolerowany, aż powierzchnia jego powierznicha stała się gładka i błyszcząca. Następnie artysta powyginał i powykręcał miedziane rury w ozdoby, przypominające elementy korony. Kontrast między obsydianem a ostrymi prętami dał mocny efekt wizualny.
Wiewiórowski czerpie inspirację z geografii konkretnych miejsc: monumentalnych fiordów rodzimej Norwegii, bujnej dżungli Quintana Roo czy wulkanicznego pasma gór otaczającego stolicę Meksyku – gdzie powstały rzeźby "Obsee Eruption". W każdym projekcie artysta przenosi poezję wizualną na swoje otoczenie, bada zachowania żywych materiałów i jego efekty.