Spektakl w reżyserii Łukasza Kosa, produkcja Teatru Polonia w Warszawie, premiera na Placu Konstytucji w Warszawie 14 lipca 2008 roku.
Na Placu Konstytucji w Warszawie Teatr Polonia pokaże w lipcu sztukę Esther Vilar Starość jest piękna w reżyserii
Łukasza Kosa. Czarne ławki z napisem "Teatr Polonia" na stałe stoją na Placu Konstytucji - scena rozpoczęła swoją działalność w wakacje 2007 roku. Wówczas
Krystyna Janda wyreżyserowała tam
Lament Krzysztofa Bizio.
Zdjęcie pochodzi ze strony www.teatrpolonia.pl
Starość jest piękna to dramat napisany na szóstkę młodych aktorów, oparty na książce pod tym samym tytułem, którą Esther Vilar wydała w 1980 roku. W latach 80. książka Vilar wywołała poruszenie oraz zainteresowanie tym tematem. Książka i późniejsza sztuka napisane są jak manifest i sugerują założenie partii starców. Tekst zakłada, że starcy są obecnie jedną z grup wykluczonych.
"Sztuka Esther Vilar jest wyrazistym i mocnym głosem przeciwko kultowi młodości, który obecnie terroryzuje ludzkość. Szóstka aktorów, za pomocą prostych środków, zmienia się na oczach widzów z młodych w starych i odwrotnie. Młodzi prowadzą prowokujący dialog ze starymi i z publicznością, później jako starzy zwracają się razem do publiczności, wypowiadając wprost do widowni gniewne, pełne pasji oskarżenia wobec młodych i współczesnego świata. Poruszają po kolei wiele ważnych problemów: odchodzenie na emeryturę, które postrzegają jako wygnanie z czynnego życia społecznego, synonim nieprzydatności i zniedołężnienia, nadużywanie sposobów na zatrzymanie młodości, pozbywanie się dziadków, babć i rodziców poprzez umieszczanie ich w tzw. domach seniora. Starsi przypominają młodym, ile dla nich poświęcili, jak ciężko pracowali. A teraz pytają: 'Co zrobić z czasem? Nic nam nie przychodzi do głowy. Siadamy więc przed telewizorami i bezradnie czekamy na śmierć'." (Joanna Olczak dla ADiT)
Zdjęcie pochodzi ze strony www.teatrpolonia.pl
W spektaklu wystąpi czwórka młodych aktorów: Joanna Niemirska, Mateusz Łasowski, Dominika Biernat i Piotr Ligienza.
"Vilar wkłada manifest starców w usta młodych ludzi, którzy raz grają młodych, a raz starych. My szukamy takich miejsc w tekście, w których z poziomu szerokiej metafory można zejść do konkretnej emocji czy lęku. Aktorzy czytali pierwotny tekst i wybierali te fragmenty, które opowiadały o tym, czego boją się oni sami, kiedy myślą o swojej przyszłości: niepełnosprawności, nieporadności, braku energii, utraty marzeń. Nasi aktorzy nie zagrają więc jakichś abstrakcyjnych osób, tylko siebie młodych i siebie starych, wściekłych albo pogodnych, a jednak zmuszonych przez okoliczności, aby krzyczeć we wspólnej sprawie" - mówi Tomasz Śpiewak ("Gazeta Wyborcza" nr 144, 21/22.06.2008)
- Esther Vilar, Starość jest piękna, tłumaczenie: Bożena Intrator, opracowanie tekstu: Tomasz Śpiewak, reżyseria: Łukasz Kos, scenografia: Sylwia Kochaniec, choreografia: Jarosław Staniek, muzyka: Dominik Strycharski. Występują: Maria Klejdysz, Joanna Niemirska, Mateusz Łasowski, Dominika Biernat, Piotr Ligienza. Produkcja Teatru Polonia w Warszawie. Premiera na Placu Konstytucji w Warszawie 14 lipca 2008 roku.
Źródło:
www.e-teatr.plwww.adit.art.pl