"Deep Love" to opowieść o pasji, która daje siłę do życia. Jej bohaterem jest Janusz, prawnik i zapalony nurek, który pewnego dnia doznaje rozległego udaru. Mimo znacznej niepełnosprawności nie zrezygnował z nurkowania.
Opowiadając jego historię, Matuszyński skupia swą uwagę na trójce bohaterów. Jest Janusz, niepełnosprawny nurek, Joasia, życiowa partnerka przez lata wspierająca go w walce o powrót do normalnego życia, wreszcie – przyjaciel poświęcający swój czas, by opiekować się Januszem podczas nurkowania. Między nimi i w nich rozegra się dramat trudnych życiowych wyborów. Reżyser przez lata towarzyszy swoim bohaterom, by opowiedzieć o łączących ich uczuciach, podpatruje drobne gesty mówiące więcej niż wielominutowe dialogi. Przy okazji stawia pytania.
Czy w imię pasji można ryzykować życie? Czy potrzeba nowych wyzwań może być ważniejsza od miłości najbliższych? Czy życie bez pasji ma sens? I czy pogoń za własnym marzeniem nie jest wyrazem egoizmu? Matuszyński nie rozstrzyga tych kwestii, nie ocenia, ale stara się zrozumieć wszystkich bohaterów.
Dzieło Matuszyńskiego było jednym z ośmiu dopuszczonych do konkursu filmów dokumentalnych. Jury przewodniczył brytyjski reżyser Sean McAllister.
"Hardkor Disko" w konkursie festiwalu w Moskwie
Główną nagrodę festiwalu, statuetkę Złotego św. Jerzego, zdobył film "Mój mężczyzna" ("Watashi no Otoko") japońskiego reżysera Kazuyoshiego Kumakiriego. Obraz przedstawia przeżycia 10-letniej dziewczynki, która w czasie trzęsienia ziemi i tsunami na wyspie Okushiri w pobliżu Hokkaido straciła rodziców. Występujący w tym filmie Tadanobu Asano został uhonorowany statuetkę Srebrnego św. Jerzego za najlepszą rolę męską.
Srebrnego św. Jerzego za najlepszą rolę żeńską otrzymała ukraińska aktorka Natalka Połowynka za kreację w dziele "Bracia. Ostatnia spowiedź" ("Braty. Ostatnia spowid"). Nagrodę dla najlepszego reżysera otrzymała Waleria Gaj Germanika z Rosji za film "Tak i tak" ("Da i da").
Wśród 16 obrazów z kilkunastu krajów, które walczyły o główną nagrodę festiwalu, był "Hardkor Disko" Krzysztofa Skoniecznego. Jury konkursu głównego przewodniczył rosyjski reżyser Gleb Panfiłow, a zasiadali w nim m.in.: niemiecka aktorka Franziska Petri i francuski producent Laurent Danielou.
Polskie filmy na festiwalu w Moskwie
Festiwal w Moskwie jest jednym z najbardziej prestiżowych - obok Cannes, Wenecji i Berlina - przeglądów kina światowego. Jednak w tym roku - z powodu interwencji Rosji na Ukrainie – z przyjazdu do rosyjskiej stolicy zrezygnowało wielu twórców światowego kina. Wśród gości przeglądu był bardzo popularny w Rosji Krzysztof Zanussi, który zaprezentował retrospektywę swoich filmów. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Moskwie organizowany jest od 1959 roku.
Wśród zwycięzców przeglądu były także polskie filmy. Statuetkę Złotego św. Jerzego zdobyły "Ziemia obiecana" Andrzeja Wajdy (w 1975 roku), "Amator" Krzysztofa Kieślowskiego (1979) i "Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową" Krzysztofa Zanussiego (2000).
W 2013 roku obraz Pawła Łozińskiego "Ojciec i syn" zwyciężył w konkursie filmów dokumentalnych. W 2011 roku Urszula Grabowska, odtwórczyni głównej roli w filmie Feliksa Falka "Joanna", otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki. W 2010 roku Jan Kidawa-Błoński odebrał nagrodę dla najlepszego reżysera za film "Różyczka". Z kolei "Rewers" Borysa Lankosza wygrał wtedy konkurs kina autorskiego Perspektywy. W 2009 roku "Mała Moskwa" Waldemara Krzystka otrzymała nagrodę publiczności.
Źródło: PAP, opr. BS. 28.06.2014