I, CULTURE Orchestra zebrała znakomite recenzje po swoich występach. Kate Molleson z „The Guardian” napisała: „to co najbardziej imponuje w występach I, CULTURE to subtelna, powściągliwa i prostolinijna elokwencja”.
Sinfonia Elegiaca Panufnika wybrzmiewała cicho, spokojnie i rzewnie, z mocnymi przebłyskami smyczkowych dźwięków oraz czystą, świetlistą grą sekcji dętej. Wykonując Szostakowicza, orkiestra wśród patosu odnalazła przestrzeń dla szczerej kontemplacji i wniosła światło w mroczny nastrój, wystrzegając się jednak nadmiernej swady'.
„Arts Desk” tak napisał o wykonaniu VII symfonii Szostakowicza:
W miarę jak symfonia odnajdywała swą drogę ku finałowi dało się odczuć, że utwór tak często pomijany przez krytyków z powodu braku emocjonalnej głębi w tym wypadku w pełni zaistniał prostotą i mocą samej muzyki. Nieuchronnie więc, gdy tylko odgłosy bębnów zakończyły występ, widownia wręcz wybuchła od najbardziej entuzjastycznego aplauzu, jaki kiedykolwiek słyszałem na festiwalu w Edynburgu, a brawa wzmagały się nawet jeszcze wraz z oklaskiwaniem każdej kolejnej sekcji orkiestry, a już zwłaszcza młodego mężczyzny grającego na werblu oraz atletycznej młodej kobiety obok niego, grającej na kotłach.
Tournée I, CULTURE Orchestra w 2014 roku:
5 sierpnia 2014 r., Gdańsk, Koncert kameralny, Centrum Św. Jana w Gdańsku
7 sierpnia 2014 r., Gdańsk, Polska Filharmonia Bałtycka im. Fryderyka Chopina
- Andrzej Panufnik – Sinfonia Elegiaca (II symfonia)
- Dmitrij Szostakowicz – VII Symfonia C-dur op. 60 „Leningradzka”’
10 sierpnia 2014 r., Kassel, Kultursommer Nordhessen, Kongress Palais, Stadthalle
- Kara Karajew – Dwa obrazki ze suity „Siedem piękności”
- Franciszek Liszt – I koncert fortepianowy Es-dur
- Dmitrij Szostakowicz – VII Symfonia C-dur op. 60 „Leningradzka”
12 sierpnia 2014 r., La Roque d’ Antheron, 34e Festival International de Piano
- Antonín Dvořák – Taniec słowiański nr 1, op. 46
- Franciszek Liszt – I koncert fortepianowy Es-dur
- Aram Khachaturian – Suita „Spartacus”
17 sierpnia 2014 r., Edynburg, International Edinburgh Festival, Usher Hall
- Andrzej Panufnik – Sinfonia Elegiaca
- Dmitrij Szostakovicz – VII Symfonia C-dur op. 60 „Leningradzka”
23 sierpnia 2014 r., Sztokholm, Baltic Sea Festival
- Kara Karajew – Dwa obrazki ze suity „Siedem piękności”
- George Gershwin – Błękitna Rapsodia
- Aram Khachaturian – Suita „Spartacus”
I, CULTURE Orchestra 2013
W 2013 roku muzyków I, CULTURE Orchestra wyłoniono w przesłuchaniach przeprowadzonych w 10 europejskich miastach. Pełen skład ICO liczył 99 muzyków, których wybrano z ponad 600 chętnych. Orkiestrę prowadził Kirill Karabits, który od czterech sezonów jest głównym dyrygentem orkiestry Bournemouth Symphony, a Royal Philharmonic Society wyróżniło go tytułem Dyrygenta Roku. Rolę solistów ICO pełnili: wiolonczelista Truls Mørk i pianistka Khatia Buniatishvili. Orkietra wykonywała utwory Borysa Latoszyńskiego, Witolda Lutosławskiego, Béli Bartóka i Sergiusz Prokofiewa.
Kirill Karabits (dyrygent, dyrektor artystyczny)
Jako dyrygent występuje od 1995 roku, ale współpracował już z wieloma wybitnymi zespołami: między innymi z Royal Philharmonic i London Philharmonic, Orchestre Philharmonique de Radio France oraz z Orquestra Simfònica de Barcelona i Nacional de Catalunya. Występował na wielu festiwalach, począwszy od BBC Proms, Festiwalu Wagnerowskiego w Genewie aż po Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena w Warszawie.
Truls Mørk (solista)
Mørk jest wielką osobowością w świecie współczesnej wiolonczelistyki, gra zarówno muzykę współczesną (wystąpił z wiedeńskimi filharmonikami w premierowych wykonaniach Koncertu Wiolonczelowego Pavla Haasa i wykonaniach Concerto grosso Krzysztofa Pendereckiego), jak i tę starszą – do jego najsłynniejszych nagrań należy Koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę Johannesa Brahmsa wykonany wspólnie z Lisą Batiashvili i Sonaty Wiolonczelowe Rachmaninowa. Z okazji Roku Lutosławskiego Mørk grał jego Koncert wiolonczelowy w Warszawie i w Londynie.
Khatia Buniatishvili (solistka)
Występowała z pozytywnie przyjętymi przez krytykę solowymi recitalami pianistycznymi oraz z koncertami kameralnymi w Wigmore Hall w Londynie, amsterdamskiej Concertgebouw oraz Musikverein w Wiedniu. Trzeci Program BBC wyróżnił ją tytułem Artystki Nowego Pokolenia 2009-2011, a w sezonie 2011/2012 otrzymała tytuł Wschodzącej Gwiazdy wiedeńskiej Musikverein i Konzerthaus. Jako swoich mistrzów przywołuje Argerich, Goulda, Richtera, Rachmaninowa. Jej gra wyróżnia się ciepłym, niekiedy smutnym stylem, który odzwierciedla jej fascynację gruzińską muzyką ludową.
Tournée I, CULTURE Orchestra w 2013 roku:
- Gdańsk – Polska Filharmonia Bałtycka im. Fryderyka Chopina, 26 sierpnia 2013
- Reykjavik – Sala Koncertowa "Harpa”, 29 sierpnia 2013
- Göteborg – Sala Koncertowa w Göteborgu, 31 sierpnia 2013
- Kopenhaga – Sala Koncertowa Królewskiej Akademii Muzycznej w Danii, 2 września 2013
- Tallinn – Sala Koncertowa „Estonia”, 3 września 2013,
- Kijów – Narodowa Filharmonia Ukrainy, 4 września 2013
I, CULTURE Orchestra 2012
Pod okiem solistów z Philharmonia Orchestra, Orchestra of the Age of Enlightenment, London Symphony Orchestra, BBC Symphony Orchestra i London Sinfonietta pracowało 97 muzyków. Szefem artystycznym i dyrygentem zespołu został urodzony w 1993 roku Ilyich Rivas, uznawany za jednego z najzdolniejszych dyrygentów młodego pokolenia. Jego zawodowy debiut miał miejsce w 2009 roku, podczas letniego festiwalu w Atlancie. Rivas dyrygował wówczas Atlanta Symphony Orchestra podczas cyklu letnich festiwali. O swoich rówieśnikach z I, CULTURE Orchestra Rivas mówił:
Jestem w ich wieku, a zarazem ich nauczam. To dziwne uczucie - być rodzajem pomostu między dwoma światami. Chcę, żeby poczuli się ze mną podczas prób w Lublinie jak w domu. Mam nadzieję, że będą na mnie patrzeć jak na partnera i kolegę – nie tylko jak na nauczyciela.
Orkiestra występowała w Lublinie, Warszawie, Mińsku, Kijowie, Kiszyniowie i Tbilisi. Wykonywali utwory Piotra Czajkowskiego (uwertura-fantazja Romeo i Julia), Ottoriniego Respighiego (poemat symfoniczny Fontanny rzymskie), Karola Szymanowskiego (Etiuda b-moll op. 4 nr 3) i Antonína Dvořáka (VIII Symfonia G-dur op. 88).
I, Culture Orchestra 2012 from Culture.pl on Vimeo.
Po warszawskim koncercie recenzent „Rzeczpospolitej” pisał: „I, CULTURE Orchestra pod batutą Rivasa gra efektownie i z zapałem, słucha się jej zatem z przyjemnością”. Białoruska publiczność ''była zachwycona lekką i ekspresywną manierą dyrygenta Ilyicha Rivasa oraz entuzjazmem wykonawców'' (Gazeta „Bielorusy i Rynok”, 3.09.2012, Nr 33), a Kijowianie stwierdzili, że muzycy ICO „pokazali, jak młodo brzmią utwory klasyczne”. Kończący trasę koncertową występ w Tbilisi skomentował Jerzy Buzek: „Ci młodzi muzycy z tej części Europy Czajkowskiego czuli najbardziej [...]. Wszystkie rzeczy, które prezentowali, były fantastyczne. A spokój, cisza, zapadanie w sen, które zaprezentowali przy okazji Fontann rzymskich, było wręcz niewiarygodne”.
Ilyich Rivas (dyrygent, dyrektor artystyczny)
Rivas jest Wenezuelczykiem, urodził się w 1993 roku. Pochodzi z rodziny o bogatych tradycjach muzycznych – jego ojciec był dyrektorem muzycznym Metropolitan State Symphony Orchestra w Denver – to on uczył nauczył Ilyicha Rivasa dyrygentury. W 2009 Ilyich znalazł się wśród siedmiu młodych dyrygentów z całego świata przyjętych do udziału w prestiżowych warsztatach Cabrillo Festival Conductors w Kalifornii, gdzie zrobił duże wrażenie zarówno na Marinie Alsop, jak i Gustawie Meierze. W sezonie 2009/10 występował Stanach Zjednoczonych prowadząc Atlanta Symphony Orchestra podczas letniego festiwalu muzycznego, zyskując duże uznanie krytyków. . Występował z Royal Liverpool Philharmonic, prowadził cykl koncertów noworocznych z Łotewską Orkiestrą Symfoniczną, a także prowadził występy z Orkiestrą Filharmonii z Meksyku, Orkiestrą Symfoniczną Bilkent w Turcji oraz Orkiestrą Filharmoników Libańskich w ramach festiwalu Al Bustan.
„Ma w sobie prawdziwą muzykalność, jego podejście do orkiestry jest pełne pietyzmu... To dość niezwykłe cechy jak na 16-latka, który w dodatku zna własne ograniczenia. Widać, że swój artystyczny życiorys konstruuje świadomie i bez pośpiechu”, pisał korespondent MusicaAmerica.com (1 września 2009). Dziennikarz The Sunday Times docenił autorytet i dojrzałość młodego dyrygenta (w artykule z 17 maja 2011).
Ilyich Rivas on I, Culture Orchestra 2012 from Culture.pl on Vimeo.
Tournée I, CULTURE Orchestra w 2012 roku:
- Lublin 24.08.2012 roku
- Warszawa 26.08.2012
- Mińsk 27.08.2012 roku
- Kijów 28.08.2012 roku
- Kiszyniów 29.08.2012 roku
- Tbilisi 01.09.2012 roku
I, CULTURE Orchestra 2011
Do udziału w pierwszej odsłonie I, CULTURE Orchestra zgłosiło się ponad 600 muzyków - wyboru artystów dokonał międzynarodowy zespół specjalistów orkiestrowych, któremu przewodził dyrektor artystyczny orkiestry Paweł Kotla. W efekcie końcowym, w skład orkiestry weszło 166 młodych muzyków. Podczas trzytygodniowej rezydencji uczestniczyli w zajęciach pod kierunkiem najwybitniejszych wykładowców z czołowych europejskich orkiestr, takich jak: London Symphony Orchestra, Opera de Lyon, Philharmonia Orchestra, City of Birmingham Symphony Orchestra i Metropolitan Opera. W tym czasie młodzi artyści będą mieli okazję współpracować z maestro Sir Neville Marrinerem, legendarnym założycielem orkiestry Academy of St Martin in the Fields, pod którego batutą wystąpią w listopadzie w Berlinie, Londynie oraz Madrycie. W programie koncertów pierwszego tournée I, CULTURE Orchestra znalazły się utwory Karola Szymanowskiego, Piotra Czajkowskiego, Sergiusza Prokofiewa i Dymitra Szostakowicza.
Muszę was traktować jak profesjonalną orkiestrę. Jeśli zastosuję taryfę ulgową dlatego, że jesteście młodzi i niedoświadczeni, będziecie zgubieni. Stanowicie orkiestrę i jesteśmy tu po to, by razem dobrze grać” – powiedział sir Neville Marriner witając się ze swoimi nowymi współpracownikami – „i natychmiast zaczęliśmy pracować nad symfonią Czajkowskiego. Po dwóch minutach nastąpiła integracja sekcji. Wyjątkowo szybko. Oczywiście, oni już wcześniej pracowali ze swoimi pedagogami i ćwiczyli kolejne partie utworów.
Po kijowskim koncercie zagrali dwa bisy (uwerturę do opery Rusłan i Ludmila Michaiła Glinki oraz drugą część V Symfonii d-moll Dymitra Szostakowicza). W Brukseli, po zagranym na bis mazurze z Halki Moniuszki otrzymali owacje na stojąco. W Londynie słuchali ich występu słuchali przedstawiciele brytyjskiego świata kultury, sztuki i polityki, na sali obecny był sam Michael Nyman. Po kończącym trasę koncercie w Warszawie, Tomasz Cyz napisał, że ICO gra z „energią rozsadzającą wszelkie granice z Schengen na czele”.
I, Culture Orchestra - Kijów from Culture.pl on Vimeo.
Sir Neville Marriner (dyrygent)
Sir Neville Marriner jest jednym z nestorów europejskiej dyrygentury, jego nagrania wychodziły nakładem wytwórni takich jak Argo, L'Oiseau Lyre, Philips, Naxos i EMI Classics. Nadzorował pracę nad powstawaniem ścieżki dźwiękowej do Amadeusza Miloša Formana. ''Jego występy charakteryzują się rześkością i szybkim tempem, eleganckim frazowaniem i naciskiem na wysokie umiejętności wykonawcze'' pisze David Patmore w A–Z of Conductors.
Paweł Kotla (dyrektor artystyczny, dyrygent)
Paweł Kotla urodził się w 1972 roku, dyrygenturę symfoniczno-operową studiował pod kierunkiem Ryszarda Dudka i Bogusława Madeya w Akademii Muzycznej w Warszawie. Uczestniczył na międzynarodowych kursach muzycznych w Wiedniu, Siennie, Innsbrucku i Bressanone, a także u fińskiego dyrygenta Jormy Panuli. W 1995, z okazji 300. rocznicy śmierci Henry Purcella, zorganizował i poprowadził w Warszawie koncert orkiestry Arte dei Suonatori. Od 2008 współpracuje jako dyrygent z London Symphony Orchestra.
Tournée I, CULTURE Orchestra w 2011 roku:
- Gdańsk, Filharmonia Bałtycka, 24 sierpnia, 2011 roku
- Kraków, Filharmonia Krakowska, 27 sierpnia, 2011 roku
- Sztokholm, Berwaldhallen, 4 września, 2011 roku
- Lublin, Filharmonia Lubelska, 22 października, 2011 roku
- Kijów, Opera Kijowska, 27 października, 2011 roku
- Berlin, Berlińska Filharmonia, 2 listopada, 2011 roku
- Bruksela, Conservatoire Royal de Bruxelles, Bozar, 4 listopada, 2011 roku
- Londyn, Royal Festival Hall (Southbank Centre), 6 listopada, 2011 roku
- Madryt, Teatro Real, 8 listopada, 2011 roku
- Warszawa, Filharmonia Narodowa, 11 listopada, 2011 roku.
Autor: Filip Lech, sierpień 2013, aktualizacja: 2014