Studia pianistyczne w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) odbyła w latach 1960–1965, uzyskując dyplom w klasie prof. Zbigniewa Drzewieckiego. Nauka u prof. Ryszarda Baksta pozwoliły jej dokładnie poznać muzykę i estetykę ery romatyzmu. Pianistka uczęszczała również na konsultacje do prof. Jadwigi Sukiennickiej.
W latach 1960–1963 studiowała filologię francuską na na Uniwersytecie Warszawskim.
W latach 1968-1972 kształciła się w Conservatoire Européen w Paryżu pod kierunkiem prof. Vlado Perlemutera, znawcy twórczości Ravela i Debussy. Paryskie konserwatorium ukończyła z wyróżnieniem, otrzymała dyplom Prix d'Excellence. W tym samym czasie zdobyła najwyższe nagrody na międzynarodowych konkursach pianistycznych w Neapolu i w hiszpańskim Jaén, gdzie otrzymała również nagrodę specjalną za interpretację muzyki hiszpańskiej. Muzyka hiszpańska była ważnym elementem jej późniejszych nagrań i recitali.
Ewa Osińska koncertowała w salach koncertowych Europy, Azji, Ameryki i Oceanii. Występowała m.in. w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Queen Elizabeth Hall i Wigmore Hall w Londynie, Théâtre des Champs-Elysées, Salle Pleyel, Châtelet, Théâtre du Rond-Point, Radio France, Salle Gaveau w Paryżu, Teatro di San Carlo w Neapolo, Auditorium RAI w Turynie, Gewandhaus w Lipsku, Rudolfinum Dvořák Hall w Pradze, Filharmónia Magyarország w Budapeszcie, Sali Rachmaninowa w Konserwatorium Moskiewskim, Filharmonii Petersburskiej, Bunka i Suntory Hall w Tokio, salach koncertowych Kioto, Sapporo, Osaki, Nagoi, Fukuoki i Tokushimy, Beijing Concert Hall, Palacio de Bellas Artes w Meksyku, Eastman Hall w Rochester oraz w Waszyngtonie.
Pianistka współpracowała z wieloma orkiestrami, m.in.: Orkiestrą Filharmonii Narodowej, Polską Orkiestrą Kameralną, Sinfonią Varsovia, BBC Symphony Orchestra, Orchestre de la Suisse Romande, MDR-Sinfonieorchester, Orchestre national du Capitole de Toulouse, Orchestre Lamoureux, Orquesta Sinfonica Nacional de Mexico, Orchestre de chambre de Paris, Chamber Orchestra Kremlin, Rochester Symphony Orchestra, Tokyo Symphony Orchestra. Grała pod batutą wybitnych dyrygentów, takich jak Jerzy Semkow, Jerzy Maksymiuk, Michel Plasson, Kazuyoshi Akiyama, Hideomi Kuroiwa, Tezuka Yukinori, Jacek Kaspszyk, Wojciech Michniewski, Jerzy Katlewicz, Mariusz Smolij, Jerzy Swoboda, Bruno Apprea, Mirosław Jacek Błaszczyk, Barry Wordsworth, Árpád Gérecz, Wasił Kazandżiew, Marin Goleminow i Paul Kuentz.