W latach 1908-14 studiował w Konserwatorium w Łodzi grę na fortepianie u Wojciecha Gawrońskiego. Następnie od 1915 uczęszczał na studia prawnicze na Uniwersytet Warszawski, które ukończył w 1918. Równolegle pobierał lekcje kontrapunktu u Piotra Rytla oraz konsultacje w zakresie kompozycji u Henryka Melcera-Szczawińskiego. W 1919 przystąpił do konkursu kompozytorskiego, ogłoszonego przez Polski Klub Artystyczny w Warszawie, podczas którego odniósł swój pierwszy wielki sukces - zdobył aż trzy nagrody: I nagrodę za "Romans" na skrzypce i fortepian (1918-19), nagrodę za "Impresję" na fortepian (1918-19) oraz wyróżnienie za "Preludium H-dur" na fortepian (1918-19). Pomimo widocznych dowodów uznania jego twórczości, krytycy muzyczni nie byli do niego nastawieni zbyt przychylnie.
W tym samym roku Aleksander Tansman zdecydował się wyjechać z Polski i osiedlił się w Paryżu. Zadebiutował tam w dniu 17 lutego 1920, dając recital solowy i wykonując własne kompozycje. Podczas pobytu w stolicy Francji poznał wiele osobistości życia muzycznego, m.in. Maurice'a Ravela, Alberta Roussela, Artura Honeggera, Dariusa Milhaud, Andrésa Segovię i Igora Strawińskiego. Był honorowym członkiem Stowarzyszenia Młodych Muzyków Polaków w Paryżu. Jako pianista i kompozytor wyjeżdżał na koncerty do wielu krajów Europy, Stanów Zjednoczonych, Ameryki Południowej i na Daleki Wschód. W 1927 i ponownie w 1929 odbył tournée koncertowe po Stanach Zjednoczonych. Podczas pobytu w Ameryce poznał Charlie Chaplina i George'a Gershwina. Jego utwory były wykonywane przez najlepsze orkiestry, m.in. The Boston Symphony Orchestra pod dyrekcją Siergieja Kusewickiego, The Philharmonic-Symphony Society of New York pod batutą Arturo Toscaniniego oraz The Philadelphia Orchestra pod kierownictwem Leopolda Stokowskiego. W sezonie artystycznym 1932-33 odbył tournée dookoła świata - z Ameryki poprzez Hawaje, Japonię, Chiny, Filipiny, Singapur, Indonezję, Malaje, Cejlon, Indie, Egipt, Izrael aż do Grecji. W czasie pobytu w Japonii został odznaczony Złotym Medalem Jiji-Shimpo w uznaniu wybitnych zasług dla sztuki światowej, a także przyznano mu członkostwo honorowe Towarzystwa Cesarskiej Akademii Muzycznej w Tokio. W Indiach miał zaszczyt być gościem Mahatmy Gandhiego. W 1933, w dowód uznania za odbytą podróż, podczas której propagował swoją twórczość, otrzymał dyplom honorowego członka Klubu Marco Polo. W latach 30. oprócz działalności koncertowej często pełnił funkcję członka jury w konkursach kompozytorskich i wykonawczych, m.in. Konkursu Pianistycznego Conservatoire w Paryżu (1936) i Konkursu Skrzypcowego Królowej Elżbiety w Brukseli (1937). W 1938 przyjął obywatelstwo francuskie.
Po wybuchu II wojny światowej, dzięki pomocy Charlie Chaplina, wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. W 1941 osiedlił się w Los Angeles. Zajmował się tam komponowaniem przede wszystkim muzyki filmowej. Spotykał się z innymi kompozytorami - Dariusem Milhaudem, Bélą Bartókiem, Arnoldem Schönbergiem i Igorem Strawińskim. Przyjaźń z ostatnim z nich zaowocowała napisaniem biografii kompozytora pt. "Igor Strawiński" (Paryż 1948).
Do Paryża Aleksander Tansman powrócił dopiero w 1946, jako znany kompozytor o ustalonej pozycji w świecie muzycznym. Jego utwory rozbrzmiewały w wielu salach koncertowych Francji, a także Brukseli, Genewy, Londynu, Rzymu, Amsterdamu, Oslo, Sztokholmu. Po wojnie pisał dużo muzyki "użytkowej" - do spektakli teatralnych i słuchowisk radiowych. W 1952 po śmierci żony - Colette Cras-Tansman - stał się jedynym opiekunem córek - Mireille i Marianne. Z racji obowiązków rodzinnych ograniczył swoje podróże koncertowe, m.in. zrezygnował z tournée do Stanów Zjednoczonych i Ameryki Południowej.
Został uhonorowany członkostwem belgijskiej Académie Royale (1977), Odznaką za Zasługi dla Kultury Polskiej przyznaną przez Ministra Kultury i Sztuki (1983) oraz odznaczeniem Komandoria Orderu Sztuk i Nauk nadanym przez Ministra Kultury Republiki Francuskiej. W 1983, na wniosek Tadeusza Kaczyńskiego, Związek Kompozytorów Polskich przyznał mu status członka honorowego, a Akademia Muzyczna w Łodzi - doktorat honoris causa.
Aleksander Tansman został pochowany w Paryżu na cmentarzu Saint-Mondé.
Rok 1996-97 obchodzony był w Polsce jako "Rok Aleksandra Tansmana".
Aleksander Tansman należy do najczęściej wykonywanych na świecie kompozytorów polskich. Urodzony w Łodzi w roku 1897, jako dwudziestodwuletni młodzieniec opuścił Polskę na zawsze i osiadł w Paryżu. Tutaj zrobił światową karierę, ale nigdy nie przestał myśleć o sobie jako kompozytorze polskim. Za polskiego kompozytora - najwybitniejszego w owym czasie obok Szymanowskiego - uchodził też w oczach opinii publicznej na całym świecie. Janusz Cegiełła w biografii Tansmana ("Dziecko szczęścia. Aleksander Tansman i jego czasy", Wydawnictwo 86 Press, Łódź 1996) napisał o nim:
"Uczynił więcej niż ktokolwiek inny w jego czasach dla propagandy sztuki polskiej w świecie. Jego utwory rozbrzmiewały na najtrudniej dostępnych scenach i estradach, wykonywane przez najlepsze orkiestry i najsławniejszych wirtuozów, dyrygowane przez mistrzów batuty, których nazwiska stały się już legendą. Wszędzie pisano o nim 'kompozytor polski Aleksander Tansman'."
W 1931 roku wyszła w Paryżu książka Irvinga Schwerke zatytułowana "Alexandre Tansman, compositeur polonais".
Nie doceniano tego polskiego kompozytora w Polsce. Po jego wyjeździe zapomniano o nim i sporadycznie tylko utwory Tansmana trafiały do programów koncertowych w kraju czy też na festiwale muzyki polskiej za granicą, a i nawet wtedy krytyka ich nie zauważała. Tansman odczuwał to boleśnie i w 1938 roku dość ostentacyjnie poprosił o obywatelstwo francuskie. Francja dała mu je w niespełna dwa tygodnie. Sytuacja niewiele zmieniła się po wojnie, a doszła jeszcze niechęć do nowego ustroju. Kiedy jednak w roku 1983 Janusz Cegiełła wydawał I tom swojej książki o Tansmanie, kompozytor napisał do niej przesłanie:
"Drodzy Czytelnicy, bardzo jestem rad, że za pośrednictwem tej książki dotrze do Was wieść o mnie, moim życiu i mojej twórczości. Wprawdzie od 1919 roku przebywam stale za granicą, ale - jak przecież z tych słów moją ręką pisanych wynika - nie zapomniałem języka ojczystego i nadal swobodnie nim się posługuję. Oczywiście wiele zawdzięczam Francji, ale nikt, kto kiedykolwiek słyszał moje utwory, nie może mieć wątpliwości, że byłem, jestem i na zawsze pozostanę kompozytorem Polskim. Ostatnio spotyka mnie coraz więcej dowodów sympatii ze strony Polaków. Ogromnie mnie wzrusza to zainteresowanie. Szczerze mówiąc, trochę już zdążyłem od niego odwyknąć, tak że każdy nowy jego przejaw urasta do radosnej niespodzianki. Książka Janusza Cegiełły, którą zechcecie Państwo wziąć do ręki, jest wierną relacją pierwszego okresu mojego życia, aż do momentu, w którym przyjąłem obywatelstwo francuskie. Być może zrozumieją Państwo motywy, którymi kierowałem się w 1938 roku, zmieniając paszport. Mój ówczesny, nieco demonstracyjny protest stał się już dziś historią, ale moje przywiązanie do Polski pozostaje wciąż niezmienne. Nadal żyję na co dzień problemami moich Rodaków, boleję nad ich trudnościami, cieszę się z ich osiągnięć."
Po raz pierwszy po wojnie przyjechał Tansman do Polski w 1967 roku na swoje siedemdziesiąte urodziny. Przyjmowano go z honorami, grano jego muzykę, pisano o nim. Kompozytor był zaskoczony. Odtąd utwory Tansmana coraz częściej trafiały do programów koncertowych, a i on sam zaczął pojawiać się w Polsce. Mimo to wydaje się, że jego muzyka pozostaje wciąż mało znana i warto podejmować ciągle starania, aby tę sytuację odmienić. Muzyka Tansmana jest warta tego.
Ważniejsze kompozycje:
- Mélodie pour violon et piano (1914-15)
- Sonata fortepianowa nr 1 As-dur (1915)
- Romanza na wiolonczelę (1915)
- Prélude pour piano (1915)
- Mazurkas, 1er recueil pour piano (1915-28)
- Prometheus, poème symphonique pour orchestre (1916-17)
- Sonata nr 1 na skrzypce i fortepian (1916)
- Lied pour chant et piano (1916)
- Valse et berceuse pour piano (1916-17)
- Toison d'or, poème symphonique basé sur un mythe grec pour orchestre (1916-17)
- Sonata nr 2 D-dur na skrzypce i fortepian (1917-19)
- Petite suite pour piano (1917-19)
- Kwartet smyczkowy nr 1 (1917)
- Vingt pièces faciles sur des mélodies populaires polonaises pour piano (1917-24)
- Etiuda na fortepian (1918-19)
- Osiem melodii japońskich kae-kae na sopran i fortepian (1918)
- Osiem melodii japońskich kae-kae [wersja II] na głos i orkiestrę kameralną (1918)
- Romans na skrzypce i fortepian (1918-19)
- Prélude symphonique (1919)
- Allegro appassionato na skrzypce i fortepian (1920)
- Vision nocturne, impression symphonique pour orchestre (1920)
- Quatre préludes pour piano (1921)
- Trois préludes pour piano (1921)
- Kwartet smyczkowy nr 2 (1922)
- Trois études transcendantes pour piano (1922)
- Étude-scherzo pour piano (1922)
- Cinq impromptus pour piano (1922-25)
- Sextuor, ballet d'après une nouvelle de Alexandre Arnoux (1923)
- Sextuor [wersja II - radiowa], ballet d'après une nouvelle de Alexandre Arnoux (1923)
- Sonatine pour piano (1923)
- Quatre danses miniatures pour piano (1923)
- Légende pour orchestre (1923-24)
- Sinfonietta pour orchestre de chambre (1924)
- Sinfonietta [wersja II] na 2 fortepiany (1924)
- Sonata quasi una fantasia pour violon et piano (1924)
- Kwartet smyczkowy nr 3 (1925)
- Concerto pour piano avec accompagnement d'orchestre (1925)
- Mazurka pour guitare (1925)
- Feuillet d'album pour piano (1925)
- Zwei Lieder für mittlere Stimme und Klavier (1925)
- Sonata rustica pour piano (1925)
- La Nuit kurde, drame lyrique en 3 actes et un prologue (1925-27)
- Mouvement symphonique pour petit orchestre (1925)
- Suite in modo polonico pour guitare ou pour guitare et harphe (1925-62)
- Symphonie nr 2 en la mineur pour orchestre (1926)
- Ouverture symphonique pour grand orchestre (1926)
- Mazurka [wersja III] pour violon et piano (1926)
- Cinq mélodies pour chant et piano (1927)
- Esquisse pour orchestre (1927)
- Concerto pour piano et orchestre (1927)
- Mazurka [wersja II] pour piano (1928)
- Suite pour deux pianos avec accompagnement d'orchestre (1928)
- Sérénade pour violon, violoncelle et piano (1928)
- Toccata pour orchestre (1928-29)
- Toccata [wersja II] na orkiestrę smyczkową (1929)
- Sonate nr 2 pour piano (1929)
- Suite-divertissement pour violon, alto, violoncelle et piano
- Deux pièces pour piano (1929)
- Suite dans le style ancien pour piano ou petit orchestre (1929)
- Le cercle éternel, ballet en 2 tableaux (1929)
- Cinq pièces pour violon avec accompagnement de piano ou de petit orchestre (1930)
- Sonatine transatlantique pour piano (1930)
- Sonatine transatlantique [wersja II] na 2 fortepiany (1930)
- Sonatine transatlantique [wersja III] na orkiestrę (1930)
- Sonate nr 2 pour violoncelle et piano (1930)
- Vocalise-étude pour voix moyenne et piano (1930)
- Triptique pour quatuor ou orchestre à cordes (1930)
- Arabesques, six pièces pour piano (1930)
- Symphonie nr 3 "Concertante" pour violon, alto, violoncelle, piano et orchestre (1931)
- Quatre danses polonaises pour orchestre (1931)
- Quatre danses polonaises [wersja II] arrangement pour piano par l'auteur (1931)
- Deux pièces pour violoncelle et piano (1931)
- Concertino pour piano avec accompagnement d'orchestre (1931)
- Septuor pour flûte, hautbois, clarinette, basson, trompette, alto et violoncelle (1931-32)
- Mazurkas, 2e recueil pour piano (1932)
- Deux moments symphoniques (1932)
- Sonate nr 3 pour piano (1932)
- Chants hébraïques harmonisés par Alexandre Tansman pour chant et piano (1933)
- Deux pièces pour orchestre (1933)
- Sonatine nr 3 pour piano (1933)
- Rapsodie hébraïque pour petit orchestre (1933)
- Pour les enfants (1er recueil, très facile) pour piano de difficulté progressive (1933)
- Partita pour orchestre à cordes (1933)
- Pour les enfants (2e recueil, facile) pour piano de difficulté progressive (1933)
- Pour les enfants (3e recueil, assez facile) pour piano de difficulté progressive (1933)
- Pour les enfants (4e recueil, difficulté moyenne) pour piano de difficulté progressive (1933)
- Six petites pièces faciles à la 1ère position pour violon et piano (1934)
- Deux intermezzi pour orchestre (1934)
- Cinq impressions pour piano (1934)
- Deux images de la bible pour orchestre (1935)
- Bric-à-brac, ballet en trois tableaux (1935)
- Rapsodie hébraïque pour piano (1935-38)
- Kwartet smyczkowy nr 4 (1935)
- La grande ville, ballet en trois tableaux pour 2 pianos (1935)
- Deux mouvements pour quatuor de violoncelles (1935)
- Fantaisie pour violoncelle avec orchestre ou piano (1936)
- Symphonie nr 4 (1936-39)
- Huit novelettes pour piano (1936)
- Adagio pour orchestre à cordes (1936)
- Concerto pour alto avec accompagnement d'orchestre (1936-37)
- Variations sur un thème de Frescobaldi pour orchestre (1937)
- Concerto pour violon et orchestre (1937)
- Sérénade nr 2 pour violon, alto et violoncelle (1937)
- Le Géant pour piano (1937)
- Huit duos pour deux violons à la 1ère position (1937)
- Fantaisie pour piano et orchestre (1937)
- Trois préludes en forme de blues pour piano (1937)
- Les huit hymnes primitifs pour chant et petit orchestre (1937)
- Suite nr 1 pour orchestre de chambre (1937)
- Mappemonde et Papemonde pour deux pianos (1937)
- Introduction et fugue for organ solo (1938)
- Introduction et fugue [wersja II] pour 2 pianos (1938)
- Fugue pour orchestre à cordes (1938)
- Deux chorals de Johann-Sebastian Bach pour orchestre (1938-39)
- Trio nr 2 pour piano, violon et violoncelle (1938)
- La toison d'or, opéra-bouffe en 3 actes et 4 tableaux (1938)
- La toison d'or [wersja II], opéra-bouffe en 3 actes et 4 tableaux (1938)
- Intermezzi pour piano, 1er recueil (1939)
- Intermezzi pour piano, 2e recueil (1939)
- Intermezzi pour piano, 3e recueil (1939-40)
- Études symphoniques (1940-42)
- Rapsodie polonaise pour orchestre (1940)
- Rapsodie polonaise [wersja II] pour deux pianos (1940)
- Rapsodie polonaise [wersja III] pour piano (1940)
- Valse-impromptu pour piano (1940)
- Kwartet smyczkowy nr 5 (1940)
- Intermezzi pour piano, 4e recueil (1940)
- Élégie pour un ami pour orchestre (1940)
- Sextuor à cordes (1940)
- Carnaval suite pour orchestre (1941-42)
- Mazurkas, 3e recueil pour piano (1941)
- Mazurkas, 4e recueil pour piano (1941)
- Sonate pour 2 pianos (1941)
- Canzone orientale pour piano (1941)
- Ballada nr 2 na fortepian (1941)
- Mazurka pour piano (1941)
- Moment musical pour piano (1941)
- Ballada nr 1 na fortepian (1941)
- Ballada nr 3 na fortepian (1941)
- Sonate nr 4 pour piano (1941)
- Six études de virtuosité pour piano (1941)
- Study in Boogie-Woogie for orchestra (1941)
- Sonatine nr 2 pour violon et piano (1941-42)
- Carnaval suite [wersja II] pour 2 pianos (1941-42)
- Symphonie nr 5 en ré (1941-42)
- Ricercari pour orchestre (1941-49)
- Sonate nr 6 pour piano (1941)
- Prélude et trois fugues pour piano à 4 mains (ou 2 pianos) (1942)
- Prélude et trois fugues [wersja II] pour orchestre (1942)
- Mazurki w opracowaniu na orkiestrę kameralną (1942)
- Trois fugues pour piano à quatre mains ou 2 pianos (1942)
- Sérénade nr 3 pour orchestre ou pour deux pianos (1943)
- Suite pour violon et piano (1943)
- Prélude et toccata pour piano (1943)
- Six caprices pour piano (1943)
- Choeur pour voix de femmes et cordes ou piano (1943)
- Konzertstück für Klavier für die linke Hand allen und Orchester (1943)
- Cinq pièces faciles pour violon et piano (1943-44)
- Lied et toccata pour orchestre (1944)
- Symphonie nr 6 "In memoriam" pour choeur mixte et orchestre (1944)
- Passacaglia et fugue pour orchestre (1944-45)
- Short suite for orchestra and instrumental groups (1944)
- Divertimento pour orchestre de chambre (1944)
- Divertimento [wersja II] pour ensemble d'instrumental (1944)
- Cinq petites pièces faciles pour piano (1944)
- Partita nr 2 pour piano et petit orchestre (1944)
- Kwartet smyczkowy nr 6 (1944)
- R'hitia, Jewish dance pour piano (1944)
- Four piano moods (1944)
- Symphonie nr 7 "Lyrique" (1944)
- Suite hébraïque pour orchestre (1944)
- Grzech pierworodny na recytatora i orkiestrę (1944)
- Four impressions for octet (1945)
- Concertino pour guitare et orchestre (1945)
- Fanfare dedicated to France for brass instruments and percussion (1945)
- Deux chants religieux anciens polonais pour choeur mixte et piano ou orgue (1945)
- Prière hébraïque "Kol-Nidrei" pour ténor, choeur mixte et orgue ou piano (1945)
- Four impressions [wersja II] for piano (1945)
- Exotique na fortepian (1945)
- Esquisses javanaises pour piano (1945)
- Piano miniatures (1945)
- Fugue pour quintette à cordes (1945)
- Quatre choeurs d'enfants avec piano (1945)
- Children at play, thirteen easy pieces for piano (1945)
- Passacaglia et fugue [wersja II] pour orgue (1945)
- Polish religious song for piano (1945)
- Ponctuation française pour chant et orchestre de chambre ou piano (1946)
- Ma tovu - How fair are the tents for tenor or baritone solo, mixed choir and organ (1946)
- Ten diversions for the young pianist (1946)
- Heureuses paques pour piano (1946)
- He, she and I, ballet for symphony orchestra (1946)
- Introduction et danse gitane pour orchestre de chambre (1946)
- Introduction et danse gitane [wersja II] pour piano (1946)
- Le cantique des cantiques, poème musical pour orchestre de chambre (1946)
- La Sulamite, poème chorégraphique pour orchestre de chambre (1946)
- Chanson berrichonne na obój, 2 skrzypiec, altówkę i fortepian (1946)
- Trio nr 2 pour violon, alto et violoncelle (1946)
- Lento na orkiestrę (1947)
- Kwartet smyczkowy nr 7 (1947-48)
- Musique pour cordes (1947-48)
- Musique pour orchestre (symphonie nr 8) (1948)
- Dos Elegias para orquesta de cámara (1948-51)
- Eight cantilenes for piano hommage to J. S. Bach (1949)
- Musique pour octuor à vent (1949)
- Tombeau de Chopin pour quintette à cordes ou orchestre à cordes (1949)
- Suite pour trio d'anches (1949)
- Musique de table pour orchestre (1949-56)
- Allegro sinfonico pour orchestre (1949)
- Isaïe le prophète, oratorio symphonique pour choeur mixte et orchestre (1950)
- Cavatina pour guitare (1950-52)
- Sonate pour deux violons (1950)
- Sinfonia piccola für Orchester (1951-52)
- Quatre prières pour choeur mixte (1951)
- Le train de nuit, ballet pour deux pianos (1951)
- Deux mélodies "MAD/a/RI/a/GAUX" pour chant et piano (1952)
- Concertino pour hautbois, clarinette et orchestre à cordes (1952)
- Quatre nocturnes pour piano (1952)
- Le cercle de craie, fragments symphoniques pour musique de scène pour orchestre (1952)
- Sonatine da camera pour flûte, violon, alto, violoncelle et harpe (1952)
- Trois Madrigaux de Michel-Ange pour choeurs à cappella (1952)
- Chant sans parole pour piano (1952)
- Sonatine pour basson et piano (1952)
- Le serment, épisode lyrique en deux tableaux (1953)
- Suite variée pour piano (1953)
- Chanson de mer pour violon et piano (1953)
- Concerto pour orchestre (1954)
- Trois pièces pour guitare (1954)
- Suite pour guitare (1954)
- Suite pour Segovia pour guitare (1954-57)
- Capriccio pour orchestre (1954)
- Deux pièces hébraïques pour orgue ou piano (1954-55)
- Onze interludes pour piano (1955)
- Récréations pour piano (1955)
- Musica a cinque (Quintette chigiano) (1955)
- Suite légère pour orchestre (1955)
- Sonate nr 5 pour piano (1955)
- Quatre sonnets de Shakespeare pour chant et orchestre de chambre ou piano (1955)
- Partita pour violoncelle et piano (1955-56)
- Quatre mouvements symphoniques (1956)
- Suite pour 3 flûtes à bec (1956)
- Cantate nuptiale pour soprano, alto, ténor, basse et piano (1956)
- Kwartet smyczkowy nr 8 (1956)
- Symphonie nr 9 (1957-58)
- Prologue et cantate pour choeur de femmes et orchestre de chambre (1957)
- Concerto pour clarinette et orchestre de chambre (1957)
- Pariginissima pour piano (1957)
- Piano in progress - volume I (1958)
- Piano in progress - volume II (1958)
- Visit to Israel, dix feuillets de voyage suite for piano (1958)
- Album d'Israél pour orchestre de chambre (1958)
- Suite baroque pour orchestre de chambre (1958)
- Zehn Kinderstücke für Klavier (1958)
- Les habits neufs du roi, divertissement symphonique - ballet, pantomime, mimodrame en 1 act (1959)
- Deux poèmes de François Nèrault pour chant et piano (1959)
- Onze chansons pour pippa pour chant avec harpe (ou piano) (1959)
- Musique de cour pour guitare et orchestre de chambre d'après des thèmes de Robert de Visée (1960)
- La lutte de Jacob avec lőange, mouvement symphonique inspirée par le tableau de Paul Gauguin pour orchestre (1960)
- Suite pour basson avec piano (1960)
- Happy time - Book I (Primary) for piano (1960)
- Happy time - Book II (Elementary) for piano (1960)
- Happy time - Book III (Intermediate) for piano (1960)
- Psaumes (118-119-120) pour ténor solo, choeur mixte et orchestre (1960-61)
- Symphonie de chambre (1960)
- Studio ostinato pour percussion (1960)
- Résurrection, ballet en 4 acts (1961-62)
- Fantaisie sur des valses de Johann Strauss pour 2 pianos (1961)
- Notturno intermezzo pour piano (1961)
- Six mouvements pour orchestre à cordes (1962-63)
- Six études pour orchestre (1962-63)
- Concerto pour violoncelle et orchestre (1963-64)
- Fantaisie pour violon et piano (1963)
- La table, ballet pour orchestre à cordes de la Suite "Six mouvements pour orchestre à cordes" (1963)
- Ballade pour guitare (1965)
- Suite concertante pour hautbois avec accompagnement d'orchestre de chambre (1966)
- Hommage à Chopin pour guitare (1966)
- Quatre mouvements pour orchestre (1967-68)
- Miniatures pour trio de cuivres (1967)
- Etude pour piano (1967)
- Hommage à Érasme de Rotterdam pour orchestre (1968-69)
- Interlude lyrique pour instruments à vente (1968)
- Concertino pour flûte, orchestre à cordes et piano (1968)
- Diptique pour orchestre de chambre (1969)
- Pezzo in modo antico per chitarra (1970)
- Mini-etude pour piano (1970)
- Trois pièces pour clarinette, harpe et quatuor à cordes (1970)
- Variations sur un thème de Scriabine pour guitare (1971-72)
- Stèle in memoriam Igor Stravinsky pour orchestre (1972)
- Douze pièces faciles pour guitare, 1er recueil (1972)
- Douze pièces faciles pour guitare, 2e recueil (1972)
- Fugue pour orgue (1972)
- Hommage à Arthur Rubinstein, deux pièces pour piano (1973)
- Georges Dandin, comédie en trois actes (1973-74)
- Elégie à la mémoire de Darius Milhaud pour orchestre (1975)
- Apostrophe à Zion, cantate pour choeur et orchestre (1976-77)
- Deux mélodies "MAD/a/RI/a/GAUX" [wersja II] pour chant et piano (1976)
- Les dix commandements pour orchestre (1978-79)
- Deux chansons populaires pour guitare (1978)
- Sinfonietta nr 2 pour orchestre de chambre (1978-79)
- Huit stèles de Victor Segalen pour chant et orchestre de chambre (1979)
- Album d'amis, neuf miniatures pour piano (1980)
- Musique pour harpe et orchestre à cordes (1981)
- Musique pour clarinette et quatuor à cordes (1982)
- Hommage à Lech Wałęsa pour guitare (1982)
- Alla Polacca pour alto et piano (1985)
Opracowanie: Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, czerwiec 2002.