Za swój pierwszy tom "Dzikie dzieci" (1995) otrzymał m.in. nagrodę miesięcznika "Czas Kultury" za najlepszy poetycki debiut roku. Poeta opisuje w nim i poetycko wzbogaca przestrzeń swojego dojrzewania, nie ukrywa swojego wieku, ale i nie epatuje młodością. Doświadczeniem szczególnie go frapującym jest obecność i nieobecność Boga, który nie jest tu ani obiektem negacji, ani adoracji, lecz źródłem prawdziwie dojrzałego dramatu. Przestrzeń przedstawiona w "Dzikich dzieciach" – przestrzeń miasta zbudowanego w latach 70. blokowiska, pudeł byle jakich domów, mieszkań klatek, przerażającej symetrii balkonów, złuszczonych ścian, cuchnących piwnic – czekała na poetę. Siwczyk doznaje tego świata od wewnątrz – bez "odziedziczonych" emocji, bez uprzedzeń. Jest tego świata naturalnym – smutnym – dzieckiem, a ów smutek wydaje się pozbawiony pretensji, pierwiastka histerii. Siwczyk jest niezależny od sfery historycznych zaszłości czy rachunku społecznych (albo politycznych) krzywd. "Dzikie dzieci" napisane są z zadziwiającą wprawą, wyraźny kontur tworzy stan napięcia w zetknięciu z potocznym językiem większości utworów. Późniejsze teksty Siwczyka publikowane w czasopismach wskazują na przemianę jego poetyki w kierunku zastosowania formy mniej opisowej, oszczędniejszej, za to bogatszej o świadomość swej natury.
Krzysztof Siwczyk swoje wiersze publikował we wszystkich ważnych pismach literackich w kraju, a także za granicą (Niemcy, Słowenia, Słowacja, Kanada, Francja, Czechy, Bułgaria). Jego wiersze można znaleźć w antologiach poetyckich: "Macie swoich poetów" (1996 i 1997), "Antologia Współczesnej Poezji Polskiej" (2000), "Das Unsichtbare Lieben-Neue Polonische Lyrik" (1998), "Akslop" (Słowenia, 2005), "Vingt-quatre Poetes Polonais" (Francja, 2003).
W roku 1999 z powodzeniem zagrał główną rolę w filmie "Wojaczek" w reżyserii Lecha Majewskiego, poświęconym kultowemu polskiemu poecie samobójcy Rafałowi Wojaczkowi. Otrzymał za nią nominację do Nagrody Europejskiej Akademii Filmowej (Paryż, 2000). Zagrał role w "Bluesmanach" ( reż. Adam Sikora, 2000) i multigeneracyjnym projekcie "Czuję głód" (reż. Paweł Bogocz, 2008). Wspólnie z Adamem Sikorą (reżyseria) zrealizował film "Wydalony" oparty na motywach twórczości Samuela Becketta, w którym zagrał główną rolę. Premiera odbyła się na festiwalu Nowe Horyzonty we Wrocławiu w roku 2010. Od roku 2000 jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Pen Clubu. Współpracuje z "Polityką". Współprowadził program telewizyjny poświęcony książkom "Czytelnia" (TVP Kultura) oraz "Czytanie to Awantura" (TVP Kultura). Pracuje w Instytucie Mikołowskim, gdzie redaguje poetycką serię wydawniczą, a także pismo literackie "Arkadia". Jest redaktorem działu poezji nieregularnika "Litera".
W 2014 roku został laureatem Nagrody Fundacji im. Kościelskich za tomik "Dokąd bądź". W 2022 roku otrzymał Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius w kategorii Książka roku za tom "Krematoria I. Krematoria II".
Wiersze są potrzebne przede wszystkim tym, którzy je piszą. A jeśli ktoś je czyta, to wtedy jest się cudownie zaskoczonym i tyle.
Bibliografia
Tomy wierszy
- "Dzikie dzieci", Adi Car, Łódź 1995.
- "Emil i my", Czarne, Gładyszów 1999.
- "Dane dni", Biuro Literackie, Wrocław 2001.
- "Wiersze dla palących", Instytut Mikołowski, Mikołów 2001.
- "Zdania z treścią", Biuro Literackie, Wrocław 2003.
- "W państwie środka" (zapis wieczoru autorskiego podczas Portu Wrocław 2005), Biuro Literackie, Wrocław 2004.
- "List otwarty. Wiersze zebrane 1995–2005", Biuro Literackie, Wrocław 2006.
- "Centrum likwidacji szkód", Biuro Literackie, Wrocław 2008.
- "Koncentrat", WBPiCAK, Poznań: 2010.
- "Gdzie indziej jest teraz", WBPiCAK, Poznań 2011.
- "Gody", Poznań: WBPiCAK, 2012.
- "Dokąd bądź", Wydawnictwo a5, Kraków 2014.
- "Jasnospis", Wydawnictwo a5, Kraków 2016.
- "Koło miejsca/Elementarz", Wydawnictwo Muzeum w Gliwicach, Gliwice 2016.
- "Mediany", Wydawnictwo a5, Kraków 2018.
- "Osobnikt", Wydawnictwo a5, Kraków 2020.
- "Krematoria I. Krematoria II, Austeria, Kraków 2021.
Książki krytyczno-literackie
- "Ulotne obiekty ataku", Instytut Mikołowski, Mikołów 2010.
- "Kinkiety w piekle", Instytut Mikołowski, Mikołów 2012.
Przekłady na języki obce
- "Im Reich dem Mitte", Edition Erata, Lipsk 2007.
- "Preveč videnja" ["Nadmiar widzenia"], tłum. Marlena Gruda, Klemen Pisk, Založba Pivec, Maribor 2012.
- "Ailleurs est maintenant" ["Gdzie indziej jest teraz"], tłum. Isabelle Macor, Editions Greges, Paryż 2015.
Nagrody i wyróżnienia
- 1995 – laureat "Czasu Kultury".
- 1995 – laureat Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina za tom "Dzikie dzieci".
- 1999 – laureat Fundacji Kultury.
- 2000 – Nagroda Publiczności w kategorii Najlepsza rola aktorska ("Wojaczek", 1999) na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej Prowincjonalia.
- 2000 – nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej (od 1997) w kategorii Najlepszy europejski aktor roku ("Wojaczek", 1999) przez Europejską Akademię Filmową.
- 2003 – laureat Poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych.
- 2011 – nominacja do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius" za tom "Koncentrat".
- 2014 – laureat Nagrody Fundacji im. Kościelskich za tomik "Dokąd bądź".
- 2015 – nominacja do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius" za tom "Dokąd bądź".
- 2017 – Nagroda Literacka Gdynia w kategorii esej za "Koło miejsca/Elementarz".
- 2019 – nominacja do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej "Silesius" za tom "Mediany".
- 2022 – Wrocławska Nagroda Poetycka Silesius za tom "Krematoria I. Krematoria II".
Źródło: www.polska2000.pl; Copyright: Stowarzyszenie Willa Decjusza, 2001; informacja własna, aktualizacja: JRK 2020