Film animowany w reżyserii Mirosława Kijowicza z 1967 roku.
Historia przedstawiona w Klatkach jest uniwersalna, natomiast w latach 1960. - kiedy to powstał film - musiała ona nadawać obrazowi dodatkowe znaczenia i metafory, które obecnie są nadal zrozumiałe i wciąż aktualne.
Mirosława Kijowicza w większości jego filmów interesowało zagadnienie, które było istotne dla wielu artystów, choć w dzisiejszych czasach ma ono inny wymiar: zagadnienie stosunku jednostki wobec systemu. Jak zachowuje się człowiek zniewolony? Jak zachowuje swoją godność? W Klatkach ten problem przedstawiony jest w prosty sposób - oglądamy historię układu między strażnikiem i więźniem.
"O wielkości filmu decydowała jednak pointa, ukazująca iluzoryczność każdej władzy. Czy ten, komu wydaje się, że ją posiada jest naprawdę wolny?" (z materiałów Stowarzyszenia Filmowców Polskich)
"W filmie są zasadniczo trzy sekwencje - pierwsza to protest kreatywny, druga - protest intelektualny, trzecia - protest biologiczny" - mówił reżyser.
Dodatkowym atutem filmu jest muzyka Krzysztofa Komedy, który często współpracował z Kijowiczem. Dzięki tej współpracy filmy nabierają dodatkowego uroku, ilustrowane przemyślaną, doskonałą ścieżką dźwiękową.
- Klatki, Polska 1967. Reżyseria: Mirosław Kijowicz, scenariusz: Hanna Jagoszewska, Mirosław Kijowicz, zdjęcia: Jan Tkaczyk, muzyka: Krzysztof Komeda, produkcja: Studio Miniatur Filmowych. Czas trwania: 7 min.
Nagrody filmowe:
- 1967 - "Brązowy Lajkonik" dla najlepszego filmu animowanego za "wartości artystyczne" na Krakowskim Festiwalu Filmowym; Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Animacji w Annecy; Dyplom Honorowy na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno.
Autor: Joanna Pawluśkiewicz, grudzień 2006.