Krystyna Piotrowska, "Złote włosy Małgorzaty", film wideo, kadr, fot. materiały organizatorów
"Złote włosy Małgorzaty" to pierwsza tak szeroka prezentacja twórczości Krystyny Piotrowskiej. Wystawa ukazuje swoisty dialog pomiędzy aktualnymi i wcześniejszymi pracami artystki.
Krystyna Piotrowska, pracująca wcześniej przede wszystkim w technikach graficznych, od 2005 roku zajmuje się głównie realizacją instalacji i prac wideo. Przyczyną tej przemiany był projekt "Ulica Próżna", zainicjowany przez artystkę wraz z Krystianą Robb-Narbutt w opuszczonych kamienicach przy ul. Próżnej w Warszawie - jedynych zabudowaniach pozostałych po warszawskim getcie. Raz w roku, w opustoszałych, zrujnowanych wnętrzach w samym centrum miasta, odbywają się wystawy nawiązujące do żydowskiej przeszłości tego miejsca. Krystyna Piotrowska nie tylko prezentuje na Próżnej swoje prace, lecz także pełni funkcję kuratorki przedsięwzięcia.
Doświadczenie to ściśle wiąże się z biografią artystki, jej indywidualną tożsamością krystalizującą się gdzieś na pełnym napięć pograniczu żydowskości i polskości. Piotrowska podejmuje w swojej twórczości zagadnienia przemijania, zmienności rysów twarzy wraz z upływającymi latami oraz kobiecości w rozmaitych jej przejawach.
Głównym motywem najnowszej instalacji Krystyny Piotrowskiej, jak wskazuje tytuł wystawy, są włosy. Zaplecione w długi warkocz, układają się na podłodze galerii w koncentryczną strukturę przypominającą mandalę. Niepokojącej instalacji towarzyszą filmy wideo ukazujące modelki, których włosy zaplatane są w warkocze, a także projekcja prezentująca te same kobiety rozplatające włosy. Warkocze, ich zaplatanie i rozplatanie, urastają więc do rangi symbolicznych środków wyrazu, które umożliwiają czytanie tej pracy także przez pryzmat teorii feministycznej.
Tytuł najnowszej pracy Piotrowskiej i tym samym całej wystawy w toruńskim CSW, odnosi się do wiersza Paula Celana "Fuga śmierci", w którym jasnowłosa Małgorzata jest ucieleśnieniem życia, zaś ciemnowłosa Sulamitka - śmierci i Holokaustu; włosy tej pierwszej mienią się złotem, tej drugiej - są spopielałe. Oba wątki nierozerwalnie splatają się nie tylko w utworze Celana, lecz także w pracach Piotrowskiej.
Biografia samej artystki pozwala uniwersalnie odczytywać przekazywane w pracach znaczenia. Dzieła stają się nośnikami wielowarstwowych, wciąż aktualnych i poruszających treści. W przestrzeniach CSW prace z wcześniejszych okresów twórczości świetnie dialogują z tymi najnowszymi, snując opowieść o kobiecości, człowieczeństwie i historii.
Wystawie towarzyszy katalog z tekstami Ewy Toniak, Andy Rottenberg oraz Bożeny Kowalskiej, oraz folder z tekstem Marty Smolińskiej, kuratorki wystawy.
Krystyna Piotrowska (ur. 1949) studiowała na Wydziale Architektury Wnętrz w ASP w Krakowie (filia w Katowicach), Wydziale Grafiki PWSSP w Poznaniu oraz w Grafik Skolan Forum Malmö. Wystawiała w Polsce i Szwecji, a także w Paryżu i Hamburgu. Otrzymała wiele nagród na Międzynarodowym Biennale Grafiki m.in. we Frechen, Ljubljanie oraz Sapporo. Od 2005 roku jest kuratorką projektu "Ulica Próżna".
Kuratorka: Marta Smolińska.
Otwarcie: 23 września 2011, godz. 19:00.
Wystawa czynna do 20 listopada 2011.
Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki Czasu"
ul. Wały gen. Sikorskiego 13
87-100 Toruń
www.csw.torun.pl
Źródło: informacja prasowa