Futuryzm Miast Przemysłowych - 100 lat Nowej Huty i Wolfsburga - wystawa w przestrzeni publicznej Nowej Huty,cykl wykładów, paneli dyskusyjnych i seminariów.
Miejsca imprez:
- wystawa w przestrzeni publicznej Nowej Huty i w Łaźni Nowej
- cykl wykładów w Instytucie Goethego w Krakowie
- panele dyskusyjne i seminaria w Bunkrze Sztuki w Krakowie
Zarówno Wolfsburg jak i Nowa Huta to miasta robotnicze zaprojektowane na desce kreślarskiej. Zaliczają się do nielicznych miast utworzonych od podstaw w XX wieku w Europie. To miasta - symbole, miejsca, w których realizowanoideologiczne założenia światopoglądu społecznego, ekonomicznego i urbanistycznego, związanego z erą przemysłową. Przemiany społeczno-polityczne, które zaszły w ciągu ostatnich dwóch dekad w obydwu krajach, zmieniły radykalnie ich oblicza.
Nowohucka wystawa i rozbudowany program towarzyszący podsumowują ponad dwuletnią pracę nad projektem.W trakcie przygotowań grupa artystów, teoretyków i społecznych aktywistów postawiła sobie ambitny cel: spojrzeć na przeszłość, teraźniejszość i przyszłość obydwu miast z perspektywy ich stulecia. Stulecia, które w rzeczywistościnadejdzie w 2038 roku w Wolfsburgu i w 2049 roku w Nowej Hucie. Z tej wyobrażonej perspektywy obecne dramatycznezmiany, których te miasta doświadczają, stają się jedynie epizodem w ich historii. Wymusza ona postawienie szeregupytań o ich dalszy rozwój i sformułowanie wielu wątpliwości odnośnie ich obecnego kształtu i sytuacji, w której sięznajdują. Droga do tego wiedzie jednak przez analizę historycznych korzeni i uwarunkowań w skali globalnej.Stuletnia perspektywa sprzyja odczarowaniu przyszłości. Skłania do porzucenia powtarzanego na okrągło sloganuTINA (There Is No Alternative), którego główną funkcją jest usprawiedliwianie obecnego stanu rzeczy. Z tej perspektywywidoczna jest wielość dróg rozwoju i scenariuszy przyszłości. Ich wybór nie jest z góry przesądzony, a kształt przyszłości wciąż pozostaje otwarty, odpowiedzialność pozostawiając w rękach wszystkich aktorów historycznego dramatu.
Interdyscyplinarność jest podstawowym założeniem projektu. Wrażliwość i wyobraźnia, radykalna dociekliwośći analityczna rzetelność wzajemnie się przenikają, warunkują i stymulują. Narzędziami tymi operuje grupa artystów,architektów, teoretyków i praktyków społecznych, historyków, ekonomistów, antropologów kultury i urbanistów.
Pierwszym wynikiem prac nad projektem była wystawa prezentowana na przełomie 2005 i 2006 roku w KunstvereinWolfsburg, część nowohucka jest jej bezpośrednią kontynuacją. Podsumowaniem będzie wydana w listopadzie 2006roku publikacja, katalog wszystkich zrealizowanych prac artystycznych oraz teksty 15 autorów, analizujących przeszłość, teraźniejszość i przyszłość obydwu miast.
Wszyscy zaproszeni artyści próbują spojrzeć na Nową Hutę z perspektywy przyszłości. Wskazują na jej możliwościrozwoju, ale także ostrzegają przed czyhającymi na nią niebezpieczeństwami. Przede wszystkim nakłaniają do tego,żeby samodzielnie zadać sobie pytanie o przyszłość dzielnicy i o swoją rolę w jej budowaniu. Czynią to czasem prowokacyjnie, jednak zawsze mają tę samą intencję: pokazać przyszłość Nowej Huty jako otwartą gamę możliwości,których realizacja zależy także od działań samych nowohucian. Wszystkie artystyczne realizacje wplątują się w place, ulice, fasady, sklepy, kina Nowej Huty. Na małą i dużą skalę ingerują w jej rzeczywistość, pochylają się nad nią z mikroskopem, którego sfałszowana data produkcji mówi "Rok 2049".
Uczestnicy: Daniel Banaczek, Folke Köbberling, Pia Lanzinger, Marcus Bader&Jan Liesegang (raumlabor_berlin),
Robert Rumas, Janek Simon.
Więcej informacji na:
www.laznianowa.pl/futuryzm