Wystawa jest pierwszą próbą całościowego ujęcia bogatej i wielowątkowej twórczości krakowskiego artysty uwzględniającą różne dziedziny plastyki - malarstwo, grafikę, rzeźbę, a także fotografię, w tym fotografię reportażową, której sam artysta nigdy nie wystawiał. Reprezentatywny dla każdej z dziedzin wybór prac (łącznie około 260) zapewni pełny ogląd twórczości Marka Piaseckiego - zapoznanie się z wieloma jej wątkami i dostrzeżenie wzajemnych między nimi związków.
W latach 50. i 60. związany ze środowiskiem artystycznym Warszawy i Krakowa, uczestniczył w ważniejszych prezentacjach polskiej sztuki współczesnej. W 1967 wyjechał do Szwecji, gdzie mieszka do dziś. Od tego czasu obecność Marka Piaseckiego w polskim życiu artystycznym była marginalna, a jego zapomniane w Polsce oeuvre przypomniała dopiero kilka lat temu krakowska
Galeria Starmach.
Wystawa Fragile bazuje na bogatych, dotąd nieopracowanych zbiorach podkrakowskiego archiwum twórcy, a także kolekcjach polskich oraz szwedzkich muzeów (
Muzeum Narodowego w Warszawie,
Muzeum Narodowego we Wrocławiu,
Muzeum Narodowego w Poznaniu,
Muzeum Sztuki w Łodzi,
Muzeum Narodowego w Krakowie, Malmö Konstmuseum, Skissernas Museum w Lund) i galerii (
Galerii Starmach, Galerii Piekary,
Galerii 86) oraz prywatnych właścicieli.
Pokaz obejmuje przede wszystkim prace powstałe w latach 1956–1975, a więc w okresie największej aktywności twórczej Piaseckiego. Zaprezentowane zostaną zarówno jego eksperymenty z pogranicza malarstwa, grafiki i fotografii: heliografie, "miniatury" (prace wykonane techniką mieszaną łączącą fotografię, heliografie i techniki graficzne) oraz kolaże, jak i obiekty przestrzenne. Pokazane zostaną asamblaże (tzw. "skrzynki" - przestrzenne montaże wykorzystujące "gotowe elementy" zamknięte w charakterystycznych ramach-pudełkach), a także prace powstałe podczas pobytu artysty w Szwecji - niewielkich rozmiarów obiekty malowane na czarno, wykonane z drewna, metalu oraz szkła.
Wystawa prezentuje także fotograficzną twórczość artysty: fotografie i fotomontaże z cyklu Lalki, oraz zdjęcia reportażowe publikowane m.in. na łamach "Tygodnika Powszechnego". Ten rozdział jego twórczości wydaje się szczególnie godny uwagi, podobnie jak fotografie ukazujące aktorów, przedstawienia oraz scenografię Teatru na Tarczyńskiej (później Teatru Osobnego) - interesujące nie tylko ze względu na swoje walory artystyczne, ale również jako dokumentacja jednego z ważniejszych zjawisk w polskiej kulturze powojennej. Fascynującym zjawiskiem, dziełem sztuki samym w sobie, była także zlikwidowana pod koniec lat 90. krakowska pracownia artysty. Na wystawie prezentowana będzie fotograficzna dokumentacja tego miejsca. Aranżacja ekspozycji pozwoli przywołać atmosferę owego "alchemicznego laboratorium".
Marek Piasecki (ur. 1935 w Warszawie) od 1945 do 1967 mieszkał w Krakowie, obecnie w Lund w południowej Szwecji. Zajmuje się fotografią, malarstwem, grafiką oraz rzeźbą. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą. Od roku 1957 członek II Grupy Krakowskiej. W latach 1958-62 pracował jako fotoreporter i ilustrator "Tygodnika Powszechnego". Fotografie i heliografie Piaseckiego ukazywały się również w książkach wydawnictwa Znak i Wydawnictwa Literackiego. Zamieszczane były także w wielu czasopismach, między innymi w "Fotografii", w miesięczniku "Polska", "Poezja", "Więź" oraz "Ty i Ja". Jako fotograf zajmował się również portretem, aktem oraz krajobrazem. Znany był jednak przede wszystkim jako twórca grafik na papierze światłoczułym (głównie heliografii) oraz fotografii lalek w charakterystycznych trójwymiarowych oprawach. W latach 1955–1963 fotografował przedstawienia, scenografię i aktorów Teatru na Tarczyńskiej (od 1958 Teatru Osobnego z siedzibą w mieszkaniu Białoszewskiego przy pl. Dąbrowskiego). Po wyjeździe do Szwecji, w latach 1968-75 stworzył serię czarnych rzeźb - drobnych obiektów wykonanych z drewna, plastiku, metalu oraz szkła, które eksponował w skupiskach, pod szklanymi kloszami na zaprojektowanych przez siebie postumentach. W latach 80. i 90. zajmował się techniką monotypii, a także fotografią kolorową. Kreacją artystyczną z pogranicza environment i instalacji były także obie, nieistniejące już pracownie artysty.
Niezwykle oryginalna twórczość Piaseckiego sytuuje się na pograniczu różnych technik i nurtów artystycznych. Wykazuje zarówno związki z tradycją przedwojennego surrealizmu, jak i z nurtem neodadaizmu lat 60. Jako pokrewne – bliskie stylistycznie i technologicznie asamblażom Piaseckiego – wymienia się najczęściej „ skrzynki" Josepha Cornella. Jego fotografie reportażowe inspirowane tzw. czarnym realizmem stawiają go wśród czołowych przedstawicieli tego nurtu, takich jak Jerzy Lewczyńskiego czy Zdzisław Beksiński. Heliografie i miniatury zaś to interesujący przykład twórczej recepcji informelu i malarstwa materii.
Kuratorem wystawy jest Joanna Kordjak-Piotrowska. Wernisaż wystawy: 27 listopada 2008, godz. 19:00. Wystawa trwa do 1 lutego 2009.