Twórczość Witolda Lutosławskiego dla polskiej kultury muzycznej – Arne Nordheima zaś dla norweskiej – ma najwyższą wagę. Obydwaj, należąc do najwybitniejszych twórców XX wieku, wznieśli współczesną muzykę swoich krajów na poziom światowy. To ciekawe, że Lutosławski i Nordheim przyjaźnili się. Miejscem, w którym spotykali się najczęściej, było Oslo: Nordheim mieszkał w nim niemal przez całe życie, dla Lutosławskiego już w dojrzałym wieku norweska stolica stała się drugim, obok Warszawy, miejscem życia – jego i jego najbliższych. Tym samym Oslo stało się symbolicznie miejscem spotkania wielkiej współczesnej kultury polskiej z norweską.
''Pomiędzy narodową tożsamością a wspólnotą kultur: od Chopina i Tellefsena do XXI wieku'' to projekt Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina, który odwołuje się do jednej z najważniejszych właściwości współczesnego społeczeństwa europejskiego: swoistej syntezy tożsamości narodowej wynikającej z odrębności kulturowej i idei wspólnoty kultur.
Muzyka, będąca głównym obiektem refleksji w ramach projektu, ogrywa szczególną rolę: z jednej strony strony podlega silnemu lokalnemu zróżnicowaniu, a z drugiej posługuje się językiem uniwersalnym.
Celem projektu jest ukazanie owych podobieństw, przedstawienie artystów, ich twórczości i działalności, rzetelne opracowanie naukowe, promocja różnic kulturowych i wreszcie działalność edukacyjna.
Źródło: http://eog.chopin.nifc.pl/, informacje nadesłane, oprac. KK