W latach 2001-2002 studiował fotografię w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Następnie podjął naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa oraz w Pracowni Filmu Animowanego na Wydziale Grafiki.
Jego pierwszy film "Telewizor" (2005) to jeden z najciekawszych debiutów studenckich ostatnich lat. Kluczem do sukcesu okazała się dojrzałość i świadomość artystyczna reżysera, bowiem Siwiński zajął się filmem animowanym, będąc już zaawansowanym malarzem. Nauka w pracowni Jerzego Kuci umożliwiła mu znalezienie rozwiązań technicznych do przetransponowania swojej twórczości malarskiej na kreacje w ruchu i czasie. Siłą etiudy Siwińskiego jest bowiem imponująca, wręcz przytłaczająca widza, monochromatyczna plastyka. Film został zrealizowany na zasadzie sekwencyjnego przemalowywania i fotografowania poszczególnych klatek, dzięki czemu obraz zyskuje malarską fakturę i niepokojąco pulsuje światłem. W warstwie fabularnej "Telewizor" jest nostalgiczną i bardzo osobistą refleksją na temat przemijania, starości i grozy odchodzenia. Odczucie czasoprzestrzennego zawieszenia staruszki, spędzającej swoje ostatnie dni w samotności, autor spotęgował ograniczając ruch postaci i obiektów na rzecz niezwykle sugestywnie animowanych najazdów i panoram kamery. Skontrastowana z nieruchomością otoczenia dynamika kamery powoduje także, że widz, oglądając świat od wewnątrz, staje się jego częścią. Siwiński za "Telewizor" zdobył Grand Prix OFAFA 2005 i festiwalu "ReAnimacja" 2006, został także wyróżniony na festiwalu "Animateka" 2005 w Lublanie.
W 2007 roku Siwiński zrealizował w ASP w Krakowie, będący częścią pracy dyplomowej, film Mały czarny kwadrat. Reżyser wyraźnie odciął się od swojego pierwszego filmu i zaskoczył widownię gwałtowną zmianą klimatu filmowego. Ponure i ciężkie obrazy znane z "Telewizora" zastąpiły tym razem sielskie i romantyczne pejzaże, w których porusza się bohater filmu. Spokojny, radosny wręcz spacer protagonisty zostaje jednak zakłócony pojawieniem się tytułowego, małego czarnego kwadratu. Próba wyparcia go ze świadomości, symbolizowana zagrzebaniem go w piasku, kończy się fiaskiem. "Problem" rozrasta się, by zniszczyć dotychczasowy świat bohatera. W "Małym czarnym kwadracie" Siwiński silnie oddziałuje na emocje widza, przez co stara się postawić przed nim poważny problem intelektualny. Zaburzenie znanego i "miłego" świata przez element obcy prowokuje do pytań o stabilność, przyjmowanych często bez głębszej refleksji, sądów estetycznych. Reżyser ponownie wykorzystuje swoje doświadczenia malarskie, łącząc je tym razem z techniką enkaustyki, czyli malowania woskiem. Dzięki temu udaje mu się osiągnąć intrygujący plastycznie i mocny w wymowie, efekt deformowania i roztapiania obrazu.
W latach 2005-2006 Siwiński przebywał na stypendium w Maryland Institute Collage of Art w Baltimore (USA), gdzie zrealizował krótkometrażowy film eksperymentalny "Człowiek z dziurą" (2005). Reżyser, mimo że łączy w tym filmie żywy plan z animowanymi ujęciami trickowymi, nadal porusza te same problemy, co w filmach animowanych. Stara się, poprzez niewielką "szczelinę w powłoce rzeczywistości", dostrzec ukryte pod powierzchnią sensy. Zaskakujące mogą wydawać się efekty tych poszukiwań: początkowo irracjonalne, po dłuższym kontakcie ujawniają swoją dwoistą naturę i zaskakują zakorzenieniem w konkrecie. Za pomocą sugestywnych obrazów i klimatycznej muzyki reżyser stara się oddziaływać bezpośrednio na emocje widza. Unika w ten sposób budowania napięcia filmowego poprzez meandry fabuły, traktowanej często jedynie jako pretekst do opowiadania formą. Jak sam podkreśla, ważna jest dla niego bliskość filmu animowanego i snu, stąd też w jego filmach pojawiają się nagłe, znane z wizji sennych, przemiany i zaburzenia rytmu opowieści.
W 2014 roku zrealizował w poklatkowej technice malarskiej krótkometrażowy "Niebieski pokój" - opowieść o mężczyźnie w śpiączce, którego opanowują oniryczne wizje. Rok później stworzył etiudę opowiadającą epizod z życia autora "Rozmów z katem" - "Sprawa Moczarskiego".
Oprócz filmów autorskich Siwiński ma na swoim koncie także animowany przerywnik dla TVP Kultura Kruk (2006) oraz udział w zbiorowych wystawach fotografii, rysunków i malarstwa w Krakowie, Gdańsku i Frankfurcie nad Menem. Warto podkreślić spójność tematyczną twórczości Siwińskiego, niezależną od wykorzystywanego medium. Porównując obrazy, animacje i filmy z wykorzystaniem żywego planu, można zauważyć, że tematy podejmowane przez autora w ramach jednej techniki, znajdują rozwinięcie i uzupełnienie w innej.
Filmografia:
- 2005 - "Telewizor" (nagrody i wyróżnienia: OFAFA 2005, Lublana 2005, Łódź 2006);
- 2007 - "Mały czarny kwadrat" (nagrody: Zagrzeb 2008, Koszalin 2008);
- 2014 - "Niebieski pokój" (Srebrny Lajkonik dla najlepszego filmu animowanego; za "znalezienie przez reżysera wyjątkowo trafnych środków plastycznych dla wyrażenia metafizycznego waloru ludzkiej egzystencji" na Krakowskim Festiwalu Filmowym; Srebrny Jabberwocky uzasadnienie jury: "ponieważ skłania do głębokiej refleksji nad pracą pamięci w momencie traumy" na Festiwalu Etiuda et Anima; Nagroda dla najlepszego filmu krótkometrażowego na Hong Kong International Film Festival); II Nagroda w konkursie "Polskie Filmy Krótkometrażowe" na Festiwalu T-Mobile Nowe Horyzonty we Wrocławiu;
- 2015 - "Sprawa Moczarskiego" (Ogólnopolski Festiwal Polskiej Animacji O!PLA Wyróżnienie w kategorii: "Studyjna")
Autor: Mariusz Frukacz, listopad 2009, aktualizacja: NMR, lipiec 2016.