INIRE łączą tradycyjne pojęcie komponowania, odtwarzania, improwizacji, rejestracji i masteringu. Ich muzyka to raczej poszukiwania dźwiękowe, na pograniczu sound artu, field recordingu, noise'u i odniesień do muzyki współczesnej. Istotna jest tu również rola analogowych systemów modularnych audio i wideo, których zastosowanie podkreśla płynną granicę między użyciem nowych i starych mediów.
Pawlik i Dancewicz
Krzysztof Pawlik, kompozytor, twórca wideo, prezentacji multimedialnych, scenicznych realizacji audiowizualnych oraz eksperymentalnych programów radiowych, zajmuje się także tworzeniem muzyki teatralnej i realizacji wideo wykorzystanych w spektaklach. Jako autor teatralny współpracował między innymi z Lechem Raczakiem, Krzysztofem Kopką, Jackiem Głombem i Pawłem Kamzą. Jego solowe kompozycje i instalacje prezentowane na festiwalach w Polsce i Europie (między innymi podczas Audio Art Festival w Krakowie, na Międzynarodowym Biennale Sztuki Mediów WRO we Wrocławiu, na Generative Design Lab w Rzymie, Festiwalu Wrocław Industrial Art) oraz w ramach indywidualnych wydarzeń artystycznych w kraju i za granicą.
Małgorzata Dancewicz jest autorką tekstów i scenariuszy performansów, kuratorką projektów performatywnych, prowadzi również działalność naukową. Kształciła się wokalnie, między innymi pod kierunkiem Olgi Szwajgier. Jej zainteresowania twórcze koncentrują się wokół związków sztuki performans i nowych technologii oraz wpływu audiowizualności na rozwój sztuk performatywnych. Swoje sceniczne oraz naukowe działania prezentowała między innymi w ramach Wrocław Industrial Festival, Gender Music Voice w Institut für Musikwissenschaft w Wiedniu i w wielu innych.
Hermetyzm i alchemia
Ich pierwszy performans, ''Hermetic Garden'' (2001), w warstwie wizualnej zainspirowany był cyklem hermetycznych rycin autorstwa Daniela Stolciusa. Kontunuacją alchemicznych fascynacji grupy był performans ''Septem Sermones ad Mortuos'' (2004), do tekstu CG Junga pod tym samym tytułem, interpretujący psychologię alchemii językiem nowych mediów. Cykl realizacji audiowizualnych nawiązujących do hermetyzmu zamyka ''Atalanta Fugiens'' (2009), której podstawą była emblematyczna księgą alchemika i kompozytora Michaela Maiera, alchemika z dworu Rudolfa II. ''Atalanta'' to zbiór 50 rycin, zawierających symboliczny obraz, tekst oraz zapis muzyczny kanonu lub fugi. Z tego też powodu księga Maiera uważana jest za jedno z pierwszych w historii sztuki dzieł multimedialnych. Projekt to eksperyment na pograniczu dźwięku, obrazu i słowa, bezpośrednio sięgający do archeologii sztuki multimedialnej. W projekcie istotną rolę odgrywa słowo i forma jego wykorzystania.
Tekst mówiony i partie wokalne poddawane są tu ciągłym modyfikacjom, poprzez użycie procesorów dźwiękowych, rozszerzających brzemienia o linie opóźniające, cięcia i zapętlenia, zmianę wysokości głosu oraz wielokrotne pionowe powielanie linii melodycznych i ich repetycje. Wokalne przetworzenia są tu sposobem na zdramaturgizowanie zaśpiewów i melorecytacji. Często stosowany zabieg zmiany głosu żeńskiego na męski, który zdawałoby się, wpisuje się w nurt twórczości feministycznej, służy tu raczej podkreśleniu wywiedzionej z alchemicznych fascynacji refleksji na temat transgresji, dzielenia i spajania przeciwieństw, rozumianych jako akustyczne – elektroniczne, cyfrowe – analogowe, ilustracyjne – abstrakcyjne, żeńskie – męskie, odnoszące się do przeszłości – przyszłości, granicy i jej przekroczenia i tak dalej.
Yourcenar, Blake i nagrania terenowe
INIRE to swego rodzaju audiowizualna archeologia, odnosząca się do szeroko dziś dyskutowanego zagadnienia dokumentacji w performansie. To zbieranie doświadczeń i fascynacji i przekształcanie ich w formę audiowizualnej relacji z podróży. Taki charakter miał projekt ''Traces'' (2007), zainspirowany tekstami Marguerite Yourcenar i Williama Blake'a, nawiązującymi do mitu podróży w głąb świadomości i własnych lęków. Jako materiał do części wideo posłużyły tu zdjęcia z podróży do metropolii, Nowego Yorku i Szanghaju oraz do miejsc wyludnionych, na Wyspy Magerøya i Vesterålen, w ten sposób pejzaże oświetlonych miast zespolone zostały z chłodem wody mórz północnych. Jako bazy do strukturyzowania dźwięku i obrazu użyto tu materiałów pochodzących z field recordingu, nie mających jednak nic wspólnego z nagraniami terenowymi oddającymi atmosferę miejsca.
Audiowizualny performans ''Shipwreck score'' to projekt nierozerwalnie związany z przestrzenią, swego rodzaju dekonstrukcja dźwięków odnalezionych. Nagrania, które posłużyły za bazę audio i wideo wykonane zostały podczas pobytu grupy na Islandii. Idea zainspirowana była osobliwą atmosferą zatoki Djúpalónssandur, gdzie w 1948 rozbił się angielski statek rybacki. Wówczas było to miejsce pracy sześćdziesięciu łodzi. Dziś, jedyne, co pozostało, to szczątki wyrzuconego na brzeg wraku, organizującego pustą przestrzeń po człowieku, terytorium, w którym nie ma podziału na naturę i kulturę, granica zostaje zatarta, ponieważ nikt jej już nie ustala. Do pozyskiwania dźwięków i obrazów wykorzystano fragmenty wyrzuconych na brzeg metalowych części statku, co sprawia, że nagrania terenowe przenikają się tu z duchem muzyki industrialnej.
Zarejestrowany w zatoce materiał dźwiękowy i wizualny poddany jest dekonstrukcji przez analogowe systemy modularne zarówno w warstwie audio, jak i wideo. Swego rodzaju prefebrykaty obrazu i dźwięku służą tu później jako baza do improwizacji na scenie. Całości dopełniają islandzkie pieśni i kołysanki, od ich całkowicie naturalnej, zaśpiewanej na żywo formy, do odkształceń uniemożliwiających zakwalifikowanie ich do kategorii głosów ludzkich.
INIRE: Małgorzata Dancewicz i Krzysztof Pawlik, fot. dzięki uprzejmości artystów Zainicjowany w 2013 projekt ''Subsensorial transmission'' ma charakter eksperymentu na pograniczu sztuki, nauki i subiektywnego doznania estetycznego. Projekt polega na wykorzystaniu do analogowej syntezy modularnej sygnału audio i wideo pozyskanego za pomocą elektroencefalografu. Odczytane przez urządzenie dane EEG przesyłane są do systemów modularnych i przekształcane live, tworząc podwójny rodzaj feedbacku, obiektywny neurofeedback uzyskiwany przez BCI oraz subiektywną pętlę zwrotną, w której reakcja artysty na własną improwizację i odbiór widowni jest zamieniona na formę wyrazu i odwrotnie.
W 2016 grupa INIRE zrealizowała audiowizualny performans zainspirowany twórczością filmową Waleriana Borowczyka i Jana Lenicy. Projekt ''Labirynt'' to stworzona do animowanych filmów duetu Boro-Lenica muzyka na instrumenty elektroniczne i fortepian preparowany, na którym gościnnie zagrał Fabrizio Casti. Zapis tego jednorazowego eventu dokumentuje wydawnictwo ''Labirynt'' (CD, Artcetera 2017).
Projekt ''Transcape Disturbances'' zbudowany jest w całości z dźwięków i obrazów generowanych przez sterowane napięciowo systemy modularne audio i wideo. To rodzaj improwizacji, w której obrazy i dźwięki poddawane są wzajemnym deformacjom. Zakres tego, co widzialne wpływa na to, co słyszalne, i odwrotnie, a jednocześnie oba te obszary sprzęgają wespół z intencją artysty.
Realizacje sceniczne:
- 2017, Transcape Disturbances
- 2016, Labirynt
- 2015, 2 3 5 & 2 5 7
- 2014, Le corps sans qualités
- 2013, Subsensorial transmission
- 2013, Mémoire obsolète
- 2012, Shipwreck score
- 2011, re-membering re-called
- 2011, Dante's Songs 2.011
- 2010, chopintimacy
- 2010, Dante's Songs
- 2009, Atalanta Fugiens
- 2007, Traces
- 2004, Septem Sermones ad Mortuos
- 2001, Hermetic Garden
Wydawnictwa:
- 2007, Septem Sermones ad Mortuos, DVD
- 2008, Septem Sermones ad Mortuos, DVD, limited edition
- 2010, Chopintimacy, DVD
- 2011, Atalanta Fugiens, DVD
- 2016, Shipwreck score, CD
Wybrane performanse:
- 2014 - DRHA2014, London, UK
- 2014 - Spaziomusica Festival, Cagliari, Italy
- 2014 - Galeria Sztuki Współczesnej, Opole, Poland
- 2014 - BWA Galeria Sztuki, Olsztyn, Poland
- 2014 - BWA, Zielona Góra, Poland
- 2013 - Generatve Art, Milan, Italy
- 2013 - ArtFest, Tarnów, Poland
- 2013 - Audio Art Festival, Kraków, Poland
- 2013 - Arsenał, Poznan, Poland
- 2013 - Brick-5, Wien, Austria
- 2013 - Kinetica Art Fair, London, UK
- 2013 - CSW Łaźnia, Gdańsk, Poland
- 2012 - Generative ArtLab, Lucca, Italy
- 2012 - Intermediale Festival, Legnica, Poland
- 2012 - Nordic House, Reykjavík, Iceland
- 2011 - Generative Art Conference, Rome, Italy
- 2011 - Teatro di Sacco, Perugia, Italy
- 2011 - Ulisse Barnum, Firenze, Italy
- 2011 - Intermediale Festival, Legnica, Poland
- 2011 - Chopin Museum, Warszawa, Poland
- 2010 - Cultural Center, Zielona Góra, Poland
- 2010 - Modjeska Theatre, Legnica, Poland
- 2010 - Videoformes Festival, Clermont-Ferrand, France
- 2009 - Art Of Livin Festival, KC Zahrada, Prague, Czech Republic
- 2009 - Art Of Livin Festival, Modjeska Theatre, Legnica, Poland
- 2009 - Art Of Livin Festival, Tuzrakter Theatre, Budapest, Hungary
- 2009 - Art Of Livin Festival, Klub za Zrkadlom, Bratislava, Slovakia
- 2004 - Intermediale Festival, Legnica, Poland
Strona zespołu: http://www.inire.net/
Źródła: materiały dzięki uprzejmości zespołu, opr. fl
