Rzeźbiarz, malarz i grafik pochodzenia żydowskiego. Urodził się w 1870 w Turku, zmarł w 1942 w Nowym Jorku.
Narcyz ok. 1901, marmur, 75x79 własność Muzeum Narodowego w Warszawie, fot. T. Żóhowska-Huszcza Był synem nauczyciela w szkole żydowskiej parającego się również kamieniarstwem nagrobkowym. Od 1887 mieszkał w Łodzi uczestnicząc w życiu tamtejszej bohemy artystycznej. Studiował w latach 1889-1895 w Akademii w Monachium. Następnie (w okresie 1889-1910) przebywał w Rzymie, stając się szybko sławnym rzeźbiarzem, realizującym liczne zamówienia i zdobywającym prestiżowe nagrody. W 1910 przyjechał do Warszawy, aby objąć opuszczone przez
Xawerego Dunikowskiego stanowisko kierownika katedry rzeźby w Szkole Sztuk Pięknych. Jego działalność pedagogiczna trwała jednak krótko. Kilka lat przed wybuchem I wojny światowej mieszkał w Berlinie, w okresie wojny przebywał w Warszawie. W 1918 wyjechał do Rzymu i przyjął obywatelstwo włoskie. Od 1928 zamieszkał na stałe w Nowym Jorku.
Kobieta z urną brąz, dzięki uprzejmości
Muzeum Narodowemu w Krakowie Wczesne rzeźby Glicensteina utrzymane były w stylu akademickiego realizmu, w wielu z nich artysta podejmował tematykę rodzajową (np. Po pracy dobrze jest odpocząć, 1896). W okresie przełomu wieków ulegał pewnym wpływom Auguste'a Rodina, co widać we wrażliwy modelunku powierzchni bryły i szkicowość konturu (np. Narcyz, przed 1899 i Dziecko z ptaszkiem, 1900). Porzucił wówczas całkowicie akademicką manierę, a treść jego prac stała się bardziej wieloznaczna, symbolistyczna. W drugiej dekadzie XX wieku wykształcił własny, monumentalny styl operujący zwartą, syntetyczną formą oraz, niekiedy, geometryzacją. W dwudziestoleciu międzywojennym cieszył się międzynarodową renomą, nazywano go niekiedy "najwybitniejszym współczesnym rzeźbiarzem żydowskim". Brał udział w licznych wystawach w Berlinie, Monachium, Rzymie i Paryżu, gdzie zdobył medal srebrny na Wystawie Powszechnej w 1900. W latach 1907-1926 pięciokrotnie eksponował swe prace na Biennale w Wenecji. Większość dzieł Glicensteina przechowywanych jest obecnie w muzeum jego imienia w Safed w Izraelu.
Podstawowa bibliografia:
- "Słownik Artystów Polskich i Obcych w Polsce Działających. Malarze, rzeźbiarze, graficy", t. II, Wrocław 1975 (Andrzej Ryszkiewicz)
- Mikocka-Rachubowa Katarzyna, "Rzeźba polska XIX wieku. Od klasycyzmu do symbolizmu". Katalog zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, Warszawa 1993
- Thieme U., Becker F., "Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart", t. 14, Leipzig 1921
- Vollmer H., "Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler XX Jahrhunderts", t. 2, Leipzig 1955.
Autor: Piotr Szubert, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, styczeń 2003.
