Urodził się w Sopocie. Przez kilka lat grał w nawiązującym do alternatywnego folku, postrockowym Kyst. Pod koniec działalności zespół był tercetem z dwoma zestawami perkusyjnymi i gitarą (grał na niej właśnie Byczkowski), potrafiącym intymną balladę skontrować potężnym wyładowaniem energii. Przed erą Byczkowskiego Kyst był solowym projektem Tobiasza Bilińskiego, również wokalisty i gitarzysty, i zdążył wydać epkę "Tar". W nagraniach już wspólnych albumów "Cotton Otuch" (2010) i "Waterworks" (2011) udział wzięli tacy luminarze polskiej sceny niezależnej, jak Maciej Cieślak, Marcin Ciupidro, Macio Moretti, Karolina Rec, Peve Lety czy Tomasz Ziętek. Dziś Biliński tak jak Byczkowski buduje międzynarodową karierę solową – używa nazwy Coldair.
Byczkowski grał jeszcze w Pictorial Candi, czyli zespole Candelarii Saenz Valiente (jej mężem jest Marcin Masecki), a także w Enchanted Hunters, z grupami Macieja Cieślaka, Oliviera Heima czy Seana Nicholasa Savage’a. Zagrał na gitarze na płycie "Bermuda Waterfall" tego ostatniego artysty. Jako członek koncertowych składów wspierał również kanadyjskie zespoły TOPS oraz Timber Timbre.
Jesienią 2011 roku razem z muzykami niewiele wcześniej rozwiązanego Indigo Tree – Peve Letym oraz Michałem Kupiczem – wydał epkę "Among Shores" pod szyldem Someone Who’s Not You. Z kolei z Bilińskim oraz Michałem Bielą z Kristen współtworzył Small Things. Po przeprowadzce do Berlina Byczkowski nagrał singla "Sentiment", którym w 2015 roku zapowiedział pełnoprawną solową płytę wydaną już pod szyldem Better Person.
W lutym 2016 roku ukazała się zawierająca sześć piosenek winylowa epka "It’s Only You". Byczkowski naturalnie sam napisał muzykę i teksty, i nagrał całość w domu. Chórki zaśpiewał Sean Nicholas Savage, z którym Byczkowski sporo koncertował, razem stworzyli też intrygujący cover Chrisa Isaaka "Can’t Do A Thing (To Stop Me)". Wydawcą "It’s Only You" była berlińska oficyna Mansions and Millions. Byczkowski zaznaczał, że najważniejsze dla niego jest pisanie piosenek, a zaraz potem – śpiew.
Debiutancka płyta Better Person zawiera piosenki zbudowane wokół wokalu i syntezatora, znacznie jednak cieplejsze niż w przypadku Coldair. Byczkowski stawia na brzmienia przypominające lata 80. z ich kulturą pościelowych ballad. Kiedy tęsknie śpiewa: "I need somebody/ somebody that really cares", w piosence "Somebody Cares" brakuje tylko saksofonu z "Lily Was Here" Candy Dulfer lub "Careless Whisper" George’a Michaela. Rozmarzone piosenki Better Person kapitalnie wykorzystują napięcie między zdystansowaniem, oddaleniem a szczerością. Są o tyle nietypowe na mapie polskiej muzyki, że wcześniej nikt chyba nie wpadł na pomysł, by brzmienia z lat 80. (gdy Niemcy czy Szwecja były dla Polaków egzotyczną krainą) potraktować zupełnie poważnie. Łatwo sięgnąć po środki i brzmienia sprzed 30 lat, trudniej napisać tak dobre piosenki jak Better Person i ominąć pułapkę sentymentalizmu.
Jak to się udało Byczkowskiemu? W jednym z wywiadów muzyk tłumaczył:
Wszystkie dźwięki we wszystkich piosenkach na epce pochodzą wyłącznie z jednego starego syntezatora Korga. Nie bardzo nawet zmieniałem presety. To dało materiałowi spójne brzmienie. Poza tym naprawdę spodobał mi się pomysł użycia tylko jednego instrumentu na całym albumie. To ograniczenie okazało się bardzo inspirujące. Jeśli chodzi o aranżację i produkcję, zależało mi na tym, żeby piosenki miały to 'tanie' brzmienie ścieżki dźwiękowej ze starego programu telewizyjnego lub z niezależnych nagrań pop z lat 80. Chciałem też nadać piosenkom maksymalnie europejskie brzmienie. W czasie nagrań byłem zmęczony amerykańskim popem, chciałem od niego uciec, a jednocześnie podkreślić, skąd jestem. Uważam, że jest szczególny rodzaj wrażliwości, który można usłyszeć tylko w nagraniach ze środkowej i wschodniej Europy (zwłaszcza z lat 70. i 80.).
Cały wywiad po angielsku dostępny jest tutaj.
Jako Better Person artysta był m.in. w długiej, kilkunastokoncertowej trasie po USA i Kanadzie, grał w Holandii, Niemczech i Wielkiej Brytanii. Wystąpił na festiwalu Eurosonic, w 2015 roku na Pop Montreal miał cztery koncerty, a w 2016 roku na festiwalu SXSW w Austin w Teksasie – aż osiem.
Dyskografia:
2016 – It’s Only You EP
Z zespołem Kyst:
2010 – Cotton Touch
2011 – Waterworks