Kompozytor, urodzony 20 października 1957 w Jasienicy koło Bielska-Białej.
Studiował kompozycję pod kierunkiem Józefa Świdra w katowickiej Akademii Muzycznej, którą ukończył dyplomem z wyróżnieniem w 1986. W latach 1990-92 kontynuował studia kompozytorskie u Francisa Burta w Hochschule für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu jako stypendysta Rządu Austriackiego oraz Fundacji im. Albana Berga. Był wielokrotnym stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, w 1990 otrzymał stypendium Wojewody Katowickiego. Uczestniczył w kursach kompozytorskich w Kazimierzu nad Wisłą, Wiedniu, Borowcu i Darmstadt.
W 1983 otrzymał II nagrodę na konkursie kompozytorskim w Gdańsku za Preludium i toccatę na fortepian (1983). W 1986 został laureatem II i III nagrody na Konkursie Kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga - odpowiednio za Sinfoniettę na orkiestrę (1984) i Koncert na klawesyn i orkiestrę (1985). W 1987 jego Poemat na orkiestrę (1987) wygrał Konkurs Młodych Związku Kompozytorów Polskich. W 1999 Symfonia nr 1 (1996-97) była utworem obowiązkowym na VI Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach.
Jego utwory były wykonywane na wielu festiwalach muzyki współczesnej (m.in. na "Warszawskiej Jesieni", Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu "Musica Polonica Nova" we Wrocławiu, "Poznańskiej Wiośnie Muzycznej", Gdańskich Spotkaniach Młodych Kompozytorów "Droga", Capital Music Festival XI w New Jersey, Edmonton New Music Festival, Yougnam International Contemporary Music Festival w Taegu, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej w Bukareszcie, Jornadas de Musica Contemporanea w Cordobie, "Excelsis VII" w Visby), na koncertach w wielu krajach Europy i Stanach Zjednoczonych, a także nagrywane dla radia, telewizji oraz na płyty CD.
Andrzej Dziadek od 1993 pełni funkcję prezesa Oddziału Katowickiego Związku Kompozytorów Polskich, a od 2001 jest członkiem Zarządu Głównego ZKP. W ramach działalności w Związku od 1994 jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu „Śląskie Dni Muzyki Współczesnej", organizuje cykl koncertowy Śląska Trybuna Kompozytorów, wydaje publikacje naukowe i płytowe. Był jurorem wielu konkursów kompozytorskich. W 2007 był kompozytorem-rezydentem International Centre for Composers w Visby (Szwecja). Obecnie jest profesorem klasy kompozycji w Akademii Muzycznej w Gdańsku.
W 2008 otrzymał Nagrodę Honorową Związku Kompozytorów Polskich.
"Początki twórczości Andrzeja Dziadka przypadły na czasy tak zwanego „przełomu noworomantycznego" w muzyce polskiej. Pierwsze utwory pisał kompozytor w stylu postawangardowym (Aforyzmy na fortepian, 1979), lecz wkrótce porzucił ten styl dla bliższej mu estetyki, nawiązującej do tradycji romantycznej. O zwrocie do tej estetyki zadecydował wpływ ówczesnych czołowych polskich kompozytorów: Krzysztofa Pendereckiego, Witolda Lutosławskiego i Henryka Mikołaja Góreckiego. W indywidualny sposób przetworzył Dziadek tradycyjne modele wielkich form orkiestrowych i wokalno-instrumentalnych w utworach z lat 80.: Magnificat, Sinfonietcie, Poemacie na orkiestrę i in.
Przełomowym momentem w twórczości Andrzeja Dziadka był wyjazd do Wiednia i zetknięcie z Francisem Burtem. Zaowocowało ono rozpoczęciem pracy nad nową metodą organizacji materiału muzycznego, opartą o przesłanki strukturalizmu. Metoda ta polega na operowaniu jednorodnymi liniami melodycznymi i ciągami harmonicznymi, których porządek interwałowy wynika z ułożonej w fazie prekompozycyjnej „postaci dźwiękowej" (Klanggestalt). Ten rodzaj strukturalizmu nie staje się u Dziadka techniką „obiektywną", intelektualistyczną, gdyż myślenie muzyczne zostaje podporządkowane naczelnej trosce o ekspresję. Kształtowanie narracji według zasady kumulowania i rozładowywania ekspresji decyduje o klasycznym porządku kompozycji pisanych po 1990 roku.
Bliższy kontakt z tradycją wiedeńskiego modernizmu muzycznego spowodował nie tylko ewolucje techniki kompozytorskiej Andrzeja Dziadka, ale zmianę wyrazu jego utworów. Młodzieńczą bezpośredniość zastąpił dystans, rozrzutność pomysłów i gestów – introwertyczność i skupienie." (Andrzej Dziadek)
Ważniejsze kompozycje:
- Aforyzmy na fortepian (1979)
- Poemat na skrzypce solo (1982)
- Preludium i toccata na fortepian (1983)
- Appassionato na zespół kameralny (1984)
- Sinfonietta na orkiestrę (1984)
- Koncert na klawesyn i orkiestrę (1985)
- Magnificat na głosy solo, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1985-86)
- Poemat na orkiestrę (1987)
- Aria i Capriccio dla pięciu perkusistów (1987)
- Et misericordia, wersja na chór mieszany a cappella (1989)
- Salve Regina na chór mieszany i kotły (1989)
- Fantazja na organy (1990)
- Nokturn na zespół kameralny (1991)
- Dwie bagatele na fortepian (1991)
- Kwartet smyczkowy nr 1 "Metamorfozy" (1991)
- Koncert na skrzypce i orkiestrę (1992-93)
- Haec dies per coro misto a cappella (1993)
- Pieśń na gitarę solo (1993)
- Muzyka koncertująca na gitarę i orkiestrę smyczkową (1994)
- Adagio per clarinetto e pianoforte (1994-95)
- Concertino na fortepian i orkiestrę (1996)
- Impresja na orkiestrę (1996)
- Symfonia nr 1 (1996-97)
- Stabat Mater na sopran i orkiestrę smyczkową (1997)
- Musica Sacra na chór mieszany (1997)
- Walc na fortepian (1998)
- Symfonia nr 2 "Te Deum" na chór i orkiestrę (2000)
- Capriccio na flet solo (2001)
- Nokturn na fortepian (2001)
- Largo na orkiestrę smyczkową (2002)
- Kwartet smyczkowy nr 2 (2002-2003)
- Sekstet na klarnet, fagot i kwartet smyczkowy (2003)
- Kołysanka na fagot solo (2003)
- Dzwony na fortepian solo (2004)
- Koncert na organy i orkiestrę smyczkową (2005)
- Trzy pieśni na fagot, klarnet i flet (2006)
- Koncert na fortepian i orkiestrę (2006-2007)
- Impresja z Gotlandii na organy (2007)
- Klavierstück zu vier Händen (2008)
- Dwie pieśni do słów R.M. Rilkego na sopran i fortepian (2008)
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, czerwiec 2003; aktualizacja: grudzień 2008.
