W dorobku translatorskim ma między innymi przekład "Boskiej Komedii" Dantego, sonetów Petrarki, tekstów Umberto Eco oraz kazań Savonaroli. Za przekład Dantego została uhonorowana Małą Nagrodą Fundacji Kultury Polskiej. "Zrobiła wszystko, co można zrobić dla Boskiej Komedii: tłumaczenie czytelne i czyste" - mówił Jarosław Mikołajewski.
Kuciak tworzy również literaturę dla dzieci. Jej "Przygody kota Murmurando" przeplatane są wierszykami i wykorzystują niekiedy dość zaawansowany humor językowy (pojawiają się w nich np. "zegarki z tikiem nerwowym"). Widać więc, że i na tym, wbrew pozorom bardzo wymagającym gatunku, autorka zdołała odcisnąć ślad swojej indywidualności. Widać tu pewną ciągłość z tekstami prozatorskimi tej samej autorki. Świadectwem zamiłowania do groteski i zniekształcania rzeczywistości jest również zbiór opowiadań "Animula Blandula", osadzonych w Poznaniu, dodatkowo zamieszkałym jednak przez różne stwory mitologiczne.
Zasadniczo Kuciak pisze wiersze typu neoklasycznego, przeważnie rytmiczne i rymowane, niepozbawione przy tym humoru. W debiutanckim tomiku "Retardacja" pojawia się następująca metaforyczna deklaracja przywiązania do formy: "Choć się zwodniczo woda zmienia, / umie się trzymać pewnych ram. / Jak obowiązek swój wypełnia / Obłok, koryto rzeki, dzban". Podkreślić tu wypada lekkość, rzadko kojarzoną z reprezentowanym przez poetkę nurtem. Tym tropem idzie Roman Honet, pisząc o "Retardacjach":
"Była w liryce Kuciak - wpleciona między wątki poważne, między dialogi z literacką tradycją - dezynwoltura, była odkrywczość spojrzenia, nie smętne mamrotanie kaznodziei."
Byłby to więc klasycyzm uzupełniony o radość, także radość wynikłą z efektów czysto językowych.
Kuciak nie jest jednakże poetką operującą jedynie w mikroskali słownych kombinacji. Świadczy o tym oparty na osobliwych założeniach konstrukcyjnych tomik "Dalekie kraje. Antologia poetów nieistniejących". Poszczególne wiersze przypisywane są tam fikcyjnym autorom, wśród których można znaleźć osobowości takie, jak Bionda ("podfruwajka, stypendystka piękna"), Doctus ("poeta uczony") czy Schizus P. (komentarz zbędny). Przypisane są im wiersze oraz krótkie charakterystyki, lecz mimo to odnosi się wrażenie, iż obcujemy z różnymi maskami tego samego podmiotu oraz z konsekwentnym wyobrażeniem, jak poezja powinna wyglądać.
Poezja Agnieszki Kuciak łączy rzeczy wydawałoby się sprzeczne. Recenzując ją w "Gazecie Wyborczej", Michał Olszewski najpierw podkreślił erudycyjny charakter niektórych utworów, by zaraz potem stwierdzić:
"Poezja złożona z rzeczy podstawowych - pejzażu, księżyca, pustki, cierpienia - a jednocześnie nadal świeża. Ta warstwa przemawia do mnie znacznie mocniej niż dowcipne, pełne polotu frazy, dzięki którym młoda poetka z pewnością będzie porównywana do Wisławy Szymborskiej."
Jak widać, wszyscy krytycy i komentatorzy mówiący o poezji Kuciak powołują się na ten sam walor świeżości.
Kuciak pracuje na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jej doktorat "Dante romantyków: recepcja Boskiej Komedii u Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego i Norwida", napisany pod kierunkiem prof. Zofii Trojanowiczowej, został uhonorowany Nagrodą Prezesa Rady Ministrów. Mimo zaszczytów i nagród, poetka zachowuje dystans wobec swoich dokonań. W rozmowie z Jakubem Winiarskim mówiła:
"Zróbmy w tym mały porządek. „Dante romantyków” był w ramach obowiązków (to mój doktorat). „Historię piękna” tłumaczyłam, pod koniec już z nienawiścią, na zamówienie. Parę sonetów Petrarki przełożyłam w ramach zimowej terapii (co nie znaczy, że bez przyjemności) a potem zamówiła więcej Zielona Sowa. Tak naprawdę więc moje są tylko: „Boska Komedia”, parę wierszyków, jedna książka dla dzieci. Wielu absolwentów polonistyki ma w szufladzie o wiele więcej i z nimi właściwie być powinien ten wywiad…" (www.literaturajestsexy.pl, 31.01.2010).
Autor: Paweł Kozioł, listopad 2010, aktualizacja: NMR, wrzesień 2016.
Twórczość:
Poezja:
Proza:
- Animula Blandula (opowiadania), Wydawnictwo W drodze, Poznań 2007.
Antologia:
- Dawne płomienie. Mała antologia włoskiej poezji miłosnej (wybór i większość tłumaczeń), MG, Warszawa 2008.
Publikacje naukowe:
- Dante romantyków: recepcja Boskiej Komedii u Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego i Norwida, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2003.
Wywiady:
- "Niech mówi językiem, którym my mówimy". Z Agnieszką Kuciak rozmawia Joanna Roszak, "Topos" 6/2002.
Omówienia:
- Inga Iwasiów, "Poetka istniejąca", "Nowe Książki" 12/2005.
- Katarzyna Kuczyńska-Koschany, "Współrzędne oddalenia", "Kresy" 64/2005.
- Paweł Mackiewicz, "Gubiąc okulary", "Topos" 1-2/2006.