"Retardacja", niepozorny tomik Agnieszki Kuciak jest zapewne najwybitniejszym debiutem w polskiej poezji lat 90.
Retardacja, niepozorny tomik Agnieszki Kuciak jest zapewne najwybitniejszym debiutem w polskiej poezji lat dziewięćdziesiątych. Błyskotliwy poetycki koncept, ironia, humor - jak w liryce Wisławy Szymborskiej. Niezwykłe skupienie wizji i kondensacja sensów - jak u Emily Dickinson. Kunsztowna konstrukcja wiersza - jak u Brodskiego czy Heaneya. Zachwycające wirtuozeria języka - jak u Barańczaka. W utworach Agnieszki Kuciak, co zrozumiałe u debiutanta, słychać echa poezji mistrzów (do czego zresztą poetka chętnie się przyznaje), lecz przecież jej wiersze przemawiają własnym, indywidualnym i rozpoznawalnym głosem. Wiersze - co znamienne dla całej "polskiej szkoły poezji" - mówiące o najistotniejszych sprawach i przygodach człowieka i świata. (Bronisław Maj)
-
Agnieszka Kuciak
Retardacja
Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2001
© Agnieszka Kuciak, rights available
144 x 203, 42 ss., miękka oprawa
ISBN 83-7220-254-0