W charakterze ciekawostki można dodać, że absurdalny z pozoru tytuł zbioru opowiadań "Sęk pies brew" jest w istocie fonetycznym zapisem francuskiego cinq pièces brèves (pięć krótkich opowiadań).
Przy okazji "Scen łóżkowych" (pod tym prowokującym tytułem kryją się zapisy snów) Wojciech Kuczok pisał:
Proza Adama Wiedemanna pod koniec ubiegłego stulecia odświeżała poetykę oczywizmu, czyli sure-realizmu. W "Scenach łóżkowych" Adam posługuje się sure-realizmem onirycznym: we śnie oczywiste jest wszystko, co nierzeczywiste. Autor sprawia wrażenie, jakby posiadł umiejętność zapisywania snów w postaci krynicznej, niezmąconej świadomością przebudzenia. W dodatku wciąż się przez sen uśmiecha, i jest to uśmiech szczególnie zaraźliwy.
Mimo że Kuczok w swoim słowotwórstwie odwzorowuje kpiarski ton Wiedemanna, to w istocie dotyka on tu kwestii istotnej dla całokształtu omawianego pisarstwa. Wrażenie oczywistości – wynikłe być może z braku oceny świata przedstawianego w wierszach, a być może z jakichś daleko subtelniejszych właściwości stylu – stanowi bowiem całkiem dobrą charakterystykę tej twórczości. O wydanych w 2012 roku "Opowiadaniach" pisze z kolei Paweł Mościcki:
Stawką pisarstwa Wiedemanna wydaje się od dawna umiejętność przekształcenia rodzajowego materiału prozy lub poezji w coś więcej, co byłoby w stanie komunikować jednocześnie coś innego niż własną codzienność. Ów materiał koduje inną opowieść, nie przestając być czymś prostym, pospolitym i lekkim. I taki rodzaj transformacji, nie naruszającej tkanki wyjściowego materiału, całkiem się w "Odpowiadaniach" udaje ("Dwutygodnik", 02/2012).
Tomik poezji Wiedemanna "Dywan" był nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2011, kolejny zaś – "Z ruchem" do nagrody poetyckiej Silesius. O drugim z nich, zbiorze trzydziestu pięciu wierszy, ilustrowanych zdjęciami autorstwa samego poety (rozmazane portrety, pozornie przypadkowe ujęcia z okien pociągów) pisał Michał Szymański:
Wiedemanna nie zajmuje ani uwznioślanie codzienności, ani uziemianie sacrum. Nie obchodzi go przemieszczanie sensów, zmiana wektorów wartości. Sytuuje się poza rejestrami, które w dużej mierze organizują myślenie o poezji polskiej XX wieku. Ważna jest sama przemiana, pierwotny ruch niemożliwy do przedstawienia w czystej postaci, i metafizyczny naddatek, który wytrąca się przy okazji. Dlatego jego wiersze wymagają odpowiednio przygotowanego czytelnika, który je cierpliwie odtworzy, odegra w głowie, nie licząc na interpretacyjne olśnienia ("Dwutygodnik", 09/2014).
W 2016 roku Wiedemann wydał kolejny tomik poezji, "Metro na Żerań". Kinga Dunin tak opisała książkę:
A wiersze są o tym, jak podmiot liryczny wypada z kolein życia i wciąż do nich powraca, bo jakoś jednak je lubi ("Osobiście uważam, że…", Krytyka Polityczna)
Autor: Paweł Kozioł, kwiecień 2011, aktualizacja: AP, luty 2019.
Twórczość:
Poezja:
- "Samczyk", Obserwator, Poznań 1996;
- "Bajki zwierzęce", Pomona, Wrocław 1997;
- "Rozrusznik", Wydawnictwo Literackie, Kraków 1998;
- "Ciasteczka z kremem", Biuro Literackie, Legnica 1998;
- "Konwalia", Biuro Literackie, Legnica 2001;
- "Kalipso", Prószyński i S-ka, Warszawa 2004 (nominacja do nagrody Nike);
- "Pensum", wyd. Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, 2007 (nagroda literacka Gdynia);
- "Filtry", wyd. Staromiejski Dom Kultury, Warszawa 2008;
- "Czyste czyny" (wiersze zebrane, nieuwzględniające "Filtrów"), Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, 2009;
- "Dywan", Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, 2010 (nominacja do nagrody Gdynia);
- "Z ruchem", wyd. Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, 2014 (nominacja do nagrody Silesius);
- "Metro na Żerań", wyd. Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, 2016.
Opowiadania:
- "Wszędobylstwo porządku" (posłowie Henryka Berezy), Zielona Sowa, Kraków 1997 (nominacja do nagrody "Nike");
- "Sęk Pies Brew", W.A.B., Warszawa 1998 (nominacja do nagrody "Nike");
- "Sceny łóżkowe" (zapisy snów), Korporacja Ha!art, Kraków 2005;
- "Odpowiadania", Stowarzyszenie Rita Baum, Wrocław 2012.
Omówienia:
- Wojciech Bonowicz, "Wiersze ludowe", "Nowe Książki" 9/2001 ("Konwalia");
- Karol Maliszewski, "Kochaj siebie, Wiedemann...", "Czas Kultury" 4 / 2004 ("Kalipso");
- Adam Pluszka, "O 'Scenach łóżkowych' Adama Wiedemanna", "Twórczość" 2/2006;
- Arkadiusz Morawiec, "Horror metaphysicus, czyli banalizm rzekomy. Uwagi o prozie Adama Wiedemanna", "Twórczość" 4/2006;
- Andrzej Skrendo, "Podejście Wiedemanna", "Twórczość" 10 / 2008.