Utwór Katarzyny Taborowskiej Dysocjacje powstał w 2001 roku na zamówienie Fundacji Przyjaciół "Warszawskiej Jesieni".
Kompozytorka – absolwentka Akademii Muzycznej w Poznaniu, w książce programowej "Warszawskiej Jesieni" z 2002 roku zamieściła krótki komentarz do swojej kompozycji:
Utwór "Dysocjacje" inspirowany jest brzmieniami elektronicznymi. Wykorzystuje stereofoniczną naturę akordeonu, możliwość szybkiej wymiany dźwięku między prawą i lewą ręką grającego. Sam tytuł nawiązuje do zjawiska rozpadu cząsteczek związku chemicznego na prostsze elementy: atomy, jony. Muzycznej dysocjacji ulegają tu poszczególne dźwięki i frazy, czego efektem jest rozedrgane, krążące brzmienie.[…]. ("Warszawska Jesień" 2002, s. 126)
Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, styczeń 2005 r.