Awangardowy film animowany, zrealizowany w 1980 w Studiu Małych Form Filmowych Se-ma-for przez Zbigniewa Rybczyńskiego, który zdobył pierwszego Oscara dla polskiego filmu.
Podczas ośmiu minut trwania filmu, oglądamy na ekranie wnętrze niebieskiego pokoju, po którym stopniowo zaczyna krzątać się coraz więcej postaci. Wraz z ich pojawianiem się w pomieszczeniu, podkład muzyczny skomponowany przez Janusza Hajduna zostaje wzbogacony różnymi, niekiedy nieprzyjemnymi dźwiękami – płaczem dziecka, trzaskaniem drzwiami, brzękotem naczyń. Bohaterowie animacji przemieszczają się nie zważając na siebie nawzajem, a wnioskując z intymności wykonywanych przez niektórych z nich swobodnie czynności, pozostają dla siebie nawzajem niewidzialni, ale też nie wchodzą sobie wzajemnie w drogę. Porządki zostają pomieszane – niektórych bohaterów widzimy w sytuacjach ściśle prywatnych (ubierająca się kobieta), innych wykonujących swoją pracę (pracownik remontowy), inni z kolei ubrani są w płaszcze i sprawiają wrażenie, jakby przebywali w sferze pół publicznej, pół prywatnej, jak przechodnie na ulicy. Z każdą minutą filmu przybywa bohaterów, w kulminacyjnym punkcie trudno zliczyć wszystkie postaci, które później stopniowo zaczynają opuszczać pokój, aż w końcu pomieszczenie – jak na początku filmu – ukazuje się widzom puste.
"Oglądając po raz pierwszy filmy Rybczyńskiego, doznałem podobnego uczucia, jak wiele lat temu, gdy zapoznawałem się z twórczością McLarena czy Alexeieffa. Jest tu podobne spojrzenie na kino - poprzez pryzmat nowych możliwości technicznych i podobnie jak u tamtych, efekt artystyczny jest nie do podrobienia. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ Rybczyński jest z zawodu operatorem filmowym, a sądząc po jego pracach nie traktuje tego zawodu okazjonalnie. Jest reżyserem, operatorem, scenarzystą i scenografem swoich filmów, lecz jego spojrzenie na kino jest przede wszystkim operatorsko-techniczne. Taśma i jej budowa, kamera i jej możliwości, a zwłaszcza laboratorium nie mają dla niego żadnych tajemnic, co więcej, Rybczyński osiąga efekty, których nikt by się nie spodziewał, ponieważ nikt się tymi problemami tak dogłębnie nie interesował." (Daniel Szczechura w: "Zbigniew Rybczyński. Podróżnik do krainy niemożliwości", Warszawa 1992)
- "Tango", Polska 1980. Realizacja Zbigniew Rybczyński. Muzyka Janusz Hajdun. Produkcja SMFF "Se-Ma-For". Czas trwania: 8 min.
Nagrody:
- Grand Prix, Nagroda FIPRESCI, na MKKF Oberhausen '81
- Nagroda Specjalna Jury na MFF Huesca '81
- Brązowy Lajkonik, Nagroda za muzykę na MFFK Kraków '81
- Grand Prix na MFF Annecy '81
- Nagroda za animację na MFFK Tampere '82
- Nagroda za film eksperymentalny na MFF Ottawa '82
- Oscar '82 dla najlepszego filmu animowanego.
Aktualizacja: NS, luty 2017
