"Missa pro pace" skomponowana na okoliczność obchodów 100-lecia Filharmonii Narodowej, nawiązuje do tradycyjnych wzorców utworu skupiającego się na wyrażeniu Słowa Bożego.
Niezbyt obfitą polską twórczość mszalną ostatniego półwiecza, reprezentowaną przez dwie msze żałobne - "Requiem" Romana Maciejewskiego i "Polskie requiem" Krzysztofa Pendereckiego - wzbogaciła w roku 2001 "Missa pro pace" Wojciecha Kilara. Skomponowana na okoliczność obchodów 100-lecia Filharmonii Narodowej, nawiązuje do tradycyjnych wzorców utworu skupiającego się na wyrażeniu Słowa Bożego. Dominuje w niej prostota (monodia chorałowa, surowa polifonia, diatoniczność) i ascetyczność (oszczędna instrumentacja) oraz nastrój medytacji, kontemplacji, modlitewnego skupienia. Kilar stosuje tutaj środki charakterystyczne dla jego twórczości od dłuższego czasu, mimo to wstrzemięźliwość Mszy o pokój jest niezwykła. Do nastroju muzyki znakomicie dostosowali się wykonawcy, interpretując muzykę Kilara powściągliwie i z powagą.
Wojciech Kilar: "Missa pro pace". Izabella Kłosińska sopran, Jadwiga Rappé alt, Charles Daniels tenor, Romuald Tesarowicz bas, Chór i Orkiestra Filharmonii Narodowej, dyr. Kazimierz Kord. CD Accord 2001 - ACD 079-2, DDD 64'29''.
Polskie Centrum Informacji Muzycznej Związek Kompozytorów Polskich wrzesień 2002 | |