Andrzej Barański nakręcił film o wspólnej codzienności Mirona Białoszewskiego i Jadwigi Stańczakowej. Para Białoszewski - Stańczakowa w świadomości współczesnego młodego człowieka pozostaje w zasadzie nieznana. On - poeta, którego awangardowe wiersze weszły do kanonu literatury, ona - poetka, przyjaciółka poety, niewidoma sekretarka. Byli sobie niezbędni. Ona kupowała mu buty, koszule, robiła pranie, załatwiała sprawy, nagrywała na taśmę jego teksty, pisała "Dziennik we dwoje", na podstawie którego Barański nakręcił swój film, o którym mówił:
"Parę osób, mały czas" jest fabularnym filmem przede wszystkim o ludziach, w którym pokazany jest równocześnie fenomen twórczości, okoliczności, w których banalna rzeczywistość stawała się dziełem sztuki.
Film o prywatnej przestrzeni, w której gromadzą się ludzie, by porozmawiać o sztuce, w szarej Warszawie czasów PRL. Nie oglądamy początku ani końca przyjaźni - Andrzej Barański wchodzi w sam środek historii związku. Trudnego związku niewidomej kobiety, dla której przyjaźń z Białoszewskim jest sposobem na uniknięcie depresji, spowodowanej nadopiekuńczym ojcem i kalectwem. Białoszewski otwiera przed nią możliwości tworzenia, zabiera na wariackie eskapady, pomaga realizować się twórczo. W jednym z wierszy poetka pisała:
Z latarką medytacji zeszłam w głąb siebie, do piwnic, a tam ciemno, cicho i nic strasznego nie ma.
Jadwiga chciała, aby Białoszewski darzył ją głębszym uczuciem - albo, żeby przynajmniej ją cenił. Potrzebowała potwierdzenia, że jest dla niego kimś ważnym. Ich związek był trudny - Miron był homoseksualistą, ona - zapatrzona w niego - mogła go jedynie kochać intelektualnie. Tadeusz Sobolewski tak skomentował zapisek Białoszewskiego:
Nie ma kogoś, kto by został tu dla mnie. Bardzo proste: dla nikogo nie jestem osobą pierwszą. Co mi zresztą pasuje... Natomiast dla wielu ludzi jestem osobą drugą. Dla zbyt wielu ludzi - tak mi się chwilami zdaje.
Mylił się: był osobą pierwszą właśnie dla niej.
- Parę osób, mały czas, Polska, 2005. Reżyseria: Andrzej Barański, scenariusz: Andrzej Barański na podstawie książki "Dziennik we dwoje" Jadwigi Stańczakowej, zdjęcia: Dariusz Kuc, scenografia: Arkadiusz Kośmider, kostiumy: Katarzyna Morawska, montaż: Wanda Zeman, producent: Paweł Rakowski. Występują: Krystyna Janda (Jadwiga Stańczakowa), Andrzej Hudziak (Miron Białoszewski), Igor Przegrodzki (ojciec Jadwigi Stańczakowej), Arkadiusz Detmer (Tadeusz Sobolewski, zięć Jadwigi Stańczakowej), Monika Obara (Ania Sobolewska, córka Jadwigi Stańczakowej), Witold Skaruch (Julian), Elżbieta Kępińska (Stacha), Krystyna Tkacz (Zosia), Maria Gładkowska (Marysia), Joanna Pierzak (Agnieszka), Zdzisław Wardejn (Zdzisław Stańczak, były mąż Jadwigi Stańczakowej). Produkcja: Skorpion Art Film, Telewizja Polska - Agencja Filmowa. Dystrybucja: Telewizja Polska. Czas trwania: 104 min. Premiera: 27 kwietnia 2007.
Autor: Joanna Pawluśkiewicz, grudzień 2006.
Nagrody filmowe:
- 2005 - Nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą dla Krystyny Jandy, Nagroda Prezesa Zarządu Telewizji Polskiej oraz Nagroda Dziennikarzy dla Andrzeja Barańskiego na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni;
- 2006 - Nagroda Specjalna dla Andrzeja Barańskiego na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej "Prowincjonalia" we Wrześni; Nagroda TVP Kultura za rok 2005 w kategorii "film" dla Andrzeja Barańskiego; Nagroda aktorska dla Andrzeja Hudziaka na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach; Nagroda im. Juliusza Burskiego dla Andrzeja Barańskiego na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie;
- 2007 - Nagroda w kategorii: Telewizyjny Film Fabularny dla Andrzeja Barańskiego na Międzynarodowym Festiwalu Twórczości Telewizyjnej "Prix Visionica" we Wrocławiu;
- 2008 - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w 2 kategoriach: najlepszy scenariusz, najlepszy montaż.
