Publikacja złożona jest czysto i celowo. Fotografie ułożone są po jednej na każdej stronie, z zachowaniem pełnego kadru klatki. Swoisty rytm książce, pozbawionej tradycyjnie rozumianych rozdziałów, nadaje powracający motyw miniatury zdjęcia otwierającego narrację. Fotograficzną dokumentację strajku Ciołek przedstawia w sposób chronologiczny, od pełnych napięcia pierwszych godzin protestu przez ciągnący się czas negocjacji i euforię po podpisaniu porozumień z władzą. Bohaterami wydarzeń, a więc i książki, są zarówno lider - Lech Wałęsa, wspierający go kolektyw - strajkujący stoczniowcy, jak i zebrani przed stoczniową bramą ludzie, rodziny robotników, gdańszczanie. Wchodząc w środek historycznych wydarzeń łatwo przeoczyć jeszcze jednego bohatera, którym jest sam Erazm Ciołek. Fotograf, stojący po drugiej stronie obiektywu, w tym gorącym czasie jest dosłownie wszędzie: na terenie stoczni ze strajkującymi robotnikami, przy negocjacjach, po stronie wyczekującego przy bramie tłumu, ale też najbliżej Lecha Wałęsy. Nie ma też wątpliwości, po której stronie konfliktu staje. Perspektywa władzy oraz jej reprezentantów negocjujących z robotnikami, agentów UB, czy funkcjonariuszy MO i ZOMO jest tu całkowicie pominięta.
Fotografie Ciołka oddają istotę masowego ruchu społecznego, jakim była Solidarność. Przeglądając książkę widzimy niejako od środka autentyczny, przejmujący zryw, pospolite, społeczne ruszenie. Wśród pomieszczonych w książce zdjęć, wiele to ujęcia, które szybko stały się narodowymi ikonami (m.in. fotografia przedstawiająca Lecha Wałęsę i prałata Jankowskiego na szczycie tłumnie obleganej bramy stoczniowej). Siła tych obrazów, ale też zapewne zaangażowanie fotografa sprawiły, że choć wiele osób fotografowało strajk w stoczni gdańskiej, to właśnie Erazm Ciołek przeszedł do historii jako fotograf Sierpnia 80’, stając się symbolicznie właścicielem fotograficznego wizerunku strajku. Ciołek powracał zresztą do edycji gdańskich zdjęć wielokrotnie przygotowując publikacje w stanie wojennym i już po upadku PRL. Dopełnieniem związku fotografa z Solidarnością i podkreśleniem jego zaangażowania politycznego było wykonanie serii fotografii portretowych kandydatów opozycji w pierwszych demokratycznych wyborach w 1989 roku, które zostały wykorzystane na plakatach wyborczych (słynne zdjęcia przedstawiające kandydatów w towarzystwie Lecha Wałęsy).
Erazm Ciołek stworzył szczery i bezpretensjonalny dokument czasu pozostający w jaskrawym kontraście (również, a może przede wszystkim pod względem poligraficznym) do licznych okolicznościowych i mitotwórczych albumów wydawanych po 1989 roku. To dość rzadki w polskiej historii przykład fotografii zaangażowanej i fotografa, który świadomość historycznej misji i wagi dokumentowanych wydarzeń dzieli z przywiązaniem do artystycznych ambicji i warsztatowej jakości swojej pracy.
Tekst pochodzi z bloga "Polish Photobook", prowadzonego przez Łukasza Gorczycę i Adama Mazura.
fotografie: Erazm Ciołek
tekst: na podstawie Strajkowego Biuletyny Informacyjnego Solidarność, Robotnika oraz Biuletynu Informacyjnego
opracowanie graficzne: nie podano
wydawca: Komitet Wydawniczy NSZZ Solidarność Region Mazowsze, Warszawa
rok wydania: 1981
objętość: 112 stron
format: 21 x 15 cm
oprawa: miękka, broszurowa
nakład: nie podano