Utwór powstał z inspiracji Krzysztofa Sadłowskiego, grającego na zaprojektowanej przez siebie, ośmiostrunowej gitarze.
Utwór powstał z inspiracji Krzysztofa Sadłowskiego, grającego na zaprojektowanej przez siebie, ośmiostrunowej gitarze. Jemu też dzieło zostało dedykowane i przez niego kilkakrotnie wykonane. Podczas 47. Festiwalu "Warszawska Jesień" w Concerto na ośmiostrunową gitarę i smyczki z fortepianem Krzysztofowi Sadłowskiemu towarzyszyła Orkiestra Kameralna Miasta Tychy - Aukso pod kierownictwem Marka Mosia.
W programie festiwalowym Anna Zawadzka-Gołosz napisała:
"Partia solowa gitary nie ma wirtuozowskiego charakteru - jest raczej ascetyczna i podporządkowana nadrzędnej idei formy. Skierowana jest na niuanse brzmieniowe i 'grę czasem'. Bardziej od wirtuozowskiej formuły koncertu interesowało mnie zespolenie barw gitary i orkiestry (przy zachowaniu tożsamości instrumentu solowego) w przebiegu jednoczęściowej, monolitycznej formy, której kolejne fazy zmierzają jakby do utopijnego 'unieruchamiania czasu'. Radykalne przewężenia faktury, w miarę rozwoju formy, do sola gitary ze skrzypcami czy gitary z fortepianem, prowadzą do zamierzonych symulacji kadencji (przed kadencją właściwą) i zawieszenia narracji. W ten sposób konwencja 'czasu formy' koncertu zostaje złamana. Fortepian umieszczony w orkiestrze pełni funkcję barwowo-rezonansową." ("Warszawska Jesień" 2004, s. 246)
Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, styczeń 2005.