Oprócz kompleksu podziemi po dawnym wydobyciu rud ołowiu, srebra i cynku na listę wpisano także 28 innych obiektów związanych z górnictwem, w tym m.in. szyby, sztolnie ( w tym najbardziej znaną Sztolnię Czarnego Pstrąga), stację wodociągową Staszic, XIX-wieczny krajobraz pogórniczy czy Park Miejski.
"Proszę pozwolić wyrazić mi naszą głęboką wdzięczność wobec członków Komitetu Światowego Dziedzictwa za wpis Tarnowskich Gór, wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi. Poprzez tę nominację i wpis składamy hołd pracy i mądrości poprzednim generacjom, dzięki którym my i przyszłe pokolenia będziemy mogli pomyślnie się rozwijać" - mówiła podczas kierownik zespołu zadaniowego ds. organizacji 41. sesji UNESCO Katarzyna Piotrowska
Najdłuższa taka trasa turystyczna w Polsce
Żeby zobaczyć fragmenty tego niezwykłego podziemnego świata, trzeba zjechać szybem "Anioł" na głębokość 40 metrów. Trasa turystyczna prowadzi m.in. do komory, w której odtworzone jest stanowisko pracy gwarków. Jest tu małe jeziorko i resztki galeny, oryginalne narzędzia i drewniane wózki z końca XVIII wieku z załadowanym urobkiem. Są chodniki wodne, które pokonuje się łodziami i źródełko z krystalicznie czystą wodą. Unikatowym na skalę światową rozwiązaniem jest wykorzystanie wody pogórniczej do celów spożywczych.
Jak głoszą legendy, pierwszą bryłę kruszcu wyorał na swoim polu chłop Rybka dokładnie w 1490 roku, dając początek regionalnej gorączce srebra. Czynne przez stulecia górnictwo tarnogórskie wykuło w dolomicie ponad 20 tysięcy szybów, szybików, ponad 150 kilometrów chodników o różnej wysokości – od 0,6 do 4,0 m. W całym labiryncie chodniki wodne i sztolnie odwadniające rozciągają się na długości około 35 km.
Historię tarnogórskiego górnictwa przypomina też multimedialna wystawa, a tuż przy budynku Kopalni można oglądać bogatą kolekcję maszyn parowych używanych w dawnym przemyśle: lokomobilów, parowozów, dźwigów, agregatów prądotwórczych.
Liczący ponad 700 stron wniosek o wpis Kopalni Srebra na listę UNESCO przygotowało opiekujące się obiektem Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej. Warto wspomnieć, że za polską kandydaturę mocno trzymała kciuki także Japonia - tamtejsza kopalnia srebra Iwami Ginzan, którą dokładnie 10 lat temu wpisano na listęUNESCO, zorganizowała wystawę fotograficzną prezentującą m.in. walory polskiej kopalni. Zdjęcia można oglądać do 28 sierpnia 2017 w japońskim mieście Ōda.
Miejsca wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa stanowią wspólne dobro ludzkości. Mają przedstawiać różnorodność kulturalną i bogactwo natury wszystkich regionów świata. Państwa - strony konwencji mają chronić je przed zniszczeniem i pozwolić na zachowanie ich w możliwie niezmienionej postaci dla przyszłych pokoleń.
źródła: UNESCO, Stworzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej, Kopalnia Srebra w Tarnowskich Górach, www.tarnowskiegory.pl, oprac. AL