Sztuczne życie
Inne prace Jasielskiego, takie jak "Sounds Of My Room – Plantation", "Opportunity" i "Leviathan" można spróbować także ułożyć w konsekwentny cykl, dla którego wspólnym odniesieniem stają się naukowe koncepcje sztucznego życia, inteligencji enwironmentalnej i posthumanistycznych strategii poznawczych.
W 2004 roku artysta zaprojektował instalację "Sounds Of My Room – Plantation", będącą rodzajem "inkubatora" pozwalającego regulować warunki środowiskowe i podtrzymywać życie roślin w sztucznych warunkach. Z kolei robot w pracy "Opportunity" – wprost nawiązującej tytułem do marsjańskiej misji NASA badającej skład geologiczny tej planety – zyskał autonomię poznawczą tworząc samodzielnie ze zdjęć panoramę przestrzeni praskiej galerii Skolska28. Widzowie obecni na wystawie mieli możliwość zderzyć swoje postrzeganie z wizją wygenerowaną przez autonomicznie postrzegającego i dokumentującego przestrzeń robota. Jeszcze inny obiekt Jasielskiego – "Leviathan" – prezentowany po raz pierwszy w Polsce, na wystawie "Transnature Is Here", jest formą krytyki koncepcji szowinizmu węglowego – teorii zakładającej możliwość zaistnienia życia wyłącznie w ramach chemii organicznej. Reagujący na obecność widzów "Leviathan" emituje dźwięki o bardzo różnych częstotliwościach. Naprzemienne oscylacje nie tylko wypełniają przestrzeń dookoła obiektu, ale także wprawiają go w drgania i wibracje modyfikując taktylną percepcję widzów.
Przestrzenie izolacji
Równie interesujące są instalacje Jasielskiego, w ramach których artysta bada laboratoryjną sytuację izolacji. W "White Noise" z 2011 roku mamy do czynienia z budką telefoniczną, której ciasna przestrzeń po wejściu do środka wypełnia się głośnymi ambientalnymi nagraniami dźwięków stechnologizowanego miasta, kompletnie izolując widza od świata zewnętrznego.
Z kolei w pracy "Analog Immigration", prezentowanej w 2013 roku w Stanach Zjednoczonych mamy do czynienia z powrotem do kultury przedcyfrowej, do świata analogowego doświadczenia. Wchodzący do instalacji widzowie proszeni są o oddanie telefonów i sprzętów elektronicznych, miedziana klatka otaczająca konstrukcję instalacji filtruje wszystkie techniczne sygnały uniemożliwiając łączność radiową, komórkową czy internetową. W ten sposób widzowie zostają odizolowani od współczesnej komunikacyjnej tkanki technokultury i prowokowani do interakcji z własnym przedtechnologicznym doświadczeniem świata.
Michał Krawczak, październik 2015